Μέχρι στιγμής, το 2018 έχει ξεκινήσει με… ελάχιστη καινοτομία στο χώρο των mobiles και το highlight του είναι μια συσκευή με «διπλή» οθόνη από τη ZTE, το Axon M. Όλα δείχνουν πως δε θα μας εκπλήξει ιδιαίτερα κάποιος κατασκευαστής φέτος, με τις νέες ναυαρχίδες να αποτελούν απλές βελτιώσεις των περυσινών, λίγο ταχύτερες, με λίγο καλύτερες κάμερες, ίσως λίγο πιο καλαίσθητες, με μικρότερα bezels. Ακόμη κι αν δούμε νέες συσκευές με διπλές οθόνες ή αναδιπλούμενες, θα προσφέρουν μεν το “wow factor” (όπως κάποτε το LG G Flex, για παράδειγμα), αλλά η πραγματική καινοτομία έρχεται από αλλού και δεν είναι ακόμη έτοιμη.
Τα έξυπνα ηχεία (π.χ. Google Home, Amazon Echo κ.λπ.) έχουν… «πιάσει το νόημα» και αρχίζουν να βρίσκονται σε όλο και περισσότερα νοικοκυριά, ακόμη κι αν πωλούνται σε τιμές κάτω του κόστους, σύμφωνα με όσα ακούγονται στην αγορά, προκειμένου να ξεπεράσουν σύντομα αυτή την «κρίσιμη μάζα» χρηστών που απαιτείται για να θεωρεί ένα προϊόν mainstream.
Ας σταθούμε, όμως, στο γιατί τα έξυπνα ηχεία κερδίζουν την αγορά. Είναι πιο «σταθερά» από ένα smartphone, δε τα έχουμε διαρκώς μαζί μας, δεν έχουν οθόνη. Το κύριο ατού τους βρίσκεται στον τομέα του ελέγχου/χειρισμού, της αλληλεπίδρασης με το χρήστη. Οι χρήστες «κουράστηκαν» με τις οθόνες αφής, παρά το ότι αγγίζουν συχνά, πλέον, τις 6 ίντσες. Οι οθόνες αφής ποτέ δε θα είναι αρκετά εύχρηστες για τα γούστα μας. Θέλουν μικρά δάκτυλα, δε τους αρέσει το νερό, κουράζουν τα μάτια, τα χέρια, τον αυχένα. Στο έξυπνο ηχείο απλά… μιλάς και κάνει αυτό που του ζήτησες. Βλέπετε τώρα τη «μεγάλη εικόνα»;
O χρήστης θέλει εύκολο χειρισμό χωρίς να χρησιμοποιεί τα χέρια του, θέλει να ελέγχει το σπίτι και τις συσκευές του με τη φωνή, το βλέμμα, τη σκέψη. Εκεί είναι και το μέλλον του human-machine interaction, αγγλιστί. Ο έλεγχος διά της σκέψεως. Γιατί δεν είναι πάντα εύκολο, βολικό, διακριτικό το να δίνεις φωνητικές εντολές, ακόμη και μέσα στον προσωπικό σου χώρο. Πολλώ δε μάλλον σε δημόσιους χώρους. Ο έλεγχος με τη… σκέψη δεν είναι κοντά, αλλά είναι σίγουρα πιο κοντά απ’όσο νομίζουμε και είναι ο απώτερος στόχων των επιστημόνων και των κατασκευαστών. Είναι ήδη εφικτός μέσω εξειδικευμένου software και ηλεκτροδίων, μένει να γίνει «ασύρματος» και πιο διακριτικός αλλά και οικονομικός.
Μιλώντας για το hardware των συσκευών, λοιπόν, οι οθόνες αφής σίγουρα δεν είναι το μέλλον του χειρισμού. Οι απόγονοι των σημερινών έξυπνων ηχείων θα έχουν σαφώς μεγαλύτερη επεξεργαστική ισχύ, θα είναι ταυτόχρονα πίνακες ελέγχου και media hubs, θα ελέγχουμε τα πάντα μέσω αυτών. Βγαίνοντας από το σπίτι, το ρόλο αυτό θα αναλαμβάνει το smart, connected car. Και σε περίπτωση που δεν οδηγούμε, ο απόγονος του σημερινού smartphone θα κάνει τα πάντα, ακόμη κι αν έχει μορφή γυαλιών, ακουστικών ή οτιδήποτε άλλο. Πιθανότατα κάτι που δεν κρατάμε στα χέρια μας και σίγουρα πολύ μικρότερο από τα σημερινά smartphones.
Είναι ωραίο να οραματιζόμαστε το μέλλον και να παρακολουθούμε τη μαγική εξέλιξη της τεχνολογίας με το πέρας των ετών. Η τεχνολογική πρόοδος είναι τόσο γρήγορη, πλέον, που οτιδήποτε φαντάζει επιστημονική φαντασία σήμερα, μπορεί να είναι mainstream σε 10 χρόνια. Και αυτό δε πρέπει να μας τρομάζει. Αλλά πρέπει να παραμένουμε ευέλικτοι, δεκτικοί και up-to-date. Φυσικά, ο κίνδυνος σε όλα αυτά είναι πως θα είμαστε απόλυτα connected σαν ανθρώπινα όντα, μικρά τμήματα ενός γιγαντιαίου δικτύου στο οποίο θα αποτελούμε μια κουκκίδα, ένα pixel. Ανά πάσα στιγμή κάποιος ή κάποιοι θα ξέρουν που βρισκόμαστε, τι κάνουμε, η έννοια της ιδιωτικότητας όπως τη γνωρίζουμε θα εξαφανιστεί. Αυτό είναι βέβαιο. Και θα είναι ακόμη πιο δύσκολο για κάποιον να βγεί “offline”, να βρεθεί εκτός δικτύου, έστω και για λίγα δευτερόλεπτα. Είναι κάτι που κανείς μας δε θέλει, αλλά αναγκαστικά θα υποστεί. Θα μας κάνει τη ζωή πολύ ευκολότερη και αυτοματοποιημένη, αλλά δε θα είναι πια 100% «δική μας», αυτή η ζωή. Σας τρομάζει;
