Οι δρόμοι των Lenovo και Ducati έχουν «διασταυρωθεί» από το 2018 καθώς τα δύο brands αλληλοστηρίζονται, όμως η συνεργασία αυτή δεν περιορίζεται σε απλές, «προωθητικές ενέργειες». Η τεχνολογία της Lenovo σε επίπεδο hardware και software επιτρέπει στους ανθρώπους της ιστορικής ιταλικής φίρμας να κάνουν ταχύτερες και ασφαλέστερες τις αγωνιστικές της μοτοσυκλέτες ώστε να πρωταγωνιστήσουν σε κορυφαίο επίπεδο (MotoGP) και εν τέλει να μεταφέρουν τις βελτιώσεις αυτές και στα μοντέλα «δρόμου» που διαθέτουν στην αγορά.
Σε virtual event που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες, είχαμε τη δυνατότητα να βρεθούμε στον ίδιο «χώρο» με πρόσωπα-κλειδιά της Ducati και να λάβουμε πληροφορίες και λεπτομέρειες για τη συνεργασία των δύο εταιρειών, εντός και εκτός πίστας. Κυρίως, βέβαια, μας ενδιέφερε το «εντός» και έτσι νιώσαμε τυχεροί που το panel αποτελείτο από τους Gabriele Conti – Ducati Corse Head of Electronic Systems Department, Davide Barana – Ducati Corse Technical Director, Edoardo Lenoci – Ducati Corse Aerodynamics Development Manager και φυσικά τον Danilo Petrucci – επίσημο οδηγό της Ducati.
Στην «καρδιά» των μηχανών της Ducati, εκτός από τους εμβληματικούς V4 κινητήρες που έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία στο χώρο, βρίσκονται πλέον και πανίσχυρα ηλεκτρονικά συστήματα που ελέγχουν κάθε παράμετρο λειτουργίας και συνθηκών και μεταφέρουν τις πληροφορίες αυτές στους σωστούς ανθρώπους. Αυτούς που, με τη βοήθεια του αντίστοιχου software, αναλύουν τα δεδομένα και βελτιώνουν τις μοτοσυκλέτες με απώτερο σκοπό, την τελειοποίησή τους.
Η πλατφόρμα HPC (High-Performance Computing) της Lenovo είναι ένα από τα εργαλεία που επέτρεψε στη Ducati να «ανέβει επίπεδο» όσον αφορά τη συλλογή και ανάλυση δεδομένων κατά τη διάρκεια δοκιμών και αγώνων, μια διαδικασία ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη, ακόμα και για τα καλύτερα συστήματα του κόσμου. Περίπου 50 διαφορετικοί αισθητήρες βρίσκονται τοποθετημένοι πάνω σε κάθε μοτοσυκλέτα. Στο σασί, στα ελαστικά, τα φρένα, τον κινητήρα, την ανάρτηση, το τιμόνι, ακόμα και στο εξωτερικό της για συλλογή δεδομένων αεροδυναμικής. Ο τεράστιος, αυτός, όγκος δεδομένων (20GB σε ένα και μόνο αγώνα) «ανεβαίνει» αυτομάτως σε ThinkPad P1 workstations της Lenovo, με τα οποία εξοπλίζεται η Ducati, αλλά και στο cloud της Lenovo.
Έτσι, τόσο οι μηχανικοί που βρίσκονται στην πίστα, όσο και αυτοί που παραμένουν στα κεντρικά της Ducati, επί ιταλικού εδάφους, μπορούν ταυτόχρονα και χωρίς καθυστέρηση να έχουν πρόσβαση σε πολύτιμα δεδομένα, να τα αναλύσουν και να συστήσουν τις απαραίτητες αλλαγές/ρυθμίσεις που θα προσφέρουν αυτά τα επιπλέον δέκατα ή εκατοστά του δευτερολέπτου σε κάθε γύρο, ικανά να ορίσουν τον νικητή ή τον ηττημένο.
Άλλωστε, ας μη ξεχνάμε πως και η παραμικρή αλλαγή στις καιρικές συνθήκες και την κατάσταση της πίστας μπορεί να απαιτήσει σημαντικές αλλαγές στο setup μιας αγωνιστικής μοτοσυκλέτας. Αλλαγές που κάποτε γίνονταν «εμπειρικά» από μηχανικούς και αναβάτες αλλά πλέον, μπορούν να υπολογιστούν με εξαιρετική ακρίβεια και να εφαρμοστούν ταχύτατα, με ελάχιστο περιθώριο λάθους.
Στην διαρκή μάχη της Ducati να πρωταγωνιστεί στους αγώνες όπου συμμετέχει, μεταφέρει τους ανθρώπους, τις μηχανές αλλά και τον εξοπλισμό της από χώρα σε χώρα, συχνά σε δυσμενείς συνθήκες λόγω των υψηλών ή χαμηλών θερμοκρασιών, των βροχών κ.λπ. Έτσι, η ανθεκτικότητα των ThinkPad P1 αποτελεί ακόμα ένα πλεονέκτημα, όπως και το χαμηλό τους βάρος (κάτω από 1,8 Kg). Εύκολη μεταφορά και αξιοπιστία, δύο παράγοντες που είναι κομβικής σημασίας σε αυτές τις περιπτώσεις. Όπως και η θερμική συμπεριφορά (45W TDP) αλλά και η επεξεργαστική ισχύς (6-core, 12-thread CPUs).
Οι σύγχρονες μοτοσυκλέτες επιδόσεων είναι, απλά, υπερβολικά γρήγορες. Όχι μόνο για τον ερασιτέχνη, «απλό» αναβάτη αλλά ακόμα και για έναν επαγγελματία αγωνιζόμενο. Το μέγεθος της επιτάχυνσης/επιβράδυνσης, το υψηλό downforce, η υπερ-πρόσφυση των ελαστικών, όλα αυτά έχουν ξεπεράσει τα όρια του ανθρώπινου οργανισμού. Ακόμη και ο καλύτερος αναβάτης, λοιπόν, δε θα μπορέσει ποτέ να αποσπάσει το 100% από μια μοτοσυκλέτα χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας. Είτε αυτή μεταφράζεται σε έξυπνα συστήματα ελέγχου που του επιτρέπουν να διατηρεί τον έλεγχο υπό πίεση, είτε σε δεδομένα τηλεμετρίας που μπορούν αυτομάτως να «μεταφραστούν» σε βελτιώσεις στη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας αλλά και του αναβάτη.
Εν τέλει, η Ducati πραγματοποιεί και αυτή τον δικό της ψηφιακό μετασχηματισμό, σε συνεργασία με τη Lenovo. Και μπορεί τα πανίσχυρα δίτροχα να αποτελούν ένα από τα τελευταία «κάστρα» της «αναλογικής» οδήγησης που βασίζεται περισσότερο στον χειριστή, παρά στο όχημα, όμως χωρίς την τεχνολογία θα ήταν αρκετά πιο αργά και λιγότερο ασφαλή σε σχέση με σήμερα, επιστρέφοντας σε επίπεδα προ πολλών ετών. Και το ίδιο ισχύει για τις εκδόσεις δρόμου, στις οποίες καταλήγουν οι βελτιώσεις και η τεχνογνωσία των ανθρώπων της Ducati, διαθέσιμες για τους τολμηρούς που θα επιχειρήσουν να δαμάσουν μια κατακόκκινη Panigale (και όχι μόνο)…
