Ας αφήσουμε στην άκρη τους συναισθηματισμούς. Η Nokia που είχαμε αγαπήσει, εδώ και χρόνια ήταν σκιά του εαυτού της. Η επανάσταση που έκανε στην κινητή, σταμάτησε να είναι επανάσταση από τη στιγμή που ο Steve Jobs παρουσίασε το πρώτο iPhone το 2007 και άλλαξε τα πράγματα. Από τότε, η Nokia άρχισε να ακολουθεί κατά πόδας το άρμα των εξελίξεων κάνοντας αυτό που πίστευε περισσότερο: τα πράγματα με τον δικό της τρόπο. Κι όμως δεν ήταν αρκετό.
The facts
Η Nokia δεν σταμάτησε ποτέ να κάνει αυτό που γνωρίζει καλύτερα: να κατασκευάζει φανταστικά τηλέφωνα. Ακόμα και ως ουραγός στον τομέα των smartphones, τα smartphone της, είτε με το λειτουργικό Symbian (αγαπημένο Ν8), είτε με τα νεότευκτα Windows Phones, είναι κορυφαία ποιοτικά, σε βαθμό που ελάχιστοι κατασκευαστές τολμούν να συγκριθούν μαζί της. Για τα φωτογραφικά της τηλέφωνα δε, ούτε λόγος. Απέχουν μακράν.
Η Nokia επίσης γνώριζε πάρα πολύ καλά πώς να κατασκευάζει οικονομικά feature phones που κάνουν τη δουλειά τους στις χειρότερες συνθήκες. Γι αυτό και κυριαρχεί στις αναπτυσσόμενες αγορές.
Κι όμως, αυτά δεν ήταν αρκετά. Η Nokia άργησε. Το σπουδαίο ανθρώπινο δυναμικό που είχε στο τμήμα έρευνας και τεχνολογίας, δεν αξιοποιήθηκε αρκετά προκειμένου να προλάβει την επέλαση των κινητών συσκευών. Κι έπειτα αποφασίστηκε να συμπλεύσει με τη Microsoft. Την εταιρεία με τον CEO που καθυστέρησε πολύ να καταλάβει ότι το παιχνίδι στην αγορά τεχνολογίας παίζεται στις κινητές συσκευές. Κι όταν το κατάλαβε, συμπεριφέρθηκε σαν να μην άργησε μία μέρα.
Σήμερα, η ιερή αγελάδα της Microsoft ανακοίνωσε πως αγοράζει όλο το τμήμα των συσκευών της Nokia, αλλά και την άδεια χρήσης των ευρεσιτεχνιών της άλλοτε κραταιάς Φινλανδικής εταιρείας, για να κάνει την τελευταία της απόπειρα να αντιταχθεί στην επέλαση της Apple και της Google: να ασχοληθεί σοβαρά με τον τομέα των κινητών συσκευών, μήπως έτσι και περισώσει το μερίδιο αγοράς της εφόσον βλέπει ότι η αγορά των PCs κατακρημνίζεται. Ήταν καλό το deal;
Who wins who loses
Τυπικά μιλώντας, ναι. Η Nokia αγκομαχούσε μόνη της πια, ενώ η Microsoft ήθελε απεγνωσμένα να καλύψει το χαμένο έδαφος όλων αυτών των χρόνων που κοίταζε αφ υψηλού τα smartphones και τα tablets, αγοράζοντας φτηνά, ένα μεγάλο κατασκευαστή. Πιστεύω όμως πως το deal, ουσιαστικά, είναι ένα καμένο deal. Και εξηγώ αμέσως γιατί.
