Να ένας ωραίος τρόπος να ξεπεράσεις το Tupperware κάλυμμα του EVO 3D: να πλοηγηθείς στο Sense UI. Ελάχιστα είναι τα «έξυπνα» κινητά που μπορούν να ανταγωνιστούν το front-end της HTC και αν ρωτάτε εμένα προσωπικά, αντ’ αυτού θα επέλεγα μόνο το pure Android. Ακόμα λιγότερα είναι επίσης εκείνα που δίνουν την αίσθηση ότι αρκεί η πρώτη επαφή για να νιώσεις οικεία, ότι τα χειρίζεσαι τηλεπαθητικά. Μου αρέσει περισσότερο από το LG Optimus 3D γιατί η καλή του εικόνα δεν πηγάζει μόνο από τα ισχυρά τεχνικά, γιατί δίνει μεγάλη έμφαση στην καταγραφή 3D περιεχομένου, γιατί ακόμη και αν το κοινό έχει ενστάσεις σχετικά με τον γιγαντισμό που μαστίζει τη συγκεκριμένη κατηγορία, παραμένει μια επιλογή που ξεφεύγει από την κινητή μάζα. Εν έτοι 2011 όμως, που η κρίση έχει στρογυλλοκαθίσει στη χώρα, όχι μόνο εγώ αλλά νομίζω πολύς κόσμος εκεί έξω ξεκινάει την κουβέντα θέτονας κάποια υπαρξιακά ερωτήματα. Δικαιολογεί τα 699 ευρώ; Γιατί να το επιλέξω έναντι του Sensation; Να περιμένω να ωριμάσει το 3D ή να επενδύσω σε αυτό άφοβα; Avatar ή Άρχοντας των δαχτυλιδιών; Έχουμε θέμα…
Καταρχήν η HTC έχει το δικό της φανατικό κοινό αλλά αυτή τη φορά το στοίχημα είναι πιο κρίσιμο. Γιατί από τη μια δεν θέλει να ξενερώσει τους original αγοραστές που ανδρώθηκαν με τα πάσης φύσεως Desire, από την άλλη έτσι όπως διαμορφώνεται η μακροοικονομία σήμερα, είναι κρίμα να χάνει πελάτες που δεν πηγαίνουν ντε και σώνει αγκαζέ με το τεχνολογικό ρεύμα. Οπότε τι γίνεται; Τα Ταϊβανέζικα αγόρια βγήκαν από το meeting room με ξεκάθαρες αποφάσεις. «Θα βάλουμε οθόνη qHD από το Sensation» πετάχτηκε ο ένας. «Θα προσθέσουμε 256MB μνήμης RAM επιπλέον για να τρελαίνονται οι πωρωμένοι και θα αυξήσουμε την χωρητικότητα της μπαταρίας για να φέρουμε κοντά μας τους “κανονικούς” ανθρώπους» πετάχτηκε ο άλλος. «Να αυξήσουμε και την τιμή για να το λανσάρουμε ως premium προϊόν» είπε και ο χαρτογιακάς με τη Samsonite. Νόμος: η ακριβότερη πρόταση ενός κατασκευαστή είναι καλύτερη από την αμέσως προηγούμενη στον κατάλογο. Εξαίρεση: το EVO 3D δεν είναι. Οπότε ξεκινάμε…
«Είναι καλύτερο από το Sensation;»
Όχι δεν είναι. Η HTC ισχυρίζεται ότι έχει διατηρήσει την ίδια qHD οθόνη με την πρόσθετη δυνατότητα προβολής 3D περιεχομένου χωρίς γυαλιά (τη λένε αυτοστερεοσκοπική τεχνολογία), ενώ κράτησε σε παραπλήσια επίπεδα το μέγεθος και το βάρος. Θεωρητικά λοιπόν και ενώ περιμένεις να δεις την ίδια εικόνα, στην πράξη υστερεί σε απεικόνιση λευκού και σε χρώματα, που μοιάζουν κάπως ξεθωριασμένα. Επίσης παρά την υψηλή ανάλυση, δεν μπορεί να τα βάλει με το Optimus 3D, το οποίο κερδίζει κατά κράτος τόσο σε προβολή 2D όσο και 3D υλικού. Ξενέρωμα από τα αποδυτήρια λοιπόν; Αν έχεις στο μυαλό σου την εμπειρία του Sensation, ενδεχομένως ναι. Αν είναι η πρώτη σου φορά σε qHD, ούτε λόγος. Άνοιξε την εφαρμογή gmail για παράδειγμα και δες πόσα εισερχόμενα εμφανίζονται σε μια προβολή. Χαμός. Από εκεί και πέρα, όσον αφορά στο κομμάτι των διαστάσεων οι διαφορές με το Sensation όντως δεν είναι μεγάλες, που σημαίνει ότι αν στη δική σου λίστα με τις προτεραιότητες τοποθετείς τη φορητότητα ψηλά, το EVO 3D αποτελεί μονόδρομο. Το ίδιο αν σε απασχολεί το σχεδιαστικό κομμάτι (το LG αισθητικά χωλαίνει), αλλά αυτό είναι υποκειμενικό οπότε το αφήνω στην κρίση σας.
