Ο σεναριογράφος των μεγάλων επιτυχιών «Αυτοκίνητα», «Μαλλιά Κουβάρια», «Last Vegas» και «Crazy, Stupid Love», Dan Fogelman, αποφασίζει να περάσει πίσω από την κάμερα, παραδίδοντας μια γλυκιά και συγκινητική ιστορία για τις πολυπόθητες δεύτερες ευκαιρίες. Και αυτός που διάλεξε για να υποδυθεί τον γερασμένο ροκ σταρ που η ζωή του θα αλλάξει, λόγω ενός γράμματος που άργησε 40 χρόνια να παραδοθεί, δεν είναι άλλος από τον Al Pacino.
H ιστορία του έργου έχει ως εξής. Πριν λίγα χρόνια, ο Fogelman, άκουσε μια απίστευτη ιστορία. Το 1971 ο ανερχόμενος μουσικός και τραγουδοποιός της φολκ, Στιβ Τίλστον, είχε μόλις κυκλοφορήσει το επιτυχημένο πρώτο του άλμπουμ, με τίτλο «An Acoustic Confusion». Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με το μικρής κυκλοφορίας περιοδικό Zig Zag, ένας ρεπόρτερ εξέφρασε την άποψη ότι ο Τίλστον θα μπορούσε να είναι το νέο μεγάλο αστέρι στην μουσική σκηνή. «Με ρώτησαν πόσο θα επηρέαζε τη δουλειά μου αν ξαφνικά αποκτούσα μεγάλη περιουσία και δόξα. Και, ως κάπως δήθεν νεαρός μουσικός, είπα ότι ναι, θα με άλλαζε. Θα με έβλαπτε. Το άρθρο δημοσιεύθηκε και εγώ δεν το ξανασκέφτηκα» Τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες, ο Τίλστον έγινε ένας διάσημος μουσικός και τραγουδοποιός στη φολκ μουσική σκηνή, μένοντας πιστός στον εαυτό του.
Το 2005 ο Τίλστον έλαβε ένα καταπληκτικό ενθύμιο από έναν συλλέκτη: ένα γράμμα με παραλήπτη τον Τίλστον και αποστολέα έναν από τους προσωπικούς ήρωές του, το πρώην Σκαθάρι, John Lennon. Ο Λένον είχε διαβάσει το άρθρο στο Zig Zag και ήθελε να βεβαιώσει τον Τίλστον ότι μπορούσε να είναι πλούσιος και διάσημος αλλά και αληθινός στον εαυτό του, λέγοντας: «Το να είσαι πλούσιος δεν αλλάζει τις εμπειρίες σου με τον τρόπο που πιστεύεις».
«Είναι ένα πολύ φιλικό γράμμα», λέει ο Τίλστον. «Δεν με κατσαδιάζει που αισθανόμουν έτσι. Και έπειτα με ρωτά στην τελευταία φράση: “τι λες για αυτό;” Και μετά γράφει το τηλέφωνό του».
Τι θα γινόταν στη ζωή και την καριέρα του Τίλστον αν εκείνος και ο Lennon είχαν έρθει σε επαφή; Ο Fogelman επικοινώνησε με τον Τίλστον για να τον ρωτήσει τι πιστεύει εκείνος. «Ποιος μπορεί να πει;», απαντά. «Η ζωή είναι γεμάτη από τέτοια “αν”. Θα ήταν συναρπαστικό να τον γνωρίσω. Μπορεί να συμπαθούσε ο ένας τον άλλον. Ή μπορεί να με αντιπαθούσε αμέσως και να μου έδειχνε την πόρτα».
Η φαντασία του Fogelman δεν τον άφηνε σε ησυχία. «Κι αν τα πράγματα εξελίσσονταν διαφορετικά; Αν γινόταν πολύ πλούσιος αλλά και πολύ δυστυχισμένος;». Με αυτή την αφετηρία, ο Fogelman έγραψε την ιστορία του Ντάνι Κόλινς, που αναλογίζεται ολόκληρη τη ζωή του μετά από ένα παρόμοιο γράμμα.
