Δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Το να βρεις το τεχνολογικό αντικείμενο που σου ταιριάζει θέλει λίγο ψάξιμο. Smartphone με μεγάλη οθόνη ή smartphone και tablet; Samsung Galaxy Note ή tablet σκέτο; Σε μια δοκιμή, όσο αναλυτική και αν είναι, δεν προλαβαίνεις να γράψεις όλη τη φιλολογία μας συσκευής που η στιγμή της πρώτης ενεργοποίησης της περιλαμβάνει μερικά mg συγκίνησης. Όχι τίποτε άλλο, αλλά σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε αυτό είναι το καλύτερο κινητό του πλανήτη. Τουλάχιστον από τεχνική σκοπιά… Εκεί που χαζεύεις τη λίστα με τα χαρακτηριστικά του S II και προσπαθείς να συνέλθεις από το πολιτισμικό σοκ, έρχεται το Note να σου γκρεμίσει ότι έμαθες, περνώντας ατελείωτες ώρες σε φόρα και sites στο διαδίκτυο. Επίσης σε μια χρονιά τόσο ζόρικη που μια διασωληνωμένη Ελλάδα παλεύει να μην παραλύσει από το παρατεταμένο εγκεφαλικό, ίσως να μην σε καίει τόσο αν θα επενδύσεις τα 699 ευρώ σου σε ένα κινητό τηλέφωνο. Λογικό. Πιθανόν να ήταν πιο επίκαιρο αν αναφερόμουν στο ομογάλακτο GT-E1170i που με είκοσι παρά κάτι ευρώ σε καλύπτει επικοινωνιακά και σου κάνει δώρο και το ραδιόφωνο. Με μια παρόμοια λογική πάντως δεν θα έπρεπε να γράφω εδώ, αλλά να φύγω νύχτα για Θιβέτ και στόχο ζωής να θέσω τον εναγκαλισμό με τον Δαλάι Λάμα.
Όμως γύρισα πρόσφατα από την IFA στο Βερολίνο εκεί που γίνεται το μεγαλύτερο τεχνολογικό γεγονός στη Γηραιά ήπειρο. Είδα από κοντά το Galaxy Note να το παρουσιάζουν στο περίπτερο της Samsung και πως να στο πω, μου έφυγε η μαγκιά. Οπότε καταλαβαίνεις γιατί την ώρα που πληκτρολογώ τις γραμμές αυτές έχω ξεχάσει μνημόνια, γκρίνια και λοιπά παραπληγικά και έχω αφήσει ελεύθερο να βγει το συναισθηματικό μου. Δε φταίω εγώ. Το Galaxy Note φταίει. Που είναι ξεκάθαρα το πιο αμφιλεγόμενο τηλέφωνο των τελευταίων πέντε ετών αλλά και ένα αφόρητα γοητευτικό gadget που κλέβει την παράσταση μόνο και μόνο με την οθόνη του. Θυμάμαι ακόμη το Dell Streak με το πεντάιντσο πάνελ που είχε τα κότσια να επιδείξει κάτι διαφορετικό. Ένα χρόνο λοιπόν αργότερα όχι μόνο δοκιμάζω την ταχύτερη φορητή συσκευή στον κόσμο, αλλά και το εισιτήριο της Samsung στο κινητό πάνθεον. Ένα smartphone που λόγω διαστάσεων δεν είναι το πιο φιλικό που θα βρεις, αλλά εξοπλίζεται με μια λίστα από τεχνικά που κατεδαφίζει ψυχολογίες και σπάει πλάκα με τον εκάστοτε «αντίπαλο». Με διπύρηνο επεξεργαστή στα 1,4GHz, οθόνη ανάλυσης 1280×800 pixels, 1GB μνήμης RAM, 16GB εσωτερικής και μια 8άρα κάμερα κόπια από Galaxy S II. Αυτό δεν είναι κινητό, είναι ένα ζωντανό trailer για τις δυνατότητες που θα προσφέρουν όλα τα smartphones στο μέλλον. Που σημαίνει ότι αν το λιγουρεύεσαι και δεν έχεις τα 699 ευρώ που κοστίζει, μπορεί να περιμένεις κανένα χρόνο και να το αγοράσεις μελλοντικά, που ξέρεις, ως Galaxy S III.
