Καμία σχέση. Μπορεί το επικείμενο Nokia Sea Ray και το πρόσφατα ανακοινωθέν Ν9 να είναι παιδιά της ίδιας οικογένειας, αλλά από εκεί και πέρα το πρώτο σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας πιο politically correct εποχής και το δεύτερο το φινάλε μιας ωμής πραγματικότητας. Για αυτό έχει ενδιαφέρον. Και δεν εννοώ εμπορικό… Το Nokia Sea Ray φιλοδοξεί να ξεπουλήσει, τη στιγμή που το Ν9 θα κλείσει τον κύκλο του, θα τσιτώσει τον απανταχού gadgetάκια και θα κάνει τον γνώστη να παραδέχτει ξανά, πως οτιδήποτε επαναστατικό, αργά η γρήγορα πεθαίνει. Και αυτό γιατί ο ίδιος ο Elop (σ.σ. CEO της Nokia), έχει δηλώσει πως δεν θα υπάρξει αντικαταστάτης, πολύ απλά γιατί οι Φινλανδοί, εν μέσω κρίσης, δεν μπορούν να επενδύουν χρήματα σε περισσότερο από ένα λειτουργικά. Λογικό… Το συγκεκριμένο πάντως που εξοπλίζεται με MeeGo είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση. Ο επεξεργαστής του είναι μονοπύρηνος, είναι το μόνο κινητό μαζί με το iPhone που λειτουργεί με micro SIM και οι εφαρμογές που πρόκειται να γραφούν για αυτό χωράνε εύκολα σε μενού εστιατορίου, την ίδια στιγμή που οι αντίστοιχες για iOS απαιτούν τηλεφωνικό κατάλογο.
Επίσης πιστεύω βαθύτατα πως αυτή πρέπει να είναι μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις (θυμήσου το Ν900) όπου οι μηχανικοί της Nokia είχαν την άδεια να αυτοσχεδιάσουν. Για αυτό και κατασκεύασαν ένα κινητό που είναι και φαίνεται μοναδικό. Που δεν έχει καμία σχέση με οτιδήποτε κυκλοφορεί εκεί έξω.
Αισθητά πιο στιβαρό από κάθε άλλο φιλανδικό προϊόν, με ποιότητα που ανεβάζει τον πήχη ανεξαρτήτως κόστους, με οθόνη που δεν χορταίνεις να χαζεύεις και μια φοβερή αίσθηση ότι το Ν9 γεννήθηκε για να πάρει τα σώβρακα του ανταγωνισμού. Παρεμπιπτόντως μετά από αυτό δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω άλλο κινητό τηλέφωνο. Είναι μερικές ημέρες τώρα που παίζω μαζί του, και πως να το πω: το έχω ανάγκη. Τις προάλλες με έπιασε η καρδιά μου όταν συναντήθηκε με ένα μαρμάρινο πάτωμα, αλλά για καλή μου τύχη το polycarbonate δεν έπαθε το παραμικρό. Ακόμη και το «πομπέ» γυαλί της οθόνης φαίνεται να μη χαμπαριάζει από άγαρμπη χρήση. Και ας μη δέχεται screen protector…
Δεν κάνει που το λέω αλλά έχω βαρεθεί να βλέπω σε κάθε δοκιμή κινητού την κλασική αντίδραση του Apple fan boy. Εννοώ την επίθεση που εξαπολύει σε οποιονδήποτε χρησιμοποιήσει τη λέξη iPhone για επικριτικό σκοπό. Δεν είμαι κάτοχος κινητού της Apple (αν και σύντομα θα αποκτήσω για χάρη της ανακοίνωσης του πέντε…), αλλά επέτρεψε μου να πω ότι ξέρω πως είναι, εφόσον έχω παίξει αμέτρητες φορές με το iOS. Στο δια ταύτα. Φίλε μου κάτοχε iPhone όταν δεις το Ν9 όχι μόνο δεν θα βγάλεις άχνα, αλλά θα μαζευτεί ολόκληρος στόλος από εσάς τους προσκολλημένους στο μήλο, που θα ζαχαρώνετε το Ν9 λες και βλέπετε τη Scarlett Johansson. Κοινωνιολογικά πάντως έχει πλάκα πόση διαφορά στοιχειοθετείται ανάμεσα στα δυο επίμαχα κινητά (έστω μεταξύ αυτού και του iPhone 5), αλλά πιστεύω πως το Ν9 είναι η συσκευή που θα συμφιλιώσει ενστικτωδώς τους δυο κόσμους: τους κολλημένους με το iPhone και τους άλλους. Γιατί η Nokia που παράγει τηλέφωνα από το 1989 αποφάσισε να περάσει το δικό της Ρουβίκωνα και να φτιάξει το πρώτο ουσιαστικά προϊόν επικοινωνίας που καταργεί τα πλήκτρα, που μοιάζει να ξεπήδησε από σενάριο επιστημονικής φαντασίας του Spielberg.
