Έχω ένα θέμα με το Nexus. Παρατηρώ τη χαρακτηριστική καμπύλη στην πρόσοψη και την απουσία πλήκτρων και δεν βλέπω την ώρα να το χρησιμοποιήσω. Φτιάχνω εικόνες στο μυαλό μου απ’ το νέο λειτουργικό με τη σταθερότητα βράχου και τις αλλαγές ουσίας που η Google διαφημίζει σε κάθε ευκαιρία. Είμαι βλέπεις επηρεασμένος από το προηγούμενο, το Nexus One, που σε έκανε να νιώθεις βασιλιάς στον κόσμο των smartphones. Να λοιπόν πως έχουν τα πράγματα: ένα χρόνο μετά το πρώτο branded Google τηλέφωνο, η αμερικάνικη εταιρία παραδίδει το «έργο Nexus» στη Samsung. Ο κατασκευαστής που έχει αλλεργία στις οθόνες LCD, πουλάει την τεχνολογία superAMOLED σαν βούτυρο στο ψωμί των απανταχού ψαγμένων. Ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας, φωτεινότητα επιπέδου Maglite και χρωματική παλέτα που δεν χορταίνεις να κοιτάς. Το λευκό παραμένει προβληματικό και… μπλε, (κληρονομιά απ’ το Galaxy S) και η γραμματοσειρά στο πρώτο ζουμ πιξελιάξει, αλλά αυτά είναι ανούσιες θυσίες μπροστά στο βωμό ενός πανελ που βλέπεις και παραμιλάς. Φαντάζομαι την πλύση εγκεφάλου που έχουν υποστεί στη διάρκεια εκπαίδευσης τους οι τεχνικοί της Samsung ακούγοντας ξανά και ξανά την ίδια φράση: «αγωνίσου για την τελειότητα σε οτιδήποτε κάνεις. Πάρε το καλύτερο που υπάρχει και κάν’ το ακόμη καλύτερο. Αν δεν υπάρχει, τότε δημιούργησε το». Η ατάκα-μανιφέστο θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε οποιοδήποτε εγχειρίδιο αυτοβελτίωσης, μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η τελειοθηρία έχει αναχθεί σε αυτοσκοπός. Εγκυκλοπαιδικά να σου πω ότι τα περισσότερα εξαρτήματα του iPhone 4 ανήκουν στη Samsung: επεξεργαστής, μνήμη, digitizer οθόνης και ένα σκασμό ακόμη που όμως δεν ενδιαφέρουν κανένα επί του παρόντος. Τυχαίο; Κάθε άλλο. Το Nexus S μπορεί να υστερεί σε ποιότητα πλαστικών, τίποτε όμως δεν μοιάζει πρόχειρα τοποθετημένο ή υποψήφιο για τριγμούς στο μέλλον. Το σκληρό καπάκι στο πίσω μέρος (καμία σχέση με το τρισδιάστατο τραπουλόχαρτο του Galaxy S) κλείνει με σιγουριά, ενώ η έλλειψη πολλών διαφορετικών υλικών εξασφαλίζει το προφανές: εξαιρετική συναρμογή, καλύτερη από ανταγωνιστικά μοντέλα που διατυμπανίζουν την κατασκευή τους.
Η καμπύλη στην πρόσοψη του Samsung και η ειδική επίστρωση που εκμηδενίζει τις αντανακλάσεις, μεταφέρουν το χρήστη σε μια οπτική νιρβάνα. Η κορεάτικη συσκευή είναι η Kuro των κινητών τηλεφώνων. Δεν θα βρεις καλύτερο μαύρο. Μια παλιά θεωρία έλεγε πως οι LCD συνολικά υπερτερούν των AMOLED. Σήμερα ούτε αυτό δεν ισχύει.
Εν πάση περιπτώσει και για να μην μακρηγορώ, αισθάνομαι την υποχρέωση να σου μεταφέρω μερικές ζωτικές πληροφορίες που αφορούν άμεσα το κινητό: όπως για παράδειγμα ότι δεν υπάρχει υποδοχή επέκτασης μνήμης και ότι πρέπει να αρκεστείς στα 16GB (πολύ γρήγορης) εσωτερικής. Ότι τα τεχνικά λίγο πολύ είναι καρμπόν του Galaxy S, άρα και εδώ θα βρεις GPS, Wi-Fi, Bluetooth 2.1, τετράμπαντο δέκτη, μπαταρία στα 1500 mAh, επεξεργαστή Hummingbird στο 1GHz και ελάχιστα διαφοροποιημένες διαστάσεις (πιο παχύ το Nexus και με αυξημένο κατά 10 γραμμάρια βάρος). Το μόνο νέο είναι η προσθήκη του αναγνώστη NFC (Near Field Communication) που επιτρέπει να σκανάρουμε κωδικούς και στη συνέχεια να πραγματοποιούμε ηλεκτρονικές αγορές ή να καταχωρούμε χωρίς κόπο σημειώσεις. Παρόλα αυτά θεώρησε άχρηστη τη συγκεκριμένη δυνατότητα στην Ελλάδα.