Όσο κι αν πλανιόταν στον αέρα η εξαγορά αυτή που ανακοινώθηκε σήμερα, κανείς δεν πίστευε πως η Nokia θα έφτανε σε σημείο να ξεπουλήσει με αυτό τον τρόπο την πείρα της. Οι Φιλανδοί είναι περήφανοι άνθρωποι και στον τομέα της κινητής, γνώριζαν τον τρόπο με τον οποίο γράφεται ιστορία. Κι όμως, όπως οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες, έχοντας ενηλικιωθεί από την φάση του οράματος, άρχισαν να κινούνται με πρώτο γνώμονα τους αριθμούς. Έτσι εισήχθη η συνεργασία με την Microsoft. Έτσι έφτασε ο Stephen Elop να γίνει CEO της Nokia. Γιατί αυτή η συνεργασία, θα έφερνε λεφτά. Ανεξαρτήτως του τρόπου.
Schizo-Microsοft-phrenic
Η Microsoft με τη σειρά της, όπως όλες οι πολύ πλούσιες εταιρείες που έχουν παραμεγαλώσει σε μέγεθος, βρίσκεται τελευταία σε φάση σχιζοφρένειας. Πέρασε περίπου 4 χρόνια αγνοώντας την επέλαση των κινητών συσκευών και από την άλλη, είναι εκείνη η εταιρεία που ανέπτυξε το πρώτο λειτουργικό σύστημα που παντρεύει τις δύο κατηγορίες personal computers, τα Windows 8. Κι όμως, ακόμα κι εκεί, καθυστέρησε. Έδωσε έμφαση στην δημιουργία μίας νέας κατηγορίας PC, τα laptop-ultrabooks με οθόνη αφής και διαχώρισε πλήρως για άλλη μία φορά τα smartphones, σε Windows Phone. Καμία συνοχή, καμία κοινή πορεία, ακόμα και στο νέο επαναστατικό της λειτουργικό. Σαν να είχαν πολεμική τα τμήματα του Windows και των smartphones της Microsoft και ακολουθούσαν διαφορετικές πορείες.
Από την άλλη, η Microsoft, ενώ άργησε να καταλάβει τι γίνεται στην αγορά και τον κόσμο με τα smartphones, (άρα είχε έτοιμο το παράδειγμα για το τι αρέσει, τι θέλει ο κόσμος και τι χρειάζεται να χρησιμοποιεί), αναπτύσσει το Windows Phone λειτουργικό με ένα εντελώς δικό της τρόπο ο οποίος αποδεικνύεται ελλειμματικός σε σχέση με τις σύγχρονες ανάγκες. Ενώ λοιπόν το λειτουργικό στο concept του είναι φανταστικό, στην εκτέλεση συμπεριφέρεται ως λειτουργικό που προσπαθεί να επανεφεύρει τον τροχό από την αρχή και έχει φοβερές ελλείψεις (notifications, interoperability, apps, κλπ).
Οι γαλοπούλες και ο αετός
Το deal όμως μεταξύ δύο «καθυστερημένων» στον επιχειρηματικό χώρο της τεχνολογίας, δεν αποτελεί συνταγή επιτυχίας. Ο Vic Gunotra της Google, το είχε θέσει πολύ επιτυχημένα στο twitter, όταν ανακοινώθηκε τον Φεβρουάριο του 2011 η συνεργασία Nokia-Microsoft: δύο γαλοπούλες δεν κάνουν ένα αετό.
Η Microsoft πρέπει να μπορέσει να ξεπεράσει την δυστοκία της και να ατενίσει το μέλλον της στην αγορά καταναλωτικών αγαθών και software με διαφορετικό, λιγότερο γερασμένο μάτι. Να ξαναγίνει εταιρεία που έφτιαχνε καινοτομία και έπαιρνε γρήγορες αποφάσεις και δεν κοιμάται πάνω στα δισεκατομμύρια που της έχει αποφέρει η πρότερη πορεία της. Κι αυτό δεν θα το κάνει αγοράζοντας τη Nokia.