«Πως είναι το 3D;»
Θα είμαι σύντομος. Το HTC καταρχήν δεν έχει κάποιο ειδικά αφιερωμένο μενού για την προβολή 3D περιεχομένου, όπως το LG. Που σημαίνει ότι πρέπει να μεταβείς στη «γκαλερί» και από εκεί να δεις οτιδήποτε σχετικό με τρεις διαστάσεις. Αντίστοιχα δεν έχει ενσωματωμένο κάποιο 3D παιχνίδι, ενώ ακόμη και στο κομμάτι των επιδόσεων υστερεί μετρημένα σε σχέση με τον Κορεάτη παρά τα το μισό πόσο μνήμης του τελευταίου (512MB αντί 1GB). Τα άσχημα νέα συνεχίζονται και κατά την προβολή 3D όπου το LG τα καταφέρνει αρκετά καλύτερα πείθοντας τον εκάστοτε χρήστη. Η ψαλίδα κλείνει μόνο στην καταγραφή 3D, εφόσον η ποιότητα σε σχέση με το Optimus είναι παραπλήσια, αν και στο 2D κάποιοι θα γκρινιάξουν γιατί το EVO δεν καταγράφει βίντεο στα 1080p – σταματάει στα 720. Τεχνικά πάντως τα δύο κινητά είναι ακριβώς τα ίδια, με δυο κάμερες στα 5MP έκαστο.
«Τελικά αξίζει, να το πάρω;»
Φυσικά. Αρκεί να σεβαστείς τους συμβιβασμούς του. Μπορεί να μην αποθεώνει το 3D, αλλά το interface είναι αιώνες μπροστά σε σχέση με οποιονδήποτε ανταγωνιστή. Εκτός αυτού σκοράρει εντυπωσιακά ψηλά σε ευχρηστία, έχει αναλογικά (με την τιμή) καλή μεταπώληση και αν αποφασίσεις να επενδύσεις σε αυτό θα σε αποζημειώσει μακροχρόνια με την απροβλημάτιστη χρήση του. Το πρόβλημα είναι ότι κοστίζει πολλά (100 ευρώ παραπάνω σε σχέση με το ήδη ακριβό Sensation δεν δικαιολογούνται) και στην προσπάθεια του να γίνει ξεχωριστό, υστερεί σε ποιότητα, εφόσον το τεράστιο πίσω κάλλυμα μετά από λίγο αρχίζει να «παίζει». Ναι είναι ωραία τα υλικά του, το qHD γλυκαίνει το μάτι και στο 95% των περιπτώσεων θα μείνουν όλοι ευχαριστημένοι από το Sense, έστω και αν ένα 5% μουτζαχεντίν θα προτιμήσουν το περισσότερο σκληροπυρηνικό clean Android. Τελειώνω. Το παράδοξο είναι ότι παρά τη μεγαλύτερη μπαταρία στα 1.750mAh έχει χειρότερη αυτονομία από το το μικρότερο του αδελφάκι (tip: η μπαταρία του τοποθετείται και στο Sensation…), ενώ διαθέτει ένα από τα καλύτερα ακουστικά και ηχεία που έχω δει ποτέ σε πρόταση της HTC. Για να καταλήξω λοιπόν. Προσωπικά θα αγόραζα το 3D αν κόστιζε κάτω από 600 ευρώ και ήθελα να γευτώ οπωσδήποτε την τρισδιάστατη εμπειρία. Διαφορετικά θα έπελεγα το Sensation και με τα ρέστα θα αγόραζα και ένα καλό Bluetooth ακουστικό. Που σιγά μη σε ενδιαφέρει τώρα αυτό, αλλά εγώ πάντως σ’ το πα.
Δες τώρα το βίντεο από το hands-on της Vodafone εδώ και το δικό μας που ακολουθεί…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.