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Η ποιότητα κλήσεων του Nexus S συγκρίνεται με τις καλύτερες του είδους. Εξαιρετική λήψη, δυνατό και απαλλαγμένο από παράσιτα ακουστικό και εξίσου καθαρό μικρόφωνο. Το ηχείο δεν κάνει τη διαφορά, απ’ την άλλη όμως είναι πολύ δυνατό και δεν υπάρχει περίπτωση να προβληματίσει. Drop calls, χαμηλό σήμα και άλλα τέτοια όμορφα απλά δεν ανήκουν στο λεξιλόγιο του Samsung. Επίσης να σου πω, ότι η αυτονομία, σε σχέση με κάθε άλλο Android superphone είναι σημαντικά βελτιωμένη. Με εξαντλητική χρήση το Nexus S δεν με πρόδωσε ποτέ μέσα στην ημέρα –το χειρότερο ρεκόρ του ήταν 23 ώρες συνεχούς λειτουργίας- ενώ με σχετικά χαλαρή χρήση μπορεί να βγάλει ακόμη και τρεις ημέρες αναμονής. Άρα το Android 2,3 είναι όντως βελτιωμένο στο κομμάτι της διαχείρισης ενέργειας. Αλλά σε αυτό θα αναφερθώ παρακάτω. Θεωρητικά οι άνθρωποι στη Samsung δεν είχαν λόγο να πειράξουν τα καλά περιφερειακά του Galaxy S, σωστά; Λάθος. Για κάποιο λόγο οι φωτογραφίες που αποτυπώνει το Nexus S είναι κατώτερες σε ποιότητα απ’ το γηραιότερο αδερφάκι του. Τα χρώματα έχουν ένα αψυχολόγητο ξέπλυμα και θόρυβο υπό συνθήκες. Τα δυσάρεστα συνεχίζονται και με το βίντεο, αν και δεν σχετίζονται τόσο με την απόδοση, όσο με τη χαμηλή για τα σημερινά δεδομένα ανάλυση στα 720×480 pixels. Και φυσικά υπάρχει η VGA κάμερα στην πρόσοψη για βιντεοκλήσεις. Τίποτα το ιδιαίτερο εδώ, τουλάχιστον όχι μέχρι οι άνθρωποι της Google αποφασίζουν να μας προσφέρουν την υπηρεσία Talk, με αρκετές ενδιαφέρουσες δυνατότητες που απαξιώνουν το νηπιακό FaceTime.
ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ
Κακά τα ψέματα το Nexus S θα το αγοράσεις για το λειτουργικό. Η διαφορά του Android έκδοσης 2,3 σε σχέση με το παρελθόν δεν αφορά τόσο στις αισθητικές βελτιώσεις: ανασχεδιασμένα εικονίδια, σήματος, μπαταρίας και γενικά οι ειδοποιήσεις στο επάνω μέρος της οθόνης. Επίσης πολλές μικρές πινελιές, όπως αυτή που σου υπενθυμίζει με πορτοκαλί χρώμα ότι έφτασες στο τέλος των υπομενού ή ο μαύρος dialer, δίνουν μια ποιοτική νότα στο Android, που σαν σύνολο ωριμάζει και επιβάλλεται στον ανταγωνισμό. Επιμένω πάντως ότι οι διαφορές είναι ουσίας. Στο επίσημο blog της Google αναφέρουν ότι πλέον γίνεται σωστή διαχείριση των εφαρμογών. Αν για παράδειγμα κάποια απαιτεί συνεχώς πόρους απ’ το σύστημα ακόμη και αν δεν την χρησιμοποιεί ο χρήστης, τερματίζεται αυτόματα. Κάτι σαν task manager, μόνο που υπάρχει προεγκατεστημένος και έχει λίγο παραπάνω νοημοσύνη. Επιπλέον το Nexus S, και αυτό φαντάζομαι δεν οφείλεται αποκλειστικά στο hardware, είναι εξαιρετικά ομαλό στη χρήση. Και όχι κυρίες και κύριοι δεν «σκαλώνει». Αυτό το χαρακτηριστικό φρενάρισμα στο scrolling δεν ανήκει εδώ. Ακόμη και αν εγκαταστήσεις πολλές εφαρμογές το OS δεν δείχνει να επηρεάζεται σε ταχύτητα ή να εμφανίζει καθυστερήσεις – είναι αυτό το μαγικό που έχει το iOS που κανείς δεν έχει πετύχει στο 100% μέχρι σήμερα. Και αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη, παρόλες τις αναβαθμίσεις η Google έχει ακόμη δρόμο μπροστά της. Είναι θεωρητική η κουβέντα αλλά αν έχετε παίξει με το webOS, θα δείτε πως το Android μοιάζει με το Linux των υπολογιστών. Σταθερό, γρήγορο αλλά νιώθεις ότι είναι ημιτελές.
ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ Ή ΟΧΙ;
Αν υπάρχει ένα κινητό που δεν κινδυνεύεις απ’ τη ρετσινιά είναι αυτό. Το λειτουργικό είναι pure Google, το hardware έχει μέλλον και μπορεί να στηρίξει αναβαθμίσεις, ενώ αν θέλεις να παρακολουθείς τις εξελίξεις από κοντά τότε οφείλεις στον εαυτό σου ένα Nexus S. Που παρεμπιπτόντως κάτι μου λέει πως θα κρατήσει για καιρό, αν ισχύει τελικά ότι το Nexus Two θα κάνει την εμφάνιση του ταυτόχρονα με μια ολοκληρωτική αλλαγή στο Android. Καλό το iΟS, εντυπωσιακά τα Windows Phone 7 αλλά αν θέλεις το πιο ολοκληρωμένο πρέπει να παίξεις με αυτό το λειτουργικό. Και το Nexus S είναι αυτή τη στιγμή ο καλύτερος εκπρόσωπος του. Με διαφορά.
TRY
+ Ποιότητα συναρμογής
+ Απόδοσης οθόνης
+ Λειτουργικό σύστημα
CRY
– Πιξέλιασμα λόγω AMOLED
– Μέτρια πλαστικά
– Έλλειψη θύρας microSD
Δες τώρα και τα βίντεο της ελληνικής Vodafone για το Nexus S εδώ, εδώ και εδώ
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.