Πάντως το Note δεν έχει καμία σχέση με τον μικρό του αδερφό, τουλάχιστον όσον αφορά το σχεδιασμό και την αίσθηση που αφήνει στο χέρι. Είναι φτυστό το Galaxy Tab 8,9 (ή 10,1 αν προτιμάς) και παρά το αφαιρούμενο καπάκι (το οποίο είναι το ίδιο λεπτό με το S II), έχει εντυπωσιακή συναρμογή και μια φινετσάτη προσέγγιση που για πρώτη φορά δεν φωνάζει Ανατολή. Με γυαλί στην πρόσοψη και πλαστικό παντού, αλλά με σχεδόν μηδενικό bezel γύρω την οθόνη, βάρος στα 178 γραμμάρια που χάνεται λόγω διάστασης και δυο πλήκτρα αφής να κάνουν παρέα στο κεντρικό πολυπλήκτρο στην πρόσοψη. Και επειδή τα παράπονα των απανταχού χρηστών για την αυτονομία στα Android έχουν στοιχειώσει τα όνειρα των Κορεατών, η Samsung προίκισε το Galaxy Note με μια επική μπαταρία στα 2.500mAh που του χαρίζει στην ξεφτίλα δυο ημέρες χρήσης. Και λέω στην ξεφτίλα γιατί με περίπου 60 λεπτά κλήσεων σε καθημερινή βάση, αμέτρητο browsing, συνδεδεμένους δυο email λογαριασμούς και άσκοπο χάζεμα, στα χέρια μου κατάφερε να ξεπεράσει τις 40 ώρες στο on.
Και όλα αυτά έχοντας έναν επεξεργαστή που σκοράρει ένα υπερφυσικό 4.667 στο Quadrant. Μάλιστα. Τέσσερις χιλιάδες εξακόσια εξήντα εφτά, για να το έχεις και ολογράφως. Να το πω και αλλιώς; Η αίσθηση πως χρησιμοποιείς ένα κινητό που δεν θα λαχανιάσει ό, τι και αν του κάνεις, υπάρχει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στο Note. Όπως επίσης πως “έχει” τις εφαρμογές για breakfast.
Επίσης μπορώ σήμερα αλλά και κάθε ημέρα να επευφημώ την Super AMOLED οθόνη, που δεν είναι «Plus» και προσφέρει 2 subpixels ανά pixel (αντί για 3 του S II), σκοράροντας όμως ένα 285ppi που με εξαίρεση το iPhone 4 και 4S, απαξιώνει τον ανταγωνισμό. Με μαύρο που σκοτώνει και λευκό που κερδίζει κατά κράτος το S II, έστω και αν το δείγμα μας είναι προπαραγωγής. Γενικά δεν υπάρχει περίπτωση να κοιτάς για περισσότερη ώρα σαν χάνος μια οθόνη και αν υπήρχε μετρητής χαζέματος το Note θα έσπαγε το όργανο. Όταν έχεις αποφασίσει πως δεν πά ‘να γυρίσει ο κόσμος ανάποδα, το πάνελ που θα βγάλεις θα εξοπλίζεται μόνο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, οι Κορεάτες τεχνικοί σου δίνουν κυριολεκτικά την τέλεια εικόνα. Που δεν χαμπαριάζει από ασυμβατότητες, γιατί αν το σκεφτείς 1280×800 pixels θα βρεις και στις honeycomb ταμπλέτες, άρα με το καλημέρα έχεις μερικές χιλιάδες dedicated εφαρμογές και δεκάδες άλλες που δύσκολα θα παραπονεθούν ακόμη και αν τρέξουν με upscaling. Παρεμπιπτόντως ξέχασα να αναφέρω ότι το Note δεν υπερθερμαίνεται όπως το S II, πιθανόν λόγω και της μεγαλύτερης επιφάνειας.
