Και τώρα τι; Έχεις ακόμη ένα tablet, σχεδόν copy and paste σε φιλοσοφία με τα υπόλοιπα, με αρκετό θεαθήναι και γυμναστικές επιδείξεις, του πως μπορείς να το αξιοποιήσεις διαφορετικά με τη χρήση μιας γραφίδας. Θεωρητικά, έτσι όπως έχουμε μάθει εμείς οι δημοσιογράφοι, κάποια συσκευή με καλή ποιότητα, σωστή οθόνη, υπακοή στις εντολές, η οποία δεν μας βασανίζει με ασυμβατότητες, είναι αυτή που μας αρέσει και περισσότερο.
Στην περίπτωση μας αυτό είναι το HTC Flyer. Σε σχέση με ευθέως ανταγωνιστικά μοντέλα σε κάνει αρχικά να νιώθεις ασφάλεια, πως ναι, είναι ποιοτικά κατασκευασμένο και πως με το magic pen (σ.σ. περήφανος τίτλος του κατασκευαστή) σου δίνει αυτό το κάτι παραπάνω στον τρόπο που έρχεσαι σε επαφή με το μηχάνημα. Ωστόσο συχνά τα gadgets είναι σαν τις συνταγές. Υπάρχει το μέρος και το όλον.
Όσο πιο καλά δεμένα είναι τα συστατικά μεταξύ τους (το μέρος δηλαδή), όσο πιο αρμονικά συνεργάζονται τα επιμέρους χαρακτηριστικά, χωρίς έντονα στοιχεία να παρεκτρέπουν, τόσο καλύτερο το πιάτο (το όλον). Στην περίπτωση μας λοιπόν, το Flyer είναι κατασκευασμένο από ένα κομμάτι αλουμινίου, τα πλαστικά όμως που έχουν χρησιμοποιηθεί στις δύο άκρες του έχουν τα… θέματα τους. Το επάνω (που φιλοξενεί και την κάμερα) δεν εφαρμόζει καλά, με αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου να αρχίζει να «παίζει». Τα ίδια και με το κάτω, το οποίο, πρόσεξε, δεν είναι αφαιρούμενο. Δεν νοείται να χρυσοπληρώνεις μια συσκευή που τυγχάνει να διαφημίζει την ποιότητα της και να ανταμείβεσαι με πλαστικά που χωλαίνουν σε φινίρισμα. Δηλαδή πόσο δύσκολο είναι να καταργήσουν τις αποσπώμενες μπαταρίες και τα ρημάδια τα καπάκια; Και μην μου μιλήσετε για ευκολία στο service – σας έχω και παραδείγματα. Anyway, λεπτομέρειες θα πείτε, αλλά η αξία τους αυξάνεται γεωμετρικά με το ποσό που καταθέτεις στο ταμείο.
Σαν σύνολο πάντως το Flyer έχει μια γλυκιά ωριμότητα στον τρόπο που λειτουργεί, σε αίσθηση και αμεσότητα, δίνοντας γενικά την εντύπωση ότι οι άνθρωποι της HTC βρήκαν τη χρυσή τομή μεταξύ Honeycomb και Gingerbread.
Ναι, δεν ενσωματώνει Android ειδικά σχεδιασμένο για χρήση σε tablet, αλλά το interface του είναι υπερβολικά προσεγμένο, σε σημείο που σπάνια σου δίνει το δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς. Το 3D carousel (δια στόματος HTC) δεν είναι μόνο εντυπωσιακό είναι και εύχρηστο. Θυμάσαι το μενού στο HTC Sensation; Έ, από εδώ το πήρε. Τα εφέ στον καιρό εντυπωσιάζουν, η δυνατότητα προβολής στο μενού των εφαρμογών που χρησιμοποιείς περισσότερο (ή αυτών που έχει κατεβάσει μέσω Market) είναι χρήσιμη και τα skins που αλλάζουν την εμφάνιση του front-end κατά το δοκούν, σου δίνουν μια αίσθηση ελευθερίας. Σε κάθε περίπτωση καλό είναι να ξέρεις ότι ο κατασκευαστής έχει τάξει αναβάθμιση στην έκδοση 3.0, που σημαίνει ότι έμμεσα δίνει μια υπόσχεση για μακροχρόνια συμβίωση με το tablet.