Θα μου πεις το ίδιο δεν ισχύει και για το webOS; Δεν ισχύει. Γιατί ναι μεν το συγκεκριμένο λειτουργικό εντυπωσιάζει σε χρηστικότητα και multitasking, αλλά έχει αρχίσει να δείχνει ντεμοντέ. Το Ν9 που χρησιμοποιώ σήμερα είναι αλλού. Δείχνει εξωφρενικά μοντέρνο την ίδια στιγμή που στα σωθικά του έχει συμφιλιώσει ένα καθώς πρέπει βιογραφικό: Μνήμη στο 1GB, οθόνη AMOLED στα 854×480 pixels (που σκοτώνει σε φωτεινότητα), penta-band δέκτης, chispet NFC, 8άρα κάμερα με φακό Carl Zeiss, τεχνολογία ήχου Dolby, αισθητήρες προσέγγισης, βαρύτητας, φωτός και ένα 2,5D curved glass που αποτελεί παγκόσμια πατέντα. Πιο cool δε γίνεται…
Το καλό ακόμη με το Ν9 είναι ότι από κοντά δε δείχνει σαν ένα συμβατικό κινητό που βγήκε από γραμμή παραγωγής και σχεδιάστηκε από ένα τσούρμο απρόσωπα όντα. Όχι μόνο είναι εξαιρετικά ποιοτικό, αλλά διαθέτει μια μοναδική τελειοθηρία στις λεπτομέρειες που πείθει ότι θα αντέξει για πάντα. Με δοκιμασμένα υλικά, με ντιζάιν για να κόβεις φλέβες και φιλανδική κουλτούρα που σε κάνει να νιώθεις σαν λεοντόκαρδος στον tech πλανήτη. Το Nokia N9 είναι τόσο ποθητό που έχουν κλείσει ήδη όλες οι προπαραγγελίες στις πρώτες χώρες διάθεσης του. Μην κάνεις όνειρα. Στη δική μας οι πωλήσεις θα ξεκινήσουν τον Νοέμβριο.
Πρακτικά μιλώντας, η Φιλανδική συσκευή προκαλεί καταρχήν το ενδιαφέρον με τον τρόπο που λειτουργεί. Τα πάντα γίνονται μέσω swipes (κινήσεις των δαχτύλων) και είναι τόσο φυσική η χρήση, που από το πρώτο λεπτό νιώθεις εξοικειωμένος με το interface. Σαν να γεννήθηκες μαζί του. Για να ξεκλειδώσεις παραδείγματος χάρη το Ν9, αρκεί ένα διπλό χτύπημα στην οθόνη. Για να μεταβείς σε όλες τις εφαρμογές που τρέχουν στο background, αρκεί μια κίνηση αριστερά της home screen – δεξιά είναι το μενού. Η λαμπερή οθόνη προβάλλει μέχρι και έξι γραμμές εικονιδίων, ενώ την απουσία πλήκτρων υποκαθιστά το εικονικό «back», όποτε καταστεί αυτό απαραίτητο. Επίσης η συσκευή έχει τόσο αποτελεσματικό multitasking που κατάφερα να τρέξω μέχρι και 36 εφαρμογές ταυτόχρονα, χωρίς να την κάνω να κολλήσει. Θα άνοιγα και άλλες, αλλά άντε να βρεις εφαρμογές… Αν θέλεις πάντως να το ψειρίσεις λίγο παραπάνω, μπορείς να διαμαρτυρηθείς για την αδυναμία κατηγοριοποίησης των ενεργών apps (όπως συμβαίνει με το «stacks» του webOS), αλλά OK, μην τρελαθούμε κιόλας…
Γενικά πάντως σε smoothness το Ν9 θυμίζει ένα υπερχρονισμένο iPhone 4. Η πλοήγηση στο Internet είναι copy-paste από το τελευταίο (αν και οι γραμματοσειρές είναι απείρως καλύτερες), ενώ ο τρόπος που εμφανίζονται τα εικονίδια (έστω και αν το scrolling δεν γίνεται στον οριζόντιο άξονα) μοιάζει γνώριμος σε κατόχους κινητών Apple. Το θέμα είναι ότι συνολικά η εμπειρία χρήσης σκοτώνει. Ακριβώς γιατί δεν υπάρχουν φυσικά πλήκτρα, γιατί ο τρόπος που ανοίγουν και κλείνουν τα apps είναι μοναδικός, γιατί αυτό το κινητό αποπνέει μια αίσθηση που δε μεταφέρεται στο χαρτί.
Θα πεις καλά όλα αυτά, αλλά στην καθημερινότητα πως συμπεριφέρεται το Ν9; Ή ακόμη καλύτερα, τι φωτογραφίες βγάζει; Έ λοιπόν σου έχω νέα. Ο φακός Carl Zeiss κάνει θαύματα, οι φωτογραφίες είναι εξαιρετικές και το βίντεο παρότι στα 720p μόλις, φωνάζει ποιότητα. Το ίδιο και η ακουστική της συσκευής. Ακόμη και με τις «μαμά» ψείρες, οι νότες είναι κρυστάλλινες, όπως άλλωστε και το πακέτο ακουστικό-μικρόφωνο που τυπικά για Nokia σκοράρει ένα 9 στα 10. Και επειδή θα με ρωτήσεις για την αυτονομία να σου πω ότι η συσκευή βγάζει εύκολα δυο ημέρες χρήσης, παρότι είναι προπαραγωγής και μερικές φορές ο μετρητής κάνει τα δικά του.
Που καταλήγουμε λοιπόν; Στο ότι το Nokia Ν9 είναι αποκάλυψη. Τίποτα δε μοιάζει με δαύτο, τίποτα δε μεταφέρει τη μοναδική εμπειρία χρήσης του, πιθανότατα ο μόνος τρόπος να αισθανθείς πιο εκστασιασμένος από κινητό είναι να μεταθέσουμε αυτή τη κουβέντα σε μερικά χρονάκια από τώρα. Επίσης δε θυμάμαι άλλη φορά που μια συσκευή μου είχε προκαλέσει τόσο ενδιαφέρον. Προσπερνάω λοιπόν όλα τα δυσοίωνα μηνύματα του κ. Elop και λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ στα ανοιχτά μυαλά των ανθρώπων που σχεδίασαν αυτό το σπουδαίο τηλέφωνο. iWant it…
Δες τώρα και το βίντεο από το hands-on…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.