Η Techland ανέβασε σε εκθετικό βαθμό τις μετοχές τις με το πρώτο Dying Light το οποίο αν θέλετε το πιστεύετε, κυκλοφόρησε και έκανε αίσθηση πριν από 7 ολόκληρα χρόνια. Με μια συγκεντρωτική κοινότητα 16 εκατομμυρίων χρηστών (τουλάχιστον σύμφωνα με τους ίδιους) και αδιάλειπτή υποστήριξη στον τίτλο, η συνέχεια ήταν λίγο έως πολύ αναμενόμενη και ασφαλής. Η χρονική συγκυρία που το τοποθετεί μαζί με τα δυνατά Forbidden West και Elden Ring δεν είναι και η πιο ευνοϊκή αλλά αν μη τι άλλο το Dying Light 2 κέρδισε το πλεονέκτημα της πρόωρης εκκίνησης στην αγορά.
Πατώντας στα γεγονότα του πρώτου τίτλου – πανδημία ξεσπά το σωτήριον έτος 2013 που μεταμορφώνει τεράστιο μέρος του πληθυσμού παγκοσμίως σε ζόμπι – αλλά με νέο πρωταγωνιστή, το Dying Light 2 ξετυλίγει το νήμα της αφήγησης φτιάχνοντας ένα σύνηθες origin story: o Aiden, ένας τυχοδιώκτης μισθοφόρος, που σε παιδική ηλικία έπεσε θύμα απαγωγής και έγινε πειραματόζωο από άγνωστη παραστρατιωτική οργάνωση, μαθαίνει πως η απάντηση για το τι απέγινε η αγνοούμενη αδερφή του Mia, βρίσκεται πιθανότητα στην Villedor, μια από τις ελάχιστες συγκροτημένες πόλεις-καταυλισμούς που απομένουν στον κόσμο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι υπάρχει επαρκής ζώνη καραντίνας, ούτε ότι η περίμετρος της πόλης δημιουργεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τους επιζώντες: ο ιός έχει μολύνει όλον τον πληθυσμό και η μοναδική φάρμακο-πρόληψη είναι η έκθεση σε φυσικό ή υπεριώδες φως. Ανάλογα και με το ανοσοποιητικό σύστημα του καθενός, αρκούν μόλις λίγα λεπτά στο σκοτάδι για να μετατραπεί κάποιος σε zombie ανεπιστρεπτί…
Όπως και στο πρότυπο Dying Light έτσι και στο sequel μιλάμε για έναν survival τίτλο με σκηνές δράσης που προσανατολίζονται σχεδόν αποκλειστικά στις μάχες σώμα με σώμα. Το καίριο κομμάτι του gameplay βέβαια βασίζεται στο στοιχείο της εξερεύνησης και του παρκούρ, θυμίζοντας σαφώς την σειρά Mirror’s Edge λόγω και της κάμερας πρώτου προσώπου. Κάθε κομμάτι της πόλης είναι διαμορφωμένο με τέτοιο τρόπο ώστε η μετακίνηση να γίνεται από υπερυψωμένα σημεία. Ο χάρτης προσφέρει αμέτρητα σημεία ανάβασης όπως ράμπες, μπαλκόνια, αλουμινοκατασκευές και υδρορροές που σας μεταφέρουν στην φαινομενική ασφάλεια που προσφέρει από τα ζόμπι το ύψος ενώ για μια γρήγορη επαναφορά στο έδαφος υπάρχουν σε συγκεκριμένα σημεία διάσπαρτα στρώματα, που λειτουργούν όπως τα κάρα με το σανό του Assassin’s Creed. Οι πρώτες ώρες έχουν ρόλο εξοικείωσης με το πως να φτιάχνετε ένα σχέδιο κίνησης προκειμένου να μεταφέρεστε στις συνοικίες της Villedor με ασφάλεια (δεν υπάρχει κάποιου είδους «λάμψη» που τονίζει τα σημεία όπου μπορείτε να σκαρφαλώσετε) και μετά το παρκούρ θα γίνει απλά η δεύτερη φύση σας. Σε αυτό φυσικά βοηθά ο εύκολος και άμεσος χειρισμός: η κίνηση γίνεται με το κλασικό συνδυασμό των πλήκτρων WASD, ένα πλήκτρο για άλμα, ένα για βαθύ κάθισμα και… αυτό είναι.
