Να ένας τρόπος να ξεπεράσεις το σοκ της υψηλής τιμής του RAZR: ελάχιστα είναι τα κινητά που προκαλούν το κοινό αίσθημα και ακόμη λιγότερα είναι αυτά που σου αφήνουν την αίσθηση ότι δεν πέταξες τα λεφτά σου. Με μια θεματολογία favorite λειτουργιών, ιδίως αν έρχεσαι από το στρατόπεδο του Android, και σχεδιασμό που αποθεώνει τα υλικά κατασκευής, την ίδια στιγμή που διαφημίζει την αφοπλιστική ποιότητα. Αυτή είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις στην mobile βιομηχανία που νιώθεις την ανάγκη να εκφράσεις το θαυμασμό σου στους μάγους του Αμερικάνικου τμήματος R&D, οι οποίοι στρίμωξαν μια μπαταρία 1.780mAh, σε ένα σώμα πάχους 7,1 χιλιοστών μόλις. Αποτελέσμα η αυτονομία να ξεπερνάει για πλάκα τη μια ημέρα χρήσης, τη στιγμή που οι ανταγωνιστές κλείνουν με δυσκολία ένα 12ώρο full time job (ναι, τόσο έχει φτάσει…). Κάτι που δικαιολογεί εν μέρει και την επιλογή του κατασκευαστή για χρήση οθόνης τεχνολογίας pentile, που ναι μεν εξοικονομεί ενέργεια, από την άλλη όμως πιξελιάζει φανερά.
Προσωπικά μου άρεσε η απόδοση της, καθώς και το γεγονός ότι εκεί που περιμένεις η Motorola να έχει αγχωθεί με το τσίρκο Medrano γύρω από το ποιο πάνελ κάνει τα περισσότερα μαγικά, διαβάζεις στο δελτίο τύπου ότι το RAZR εξοπλίζεται με μια «συμβατική» super AMOLED screen που αποθεώνει το μαύρο. Και ενώ η διάσταση των 4,3 ιντσών καλύπτει τη μεγαλύτερη γκάμα του αγοραστικού κοινού, το bezel είναι τόσο μεγάλο που επιβάλλεται του συνόλου.
Επίσης είναι προφανές ότι η εταιρία στην πρώτη επανεμφάνιση του ονόματος RAZR θέλησε να κινηθεί χωρίς τεχνολογικά ρίσκα, δίνοντας έμφαση σε τομείς που παίζει στα δάχτυλα. Όπως την ποιότητα. Με γυαλί στην πρόσοψη και συγκεκριμένα Corning Gorilla Glass, που σε αυτή την εκδοχή του είναι splash-proof, μαλακό λάστιχο στα πλαϊνά και κέβλαρ στην πίσω όψη, το RAZR σε φτιάχνει μόνο και μόνο όταν περνάς τα δάχτυλα σου από πάνω του. Βάζω στοίχημα ότι δεν θα βρείτε συσκευή με καλύτερο grip από αυτήν και με ελάχιστες πιθανότητες να την βλάψετε εξωτερικά επίσης. Υποκειμενικό δεν είναι και το γεγονός ότι έχει κορυφαία λήψη σήματος. Ναι, είναι λεπτομέρειες, από αυτές που δύσκολα γράφονται στα forums, αλλά μετράνε σε καθημερινή χρήση. Παρεμπιπτόντως τα ίδια ισχύουν και για το πακέτο ακουστικό-μικρόφωνο, παρότι όφειλω να ομολογήσω, ότι στην προπαραγωγής συσκευή που είχα στην κατοχή μου αρκετοί συνομιλητές διαμαρτυρήθηκαν για χαμηλή ένταση.
Θετικά είναι τα σχόλια και για την κάμερα, αν και το concept του να αντικαταστήσεις την ψηφιακή σου με ένα «από όλα» superphone δεν βρίσκει εφαρμογή ούτε εδώ. Συνολικά η ποιότητα των φωτογραφιών του RAZR είναι άνω του μέσου όρου (όχι όμως και ανώτερη από του Galaxy S II), ενώ τα όποια παράπονα εστιάζονται κατά βάση στις εσωτερικές λήψεις όπου οι εικόνες εμφανίζουν υψηλό θόρυβο. Τα ίδια ισχύουν και για το βίντεο με τη μέγιστη ανάλυση 1080p στα 30 καρέ, να ξεπερνάει κατά πολύ σε ευκρίνεια τα ανταγωνιστικά μοντέλα. Ιστορικά πάντως ο ίδιος φακός τοποθετείται στο Photon, στο Droid 3 και σε άλλα άγνωστα για εμάς ζώα του δάσους, που σημαίνει ότι η Αμερικάνικη εταιρία έχει ποντάρει πάνω του πολλά.