Η Nokia με τη σειρά της, παύει να υπάρχει. Το γεγονός ότι με την ολοκλήρωση της αγοράς, δεν θα κυκλοφορήσει άλλο Nokia smartphone, αλλά θα έχουμε να περιμένουμε μόνο Microsoft smartphones, εφόσον η Nokia κρατά το brand της, για την ανάπτυξη των εφαρμογών και του software, ενώ η Microsoft αγοράζει τα brands Lumia, Asha κλπ, παύει να υφίσταται ως κατασκευαστής. Το τι θα κάνει ως Research & Development, λίγο μας αφορά πια στον τομέα αυτό. Η Nokia ρίχνει τίτλους τέλους ως κατασκευαστής και αυτό ήταν το χειρότερο και πιο οριστικό που είχε να κάνει.
Ποιος κερδίζει;
Καλή ερώτηση. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι κερδίζουν οι μέτοχοι της Nokia καθώς η εξαγορά, γίνεται με χαμηλότερο τίμημα, ακόμα και από αυτό που είχε πληρώσει η ίδια η Nokia για να αγοράσει την Navteq το 2007! H Microsoft αγοράζει με συγκεκριμένη τιμή μετοχής, ανεξάρτητα το πόσο ανέβηκε σήμερα με την ανακοίνωση της αγοράς.
Δεν κερδίζουν οι μέτοχοι της Microsoft, τουλάχιστον μέχρι να εξασφαλίσει κάποιος πως το μοντέλο που θα ακολουθηθεί θα φτάσει το στόχο του διψήφιου μεριδίου αγοράς που προανήγγειλε ο Steve Ballmer στο conference call για την ενημέρωση των επενδυτών και των συντακτών ειδικού τύπου και παρακολουθήσαμε νωρίτερα σήμερα. Ένα τέτοιο μερίδιο αγοράς παραμένει ακόμα στην σφαίρα της επιδίωξης και μόνο.
Δεν κερδίζει η καινοτομία καθώς, η απορρόφηση εταιρειών και μείωση του ανταγωνισμού ποτέ δεν ήταν παράγοντας βελτίωσης και δημιουργίας νέων συνθηκών και νέων προϊόντων. Μάλλον το αντίθετο, οι συγχωνεύσεις, είναι σχεδόν πάντα παράγοντας συντήρησης και διατήρησης κεκτημένων.
Ο μόνος που σκεφτόμαστε ότι κερδίζει, είναι ο Stephen Elop. Ο μέτριος αυτός CEO που, φαίνεται πως πήγε στη Nokia με συγκεκριμένη agenda και την διεκπεραίωσε. Κι εφόσον το έκανε, φιγουράρει ως ένα από τα βασικά ονόματα υποψηφίων για την διαδοχή του Ballmer. Θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν θα γίνει αυτό. Γιατί αν η Microsoft επιλέξει για CEO της έναν διεκπεραιωτή, τότε καμία από τις παραπάνω επιδιώξεις της δεν θα γίνουν πραγματικότητα.
Τι γίνεται λοιπόν; Επιτρέψτε μας να διακινδυνεύσουμε μία πρόβλεψη που ίσως διαψευστεί. Με τον αφανισμό της Nokia ως κατασκευάστριας, τα στελέχη της Microsoft θα προσπαθήσουν να πείσουν τους επενδυτές τους ότι μπορούν να αντιγράψουν το μοντέλο της Apple και της Google και να τα καταφέρουν καλύτερα. Αν γίνει αυτό που πιστεύουμε, δηλαδή, ότι η Microsoft θα κρατήσει τους ίδιους αργούς ρυθμούς της στις εξελίξεις, τότε η εταιρεία αυτή θα έχει πετάξει 7,2 δις δολάρια, θα έχει αφανίσει έναν ιστορικό κατασκευαστή και εν τω μεταξύ, θα έχουν αναπτυχθεί οι wearable computers και η Microsoft θα αναζητά να αγοράσει μία άλλη εταιρεία, μήπως και προλάβει εκείνες τις εξελίξεις.
Μακάρι να διαψευστούμε.
Σ.σ. Το παρόν εκφράζει τις απόψεις του συντάκτη και όχι του μέσου που τις φιλοξενεί.
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.