Περνώντας στο τεχνικό κομμάτι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να παραξενευτείς από την απουσία dual-core επεξεργαστή, άλλα ο μονοπύρηνος του Flyer χρονισμένος στο 1,5GHz κάνει μια χαρά δουλειά. Μην πούμε και καλύτερη, αν αναλογιστείς πως δεν υπάρχει ακόμη εφαρμογή ή OS που να εκμεταλλεύεται τη δύναμη των δυο. Sorry αλλά αυτά τα πράγματα δεν είναι μανιέρες που κολλάνε στο μυαλό σαν τσίχλα, οπότε καλό είναι να τα εξετάζεις μεμονωμένα.
Επίσης το 1GB μνήμης RAM και τα 32 ενσωματωμένης (με επέκταση παρακαλώ) είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί σε tablet. Διαχειρίζονται ιδανικά τις όποιες εφαρμογές, ενώ ουδέποτε θα γκρινιάξεις για έλλειψη χώρου.
Είναι υποχονδριακό το σχόλιο αλλά χαζεύοντας την οθόνη βλέπω ένα ενοχλητικό yellow tint. Έχει σωστά χρώματα, το cleartype της δεν προβληματίζει και η ανάλυση είναι εξαιρετική για τη διάσταση (1024×600 pixels σε 7 ίντσες), αλλά έχοντας πρόσφατα καταχωρημένο στο αρχείο του εγκεφάλου το PlayBook, καταλαβαίνω ότι το πάνελ του Flyer, έστω και οριακά, υστερεί. Κράτα πάντως μια επιφύλαξη για την απόχρωση του λευκού, μιας και μπορεί να έπεσα στην περίπτωση (κοινώς σε προβληματικό κομμάτι).
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Flyer είναι ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του. Αναφέρομαι στο μέγεθος της συσκευής, απόρροια της προηγούμενης παραγράφου. Προσωπικά με βολεύει η λογική του compact tablet που μπορώ να έχω παντού και πάντοτε μαζί μου, υπάρχουν όμως κάποιοι που θα επιλέξουν τις πληθωρικές 10 ίντσες (+ ή – δεν έχει σημασία) ως εναλλακτική στο netbook. Συνεπώς είναι θέμα καθαρά προτεραιοτήτων. Μόνο μια μικρή υπενθύμιση προς όλους ότι έρχεται καλοκαίρι. Ναι είναι ηλίθια επίκαιρο, αλλά σκέψου τη δυσκολία του να μεταφέρεις με 40 βαθμούς το εργαλείο χωρίς τσάντα laptop.
Στα θετικά επίσης η απροβλημάτιστη χρήση, η ύπαρξη γραφίδας που αν την μάθεις κάνεις μαγικά (παρεμπιπτόντως τραγική παράλειψη η απουσία screen protector στη συσκευασία), τα πλήκτρα αφής που εμφανίζονται κάθε φορά με το σωστό orientation γιατί περιστρέφονται μαζί με το tablet (αν ήταν hardware τα softkeys το Flyer δεν θα έπαιρνε ποτέ έγκριση για μελλοντική αναβάθμιση στην έκδοση 3) και η ηχητική που είναι μακράν η καλύτερη που έχουμε δει σε ταμπλέτα (δυο ηχεία γαρ). Παύση.
Μπήκα πάλι στο τρυπάκι της λεπτομέρειας. Γιατρέ έχω φάει κόλλημα με τα μέρη. Να ανησυχώ;
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.