Όπως και στο Breath of the Wild, δεν μπορείτε να εκτελείτε τα ακροβατικά σας αέναα – υπάρχει μια μπάρα αντοχής η οποία όμως δεν ελαττώνετε όσο τρέχετέ – η κόπωση του χαρακτήρα αναλώνεται όταν ο Aiden σκαρφαλώνει ή κάνει άλματα. Όταν τελειώσει ο μετρητής, ο Aidan πρέπει να μείνει για λίγο ακίνητος προκειμένου να ανακτήσει τους πόντους stamina. Αν βρίσκεται δε σκαρφαλωμένος κάπου, αυτομάτως χάνει την ισορροπία του με ότι επακόλουθο μπορεί να έχει αυτό. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι το head bobbing της κάμερας είναι αρκετά ρεαλιστικό και υπάρχει αρκετή κίνηση που ενδεχομένως να ζαλίσει μερικούς. Επίσης υπάρχουν κάποια visual glitches τα οποία όμως είναι αναμενόμενα λόγω της έκτασης του κόσμου και την πλειονότητας των πιθανών θέσεων που μπορεί να βρεθεί ο Aidan.
Το Dying Light 2 και στο βασικό plot και στα αναρίθμητα side quests, βασίζεται πάνω στην λογική του κύκλου ημέρας και το χρονικό πλαίσιο όπου θα διαλέξετε να ολοκληρώσετε κάποια αποστολή αλλάζει καθοριστικά την εμπειρία και την δυσκολία που θα αντιμετωπίσετε (φυσικά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό και ειδικά στο story γίνεται προώθηση του χρόνου προκειμένου αυτός να συμβαδίζει με τις ανάγκες κάθε αποστολής).
Την ημέρα, τα ζόμπι είναι αργοκίνητα και δεν αποτελούν κάποια ιδιαίτερη απειλή ενώ έχουν συνήθως ισχνή παρουσία και η κίνηση στους δρόμους είναι σχετικά άνετη με λίγη συγκέντρωση. Δεν συμβαίνει βέβαια το ίδιο και στους κλειστούς χώρους όπου κρύβονται δυσκολότερα encounters και καλύτερα λάφυρα. Όσο περιηγείστε στα έγκατα των κτηρίων γίνεται όλο και πιο αγχωτική η κατάσταση αφού δεν φτάνει μόνο να γλιτώσετε από τα ζόμπι αλλά πρέπει να έχετε και στο νου σας ένα γρήγορο πλάνο διαφυγής που θα σας βγάλει και πάλι στο φως προτού τελειώσει ο χρόνος και ο ιός σας μετατρέψει σε ζόμπι μια και καλή.
Το Leveling του χαρακτήρα γίνεται μέσω δυο ξεχωριστών talent trees: του combat και του parkour. Mέσω ενός συστήματος πόντων ξεκλειδώνετε σταδιακά τα skills του Aiden: όσο πολεμάτε ανταμείβεστε με εμπειρία μάχης ενώ η εκτέλεση κινήσεων παρκούρ χαρίζει αντίστοιχα εμπειρία για το parkour tree. Πέραν του skill system, υπάρχει και η γενική αναβάθμιση που αυξάνει τους συνολικούς πόντους ζωής ή την αντοχή του χαρακτήρα μέσω τον inhibitors, ενός in-game item που παρέχεται σποραδικά μέσω (κυρίως) των βάσεων GRE που είναι προσπελάσιμες την νύχτα. Όντως survival τίτλος δεν θα μπορούσε να υπάρχει και σύστημα crafting το οποίο βασίζεται κυρίως στην παραμετροποίηση των melee όπλων. Κάθε όπλο στο παιχνίδι είναι αναλώσιμο και σπάει μετά από κάποια χρήση, επομένως θα πρέπει συχνά να έχετε κάμποσα από αυτά στο inventory για εναλλαγή.
Στο τεχνικό κομμάτι ο τίτλος είναι υπερπλήρης και ειδικά στην έκδοση για PC υπάρχουν αρκετές επιλογές προκειμένου με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να μπορέσει κάποιος να το τρέξει ακόμα και σε λιγότερο ισχυρά συστήματα. Σημειωτέων ότι ο τίτλος μπορεί να παιχτεί εξολοκλήρου και online μέσω co-op. Σίγουρα το Dying Light 2: Stay Human είναι ένας τίτλος που δεν πρέπει να χάσουν με τίποτε οι φίλοι το πρωτότυπου παιχνιδιού και κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο πρώτος πολύ δυνατός τίτλος του 2022.
Ανάπτυξη: Techland Έκδοση: Techland Διάθεση: Enarxis Dynamic Media
ΓΡΑΦΙΚΑ: 88
ΗΧΟΣ: 90
GAMEPLAY: 90
ΑΝΤΟΧΗ: 88
ΓΕΝΙΚΑ: 89