Για όσους δεν έχουν αντιληφθεί το μοτίβο της Απέναντι όχθης, να τους υπενθυμίσω επίσης ότι σημαία της είναι το «devil is in the detail», όπως αυτή με τις «έξυπνες ενέργειες» που σου επιτρέπει να αλλάξεις προφίλ βάσει τοποθεσίας. Και δεν εννοώ αυτή που αφορά στην αλλαγή της μελωδίας ή της έντασης του ήχου… Γενικά το Motoblur, το front-end της Motorola, προσθέτει πόντους στην εμπειρία του Android έκδοσης 2.3 (και ουχί Sandwich, όπως θα σου εξηγήσω αργότερα) το οποίο σε κάνει να ξεχνάς τις όποιες ελλείψεις του λειτουργικού. Όπως αυτή για την ρύθμιση της κατανάλωσης data, τομέας που πάντα έδειχνε ιδιαίτερη ευαισθησία η Motorola. Θα μου πεις καλά όλα αυτά, αλλά γιατί η εταιρία που θεωρητικά έχει το προβάδισμα έναντι της Google (πρόσφατη εξαγορά), δεν φέρνει πρώτη το Ice Cream Sandwich; Καταρχήν γιατί το RARZ υπήρχε σαν project καιρό πριν ανακοινωθεί η συνεργασία. Και κατά δεύτερον γιατί το ICS θα έρθει ούτως ή άλλως ως αναβάθμιση μερικούς μήνες μετά. Έστω και αν η οθόνη του δεν υποστηρίζει 720p ανάλυση…
Παρατηρώντας επίσης και το σχετικό open up από το ifixit.com έχω να σημειώσω δυο πράγματα. Ότι για πρώτη φορά ύστερα από καιρό βλέπω σε μητρική πλακέτα ολοκληρωμένο της Infineon (από αυτά χρησιμοποιούσαν τα τελειοθηρικά κινητά της Siemens) και την ατάκα ότι «all plastic frames and casing proved to be incredibly tedious to remove» που σημαίνει ότι άπαξ και ανοίξει το RAZR, το πίσω μη-αποσπώμενο κάλυμμα πάει για πέταμα. Θυσία και αυτό στο βωμό της αψεγάδιαστης ποιότητας…
Ξαναφέρνω στο μυαλό μου τον πόλεμο με τα λειτουργικά συστήματα, τον νόμο περί αδύνατων και αδυνάτων, το πάνοπλο τμήμα πατεντών της εταιρίας που είναι ικανό για θαύματα. Μαζί με αυτό κάνω την εισαγωγή μιας ακόμη συσκευής στο προσωπικό μου best of: το RAZR όχι μόνο είναι το καλύτερο smartphone που έχει φτιάξει μέχρι στιγμής η Αμερικάνικη εταιρία αλλά και ένα από τα καλύτερα αυτή τη στιγμή superphones που κυκλοφορούν. Google και Motorola εις σάρκαν μιαν…
Specs: Motorola RAZR XT910 (€599)
| Λειτουργικό | Android 2,3 |
| Επεξεργαστής | Dual-core 1,2GHz |
| Μνήμη | 1GΒ RAM, 16GB storage, microSD |
| Οθόνη | 4,3″ Super AMOLED αφής, 540×960 pixels |
| Κάμερα | 1,3MP (πρόσθια), 8MP (οπίσθια) με LED φλας |
| Συνδεσιμότητα | HSDPA, Bluetooth, Wi-Fi, A-GPS, είσοδος ήχου 3,5 χιλ. |
| Αυτονομία | 304 ώρες αναμονή, 560 λεπτά ομιλία |
| Διαστάσεις | 130,7×68,9×7,1 χιλ. |
| Βάρος | 127 γρ. |
Δες τώρα και το βίντεο…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.