Μιλώ σε πρώτο ενικό και το λέω ανερυθρίαστα: θα σκότωνα να βρίσκομαι στη θέση της συντάκτριας του Forbes, Joann Muller. Για τον πολύ απλό λόγο ότι έκανε μία βόλτα, σε ένα αυτοκίνητο χωρίς οδηγό, της Google, παρέα με τον επικεφαλής του project, Chris Urmson.
Η Joann Muller μεταφέρει τις εντυπώσεις της:
Έχεις μία κάποια ανησυχία όταν πηγαίνεις μία βόλτα με αυτοκίνητο σε ένα πολυσύχναστο αυτοκινητόδρομο, παρέα με ένα τύπο που χρησιμοποιεί πολύ τα χέρια του όταν μιλάει. Αλλά δεν έβλεπα τον Chris Urmson να πτοείται, οπότε χαλάρωσα λίγο όσο πηγαίναμε με 80 χιλιόμετρα την ώρα περίπου στον αυτοκινητόδρομο 101 της Silicon Valley.
[…] Το αυτοκίνητό μας ήταν ένα Lexus RX450h στην πάνω μεριά του οποίου είχε ένα αισθητήρα 65000 δολαρίων, αλλά και άλλο εξοπλισμό που περιλαμβάνει αισθητήρες κίνησης στον μπροστά και τον πίσω προφυλακτήρα, μία high definition κάμερα που κοιτά έξω από το παρμπρίζ και άλλη μία που παρακολουθεί τους επιβάτες – συνολικά, ο εξοπλισμός είναι αξίας 100 χιλιάδων δολαρίων περίπου.
Εντάξει, ήμουν σίγουρη πως το αυτοκίνητο της Google θα έχει ένα σκασμό gadgets μέσα, αλλά αυτό που με απασχολεί, είναι άλλο: οδηγεί όντως μόνο του;
Ο Urmson μου εξηγούσε ότι ο εγκέφαλος όλου του συστήματος βρίσκεται σε έναν υπολογιστή μεγέθους λαπτοπ που βρίσκεται στην πίσω μεριά του αυτοκινήτου, όταν ξαφνικά ένα αυτοκίνητο στη διπλανή λωρίδα, ξαφνικά κύλησε προς την δική μας όταν ο οδηγός του έσκυψε για να πιάσει από το διπλανό κάθισμα το καπέλο του. Η Lexus μας αυτόματα μείωσε ταχύτητα, διασφαλίζοντας ότι είχαμε καλή απόσταση ασφαλείας από τον απρόσεκτο οδηγό. Ο Urmson συνέχισε να μιλάει ατάραχος και να κουνάει τα χέρια του. Κοίταξα προς το τιμόνι, το οποίο κινούνταν ανεπαίσθητα, τόσο ώστε να παραμένουμε στη λωρίδα μας. Αν δεν ήξερα, θα υποπτευόμουν ότι οδηγεί ένα φάντασμα.
Λίγα λεπτά αργότερα, ένα φορτηγό που πήγαινε αργά, φρέναρε μπροστά μας. Το αυτοκίνητο της Google φρέναρε κι αυτό. Κοίταξα προς τα κάτω, περιμένοντας να δω τα πόδια του Urmson να πιέζουν το φρένο. Κι όμως, βρισκόταν καθηλωμένα στο «πάτωμα» του αυτοκινήτου, όπως όταν ξεκινήσαμε την βόλτα μας. Παράξενο.
Ήταν όλα πολύ φυσιολογικά, με την διαφορά ότι δεν οδηγούσε ο Urmson….
Πώς λειτουργεί, όμως, το Google αυτοκίνητο; Μπορεί να οδηγήσει σαν άνθρωπος; Σύμφωνα με όσα είπε ο Urmson, αυτή είναι η πρόκληση. Να γίνει το αυτοκίνητο τόσο καλό που δεν θα χρειάζεται την παραμικρή παρέμβαση. Αυτή τη στιγμή η Google, έχει διανύσει περισσότερα από 500.000 μίλια οδήγησης σε ευθεία, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Χρειάζεται να μπορεί να βγαίνει και να μπαίνει σε οδούς, να μας πηγαίνει στον προορισμό μας. Προς το παρόν, δεν είναι έτοιμο, λέει η Muller. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει οι μηχανικοί της Google να ακολουθήσουν την ίδια διαδρομή επ’ ακριβώς και να φορτώσει τα στοιχεία στον υπολογιστή του αυτοκινήτου. Αυτή είναι και η ουσιαστική λειτουργία του Google Street View.
Υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα, όμως, μέχρι να μπορεί το αυτοκίνητο χωρίς οδηγό, να αντικαταστήσει τα συμβατικά, δικά μας. Επειδή το αυτοκίνητο βασίζεται στα data που έχουν περάσει μέσω του Street View, σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης ή χιονόπτωσης, το αυτοκίνητο δεν ξέρει πού να πάει. Γιατί η όψη του κόσμου, αλλάζει δραματικά.
Κι όμως, μία συναρπαστική στιγμή για τους μηχανικούς της Google ήταν όταν μία μέρα έκαναν βόλτα με το αυτόνομο αυτοκίνητο κι αυτό σταμάτησε ξαφνικά σε ένα δρόμο που δεν είχε κίνηση. Οι μηχανικοί δεν ήξεραν τον λόγο. Ώσπου διαπίστωσαν πως ένας πεζός έβγαινε ανάμεσα από δύο σταθμευμένα αυτοκίνητα. Δεν τον είχαν δει. Τον είχε δει όμως, το αυτοκίνητο».
Ναι, άφησα κι εγώ σχόλιο κάτω από το άρθρο της κας Muller στο Forbes: χάθηκε ο κόσμος να γυρίσετε ένα βίντεο; Ένα no-hands-no-feet-on;;
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.