Οι ταϊβανέζοι φημίζονται για δύο πράγματα. Το ένα δεν το θυμάμαι, το άλλο είναι τα κινητά τους τηλέφωνα. Δεν ξέρω πόσους μπορεί να ενδιαφέρει, όμως η HTC που ιδρύθηκε το 1997 (πρώην Qtek), ήταν ο κατασκευαστής που κρυβόταν πίσω από κάθε σοφιστικέ PDA. Αν δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, μπορείς να πληκτρολογήσεις “Compaq iPAQ 3970” στο Google και να πιάσεις τον ευατό σου να ψελλίζει ότι “δεν τα φτιάχνουν όπως παλιά”. Ή να ρίξεις μια ματιά στην τωρινή γκάμα και να δεις τη φλόγα που σιγοκαίει στο αλουμινένιο περίβλημα των Desire S και HD. Δεν είναι γλείψιμο, ούτε έμμεσο P.R αλλά μέσα σε δεκατέσσερα χρόνια σταδιοδρομίας, η HTC έχει πετύχει το ανήκουστο: να ξεπεράσει τους κατασκευαστές-γίγαντες κινητών και να κερδίσει το σεβασμό σου. Και τον δικό μου. Πριν όμως αρχίσεις να βαριέσαι να περάσω στο προκείμενο. Δηλαδή στο superphone που εδώ και κάποιες ημέρες το χρησιμοποιώ σαν-δικό-μου. Παρεμπιπτόντως μόνο έτσι βγάζεις συμπεράσματα. Διαφορετικά αν το έχεις για ρεζέρβα το ξεχνάς, άσε που κινδυνεύεις να το χάσεις. Λοιπόν. Το Sensation που λες εκδημοκρατίζει τα superphones. Σαν να παίρνει τα άνοστα τεχνικά και τα μεταμορφώνει σε καραμέλες που θέλεις να δοκιμάσεις. Δεν υπάρχει πιο καλοσχεδιασμένο (μέσα και έξω) Android από αυτό. Επίσης κράτα μερικές σημειώσεις που τις βρίσκω ενδιαφέρουσες: είναι η πρώτη συσκευή της HTC με οθόνη ανάλυσης qHD ή πιο απλά quarter HD ή στη γλώσσα των μαθηματικών (1920×1080):4= 960×540 pixels. Σκέψου το εξής: μαζί με το Motorola Atrix, το Sensation γίνεται το δεύτερο Android στον πλανήτη που χρησιμοποιεί αυτό το resolution. Που σημαίνει ότι προβάλει πολύ περισσότερη πληροφορία στο ίδιο εμβαδόν. Ένα παράδειγμα είναι ότι το HTC εμφανίζει 10 εικονίδια στο μενού των ρυθμίσεων όταν το Galaxy SII απεικονίζει 7 και κάτι, όμως υπάρχουν και άλλα, πιο σημαντικά πράγματα να επικεντρώσεις το ενδιαφέρον σου. Όπως την πλήρη εμφάνιση ιστοσελίδων ή ότι το Sensation δεν πιξελιάξει. Με τίποτα. Και αυτό είναι κάτι που το παρατηρείς με τη χρήση, όταν μεγεθύνεις κείμενο ή χαζεύεις π.χ. ένα PDF στο 100%.
Επίσης το HTC διαφημίζει το unibody αλλά με το εξής παράδοξο: το ενιαίο κομμάτι του δεν αφορά στο σώμα της συσκευής, αλλά στο καπάκι. Τρελό; Για να καταλάβεις, το πίσω -τεράστιο- κάλυμμα είναι φτιαγμένο από ένα κομμάτι αλουμινίου με ενθέσεις μαλακού πλαστικού. Unibody όμως δεν το λες. Anyway, να σου πω για την ποιότητα. Είναι καλύτερη από όλες τις ανταγωνιστικές προτάσεις σε αυτά τα χρήματα. Μακράν. Κάποιοι μπορεί να ενοχληθούν από το αυξημένο βάρος (παρεμπιπτόντως λατρεύω την αίσθηση που μεταφέρει αυτό το κινητό) ή από το γεγονός ότι η πρόσοψη βυθίζεται ελαφρώς αν την πιέσεις (υπάρχει μια ελάχιστη ανοχή στο πίσω καπάκι), αλλά κράτα μια επιφύλαξη γιατί τα Sensation που έχω δει μέχρι τώρα (ένα εδώ και καμιά δεκαριά στο Λονδίνο), είναι όλα προπαραγωγής.