Επίσης το Note έχει την ευτυχία-δυστυχία να μην αλλάζει θεαματικά το concept που είδες στο S II. Ευτυχία γιατί την ώρα που οι υπόλοιποι κατασκευαστές (με εξαίρεση την Apple), κάθονται κάθε τρεις και λίγο και ξύνουν το κεφάλι τους για να επινοήσουν το επόμενο σούπερ-ντούπερ μοντέλο με το φρεσκαρισμένο front-end που οφείλει να δικαιολογήσει τα λεφτά του στο φιλοθεάμον κοινό, το Note σιγοβράζει στο καζάνι του touchwiz που γοητεύει με την ευχρηστία του. Και «δυστυχία» γιατί τα βαρυφορτωμένα εικονίδια, ρέπουν στην υπερβολή και μπορεί να κουράσουν. Το ίδιο και ο τηλεφωνικός κατάλογος που σε πνίγει από την χρωματική πολυπλοκότητα χωρίς να προσφέρει εν τέλει κάποια πρακτική αξία. Το σχόλιο του ψαγμένου φίλου γραφίστα είναι ο μάρτυρας μου…
Το καλό είναι ότι επειδή το Note «φοράει» την κάμερα του S II είναι το ίδιο εξαιρετικό με αυτό. Που σημαίνει ότι καταγράφει κορυφαίες φωτογραφίες και βίντεο τα οποία μπορούν εύκολα να κερδίζουν κατά κράτος τον όποιο ανταγωνισμό. Αυτό είναι και το ωραίο με το Note. Η ευκολία του να περνάς από τον multimedia χαρακτήρα στην business υπόσταση με μια κίνηση. Αφαιρώντας απλά την προηγμένη γραφίδα που στεγάζεται στο πίσω κάλυμμα. Έτσι θα μπορείς να κρατάς σημειώσεις και κείμενα που μπορείς εύκολα να ψηφιοποιήσεις στη συνέχεια για να δώσεις μια επαγγελματική εσάνς, όταν και όποτε χρειαστεί.
Η όποια απορία μου πάντως σχετικά με τη φορητότητα της συσκευής λύθηκε πριν από μερικές ώρες όταν προσπάθησα να μεταγγίσω τη κάρτα μου σε ένα «συμβατικό» τηλέφωνο. Αγαπητοί αναγνώστες το πήρα απόφαση. Δεν αντέχω μακριά από το Note. Τώρα για τις υπόλοιπες ερωτήσεις που στην πορεία ενδέχεται να προκύψουν –πόσο φαρδύ πρέπει να έχω το παντελόνι; Μήπως είναι καλύτερο το Nexus Prime; – λέω να τις παραμερίσω για λίγο και να τις ξεδιαλύνω μια και καλή όταν με το καλό κυκλοφορήσει η συσκευή στα μέσα Νοέμβρη. Σε μια εποχή μίζερη και συμβατική μπορώ τουλάχιστον να θαυμάζω μια Samsung που δεν φοβάται να διαφέρει.
Specs: Samsung Galaxy Note (€699)
| Λειτουργικό | Android 2,3 |
| Επεξεργαστής | Dual-core 1,4GHz |
| Μνήμη | 1GΒ RAM, 16/32 GB storage, microSD |
| Οθόνη | 5,3″, TFT αφής, 1280×800 pixels |
| Κάμερα | 2MP (πρόσθια), 8MP (οπίσθια) με LED φλας |
| Συνδεσιμότητα | HSDPA, Bluetooth, microUSB, Wi-Fi, A-GPS, είσοδος ήχου 3,5 χιλ. |
| Αυτονομία | Δε διατίθεται |
| Διαστάσεις | 146,9x83x9,7 χιλ. |
| Βάρος | 178 γρ. |
Δες τώρα και το βίντεο…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.