Οι μέρες του καλοκαιριού ενδείκνυνται για θερινό σινεμά, με ποπ κορν και παγωμένη μπυρίτσα στο χέρι, δε νομίζετε;
Μάλιστα, όσοι ξεμείνετε στην πόλη μπορείτε να επισκεφτείτε όλα αυτά τα όμορφα, θερινά σινεμά του κέντρου, όπως το «Ριβιέρα», το «Βοξ» και τη «Δεξαμενή» ή το «Θησείον», που θυμίζουν άλλες εποχές και, μπορεί να μην έχουν κλιματισμό, 3d γραφικά και καρέκλες- πολυθρόνες, αλλά μας θυμίζουν μια παλιά Αθήνα που νοσταλγούμε.
Τα σινεμά αυτά αντί για blockbusters συνήθως παίζουν παλιές, πλην όμως εξαιρετικές, ταινίες, που έχουν γίνει πλέον κλασικές, έχουν κερδίσει πληθώρα βραβείων και έχουν αποτελέσει υλικό για έμπνευση πολλών νεότερων σκηνοθετών. Από Χίτσκοκ, μέχρι Monty Pythons, τα θερινά σινεμά ποτέ δεν απογοητεύουν τους λάτρεις του παλιού κινηματογράφου, ενώ παράλληλα μπορείτε να πετύχετε και ταινίες σινεφίλ ή και σύγχρονες και όλα αυτά με εισιτήριο 6€ (φοιτητικό) και 8€ (κανονικό).
Εμείς είδαμε τον «Μπλε Άγγελο» με την υπέροχη Marlene Dietrich. Γερμανική ταινία, σε σκηνοθεσία Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ, γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα χρόνια της και άνοιξε στον δημιουργό της και στην Marlene Dietrich διάπλατα τις πόρτες του Χόλιγουντ και της κινηματογραφικής ιστορίας.
Ένας συντηρητικός και μοναχικός καθηγητής στο τοπικό Πανεπιστήμιο, ερωτεύεται μια τραγουδίστρια του καμπαρέ, την παντρεύεται και την ακολουθεί, παρατώντας τα πάντα για χάρη της. Η απόλυτη femme fatale και ο σύζυγος-υποχείριο δημιουργούν μια ιστορία δραματική, αλλά και απόλυτα πραγματική και επίκαιρη. Ο «Μπλε Άγγελος» είναι μια ταινία για την απόγνωση και την αυτό-καταστροφή που μπορεί να οδηγήσει ο έρωτας τον κάθε άνθρωπο.
Η ταινία αναπαράγει υπέροχα τη γοητεία και την παρακμή της Γερμανίας, την εποχή του Μεσοπολέμου, ενώ η Marlene Dietrich μας χαρίζει ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της, που στην πορεία εκτελέστηκε από πολλούς ακόμα καλλιτέχνες, το Falling in love again.
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.