Αυτό που μπορώ να πω με ασφάλεια είναι ότι το front-end της HTC (Sense το λένε), είναι το καλύτερο που κυκλοφορεί εκεί έξω. Έχει πάντα κάτι καινούργιο να σου δείξει, που στο 99% των περιπτώσεων θα σου αρέσει. Ακούγεται κάπως να επαναλαμβάνεις αυτό που διαφημίζει η ίδια η εταιρία, απλά πως να στο θέσω, οι άνθρωποι λένε την αλήθεια. Από τον τρόπο που προβάλλει τον καιρό (ναι, κάπως εμφατικά) μέχρι τις σκιές που υπάρχουν στα μηνύματα, φωνάζει την προσοχή που δείχνει στην λεπτομέρεια. Και το πιο εύχρηστο επίσης, ιδίως αν έχεις προϋπηρεσία στα HTC. Επιπλέον σου δίνει τις καλύτερες εφαρμογές out of the box. Όπως το ημερολόγιο με τις συντομεύσεις, το πλήρες drop-down menu και τη μοναδική lock screen (δες το βίντεο).
Και είναι και το θέμα της οθόνης. Που αντικειμενικά στο Sensation είναι πολύ καλή. Υπερτερεί συνολικά του HD, έχει λευκό… λεύκο (και όχι κίτρινο), καλά χρώματα (καλύτερα από του Arc) και ενώ χάνει σε wow factor σε σχέση με το SII, σου αρέσει όταν σε βάζει στο Internet. Από άποψη τεχνικών τώρα, ψωνίζεις ότι και με το Desire HD μόνο που εδώ η κάμερα είναι καλύτερη. Με διπλό LED φλας, φυσικά auto-focus και καταγραφή βίντεο 1080p στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο. Δεν συγκεντρώνει την κορυφαία βαθμολογία αλλά ένα 8,5 στα 10 του το δίνεις εύκολα. Και αυτό για την HTC είναι άλμα.
Θα ήθελα να μιλήσω και για ταχύτητα αλλά η συσκευή που κρατάω στα χέρια μου είναι (όπως σου είπα και πριν) προπαραγωγής. Με το software που χρησιμοποιεί τώρα και με αυτοκινηστική ορολογία δουλεύει στο ρελαντί, αλλά η Qualcomm (που εξοπλίζει το Sensation), ισχυρίζεται πως αυτό είναι το ισχυρότερο chipset στον mobile πλανήτη – σύντομα θα ανεβάσω και συγκριτικό με όλα τα διπύρηνα για να βγάλεις τα συμπεράσματα σου. Επίσης η αυτονομία με την μπαταρία των 1.520mAh (1650 το SII, 1.930 το Atrix, 1.500 το Arc) προς το παρόν έχει θέμα. Βγάζει μια ημέρα χρήσης αλλά υπολόγιζε λίγο παραπάνω με το τελικό λογισμικό. Σε κάθε περίπτωση θαύματα δύσκολα θα γίνουν (δεν ξέρω γιατί αλλά όλα τα Android τραβάνε το ίδιο λούκι). Και είναι και το κομμάτι του ήχου. Καλύτερη ποιότητα μεγαφώνου από το HTC Desire HD, με πεντακάθαρο ακουστικό και σήμα χωρίς πρόβλημα, ακόμη και σε σημεία που άλλα superphones σε προδίδουν.
Το HTC Sensation είναι superphone για γάμο. Με εξαιρετική ποιότητα, καλή οθόνη, εξίσου καλή κάμερα και μια αίσθηση ότι αντέχει στο χρόνο. Επίσης τα τεχνικά του βρίσκονται στη κορυφή της κατηγορίας (τα 768MB μνήμης RAM έναντι του 1GB κάποιων ανταγωνιστών, δεν λένε κάτι) ενώ το interface του είναι σκέτη μαγεία. Η συσκευή που συζητάμε εδώ είναι ένα από τα πιο εύχρηστα κινητά. Ever. Στα 599 ευρώ που θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο και μόνο από τη Vodafone (για τον πρώτο τουλάχιστον μήνα) θα συναντήσεις πολλές ανταγωνιστικές προτάσεις και ευθέως μια: το Galaxy SII. Δεν μπορώ να θέσω απευθείας σύγκριση γιατί αυτό εν τέλει είναι κάτι υποκειμενικό. Μπορώ να σου πω όμως ότι στα μάτια τα δικά μου το HTC είναι πιο ελκυστικό. Βλέπεις είναι αυτό το sensation που σου αφήνει.
Δες τώρα και την παρουσίαση από την ελληνική Vodafone για το htc sensation εδώ
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.