Ο Al Pacino ήταν ο άνθρωπος που είχε στο μυαλό του ο Fogelman κατά τη διάρκεια της συγγραφής του σεναρίου. «Ήταν σουρεαλιστικό το γεγονός ότι μπόρεσα να του δώσω το σενάριο. Έπρεπε να τον πείσω να με εμπιστευτεί παρόλο που δεν είχα σκηνοθετήσει ποτέ στο παρελθόν.»
Ο Pacino ενθουσιάστηκε αλλά και εξεπλάγη από την πρόταση του Fogelman. «Εγώ ήμουν εκείνος που ήθελε – μπορείτε να το πιστέψετε;», λέει ο Pacino. «Μπορούσε να έχει πολλούς άλλους αλλά με ήθελε και όταν ένας σκηνοθέτης με θέλει για έναν αναπάντεχο ρόλο, τότε δεν μπορώ να αρνηθώ. Το ίδιο συνέβη και με τον “Νονό” – ο Φράνσις Φορντ Κόπολα με ήθελε για τον Μάικλ Κορλεόνε όταν κανείς δεν μπορούσε να με “δει” στο ρόλο – ούτε καν εγώ. Ο Νταν είδε κάτι σε μένα και θα του είμαι αιώνια ευγνώμων για αυτό. Συνήθως διστάζω όταν πρόκειται για άπειρο σκηνοθέτη αλλά είχε τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό του που τον ακολούθησα. Το σενάριο, εξάλλου, ήταν γραμμένο μέσα από την καρδιά του. Είναι αστείο και παράξενο – και ξέρω πώς είναι αυτό. Ξέρω πώς είναι να σε χτυπούν από παντού, μετά να σε επαινούν, και έπειτα να σε χτυπούν πάλι. Είναι σαν ένα ματς πινγκ-πονγκ και εσύ είσαι η μπάλα.»
Παρόλο που η μέρα που ο Pacino είδε για πρώτη φορά την ταινία (σε μια κινηματογραφική αίθουσα εντελώς μόνος του) ήταν η «πιο αγχωτική μέρα της ζωής του», ο Φόγκελμαν έλαβε από τον Pacino ένα e-mail – όνειρο για όποιον σκηνοθέτη. «Είπε ότι η τελευταία σκηνή της ταινίας ήταν η πρώτη φορά που έχει κλάψει με δική του ταινία».
Ένας φόρος τιμής στον John Lennon
Πέρα από τα δύο –ειδικά γραμμένα για την ταινία- τραγούδια που σηματοδοτούν την εξέλιξη του Ντάνι (τη μεγάλη επιτυχία «Hey Baby Doll» που είναι η ναυαρχίδα της καριέρας του και το «Don’t Look Now» που είναι το ακριβώς αντίθετο, μια υπέροχη, προσωπική δημιουργία), η δράση της ταινίας συνοδεύεται από τη μουσική του Τζον Λένον. «Οι κληρονόμοι του Lennon συμπάθησαν την ταινία», εξηγεί ο Fogelman. «Είδαν ότι είναι ένα γράμμα αγάπης προς τον Τζον κατά κάποιον τρόπο και μας επέτρεψαν να χρησιμοποιήσουμε πολλά από τα τραγούδια του. Δεν είναι διασκευές, είναι οι πρωτότυπες εκδοχές τραγουδιών όπως τα “Imagine”, “Working Class Hero” και “Cold Turkey”. Είναι σαν να έχουμε μαζί μας το σπουδαίο ταλέντο του John Lennon, εκεί, ως έναν ακόμη χαρακτήρα της ταινίας».
H ταινία βγαίνει στις αίθουσες σήμερα, 2 Απριλίου, από την Odeon.
https://www.youtube.com/watch?v=6N6yNuqUXOo
