Το σημείο G “υπάρχει”… Ιδού το νέο επεισόδιο στο σήριαλ του “εντοπισμού” του

Η “κατάκτησή” του θυμίζει σε πολλές περιπτώσεις την κατάκτηση της κορυφής μίας βραχώδους οροσειράς. Μόνο που εδώ υπάρχουν πολλές πιθανές απαντήσεις σχετικά με τον τρόπο αλλά και το αν, τελικά, κάποιος τα κατάφερε να το εντοπίσει… Κάποιοι αμφισβητούν την ύπαρξή του… Κάποιοι άλλοι αναφέρουν ότι δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να περιγράψει οριοθετώντας ένα σημείο… Και κάποιοι ακόμη ισχυρίζονται ότι έχουν καταφέρει να εντοπίσουν πού ακριβώς βρίσκεται…

Τώρα, ο Dr Adam Ostrzenski σημειώνει ότι κατάφερε να επιβεβαιώσει την “ανατομική” ύπαρξη του G-spot, το οποίο, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, έχει το μισό από το μέγεθος ενός… νυχιού. Δημοσιεύοντας τη μελέτη του στο “Journal of Sexual Medicine”, o Dr Ostrzenski του Ινστιτούτου Γυναικολογίας του St. Peterburg στη Florida σημειώνει ότι είναι ένας “καλά προσδιορισμένος όσον αφορά τη δομή του, σάκος”, κοντά στην περινεϊκή μεμβράνη, με μήκος 8,1 χιλιοστά και πλάτος 3,6 χιλιοστά. Ο ίδιος πιστεύει ότι κανείς έως τώρα δεν τον είχε ανακαλύψει, λόγω του μεγέθους του, αλλά και της θέσης του βαθιά μέσα στον κολπικό ιστό. Συμπληρώνει, επίσης, ότι δεν πρέπει να συνδέεται με τους περιουρηθρικούς αδένες (αδένες του Skene), που κάποιοι είχαν συνδέσει στο παρελθόν με το σημείο G. Και καταλήγει αναφέροντας ότι “αυτή η μελέτη του μπορεί να οδηγήσει στην καλύτερη κατανόηση και βελτίωση της γυναικείας σεξουαλικής λειτουργίας”.

Το G-spot ονομάστηκε έτσι από τον Ernst Grefenberg, ένα Γερμανό γυναικολόγο που ισχυρίζεται ότι το ανακάλυψε το 1950. Η θεωρία αυτή έχει συντηρηθεί έκτοτε από πολλούς, προκαλώντας ατέρμονες συζητήσεις και αναζητήσεις. Ωστόσο, παρά τη βεβαιότητα του Dr Ostrzenski, τα ευρήματά του είναι απίθανο να αποτελούν την τελευταία λέξη επί του ζητήματος…

Νωρίτερα φέτος, ένας ερευνητής με διαφορετική άποψη, ο Dr Amichai Kilchevksy από το Yale-New Haven Hospital στο Connecticut, ανέφερε ότι, μετά την επανεξέταση 100 σχετικών μελετών, δε βρήκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο για την ύπαρξη του σημείου G. Εξέφρασε, μάλιστα, την ελπίδα ότι, μ’ αυτή του την άποψη, θα πάρει την πίεση που υπάρχει σε άνδρες και γυναίκες, κατά τη διάρκεια του sex, για την ανακάλυψή του και την επίτευξη του “τέλειου οργασμού”.

Στο παρελθόν, πάντως, έχουν αναπτυχθεί και άλλες θεωρίες που δε συσχετίζουν την ύπαρξη του σημείου G, ώστε να εξηγήσουν το γυναικείο οργασμό. Όπως αναφέρει, χαρακτηριστικά, η Dr Petra Boynton, λέκτορας στον τομέα της έρευνας σχετικά με υπηρεσίες υγείας στο University College London, “Προσπαθούμε να πείσουμε ότι υπάρχουν μοναδικά μέρη των γυναικείων γεννητικών οργάνων που πρέπει ή δεν πρέπει να διεγερθούν για να ενθαρρύνουν το γυναικείο οργασμό. Και φαίνεται να έχουμε πάθει “εμμονή” με το να αποδείξουμε ή να ανασκευάσουμε τη θεωρία που θελει τον οργασμό να συμβαίνει ή όχι στο σημείο G”… Φαίνεται όμως ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι περισσότερο σύνθετος, ώστε κάποιες απαντήσεις για συγκεκριμένες -και τόσο ιδιαίτερες– λειτουργίες του να εξηγηθούν με μία απλή ανατομική μελέτη. Κι αυτό σημαίνει ότι μάλλον ο Dr. Ostrzenski δεν πρέπει να είναι και τόσο σίγουρος ότι έδωσε την απάντηση που ψάχνουν όλοι εδώ και δεκαετίες…

Πηγή: Telegraph &  New Scientist