Ο μοναδικός Robert Redford πρωταγωνιστεί σε μία εντυπωσιακή ταινία που έχει κερδίσει κολακευτικά σχόλια όπου κι αν προβλήθηκε. Μιλάει για τον αγώνα επιβίωσης ενός ανθρώπου απέναντι στα στοιχεία της φύσης μετά την καταστροφή του ιστιοπλοϊκού του στη μέση του ωκεανού. “Μια καθηλωτική, ενστικτώδης και έντονα συγκινησιακή ταινία, ύμνος στην ανθρώπινη προσαρμοστικότητα και εφευρετικότητα”.
Ας δούμε όμως αναλυτικότερα κάποια δεδομένα που αφορούν την δουλειά που το σενάριο και την σκηνοθεσία έχει κάνει ο J. C. Chandor.
* Έξι χρόνια χρειάστηκε για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο του J.C. Chandor, να γυρίσει δηλαδή μία περιπέτεια ανοιχτής θαλάσσης, κάτι που είχε κατά νου πριν το σεναριογραφικό και σκηνοθετικό ντεμπούτο του, Margin Call, που προτάθηκε για Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.
* Το σενάριο αντί των τυπικών 120 σελίδων, απλωνόταν σε σχεδόν 30 σελίδες και αφορούσε κυρίως σε περιγραφή σκηνών, χωρίς διαλόγους. Μάλιστα, όταν ο παραγωγός του Margin Call, Neal Dodson, πήρε στα χέρια του το λεπτό πάκο, ρώτησε τον Chandor πότε θα παραλάμβανε το υπόλοιπο σενάριο! H πρώτη σκέψη που παραδέχθηκε πως έκανε; “Δεν ξέρω πώς θα πάρουμε χρηματοδότηση γι’ αυτό”.
* Ο Chandor είναι απόλυτα εξοικειωμένος με τον κόσμο των ιστιοφόρων. «Αν και δεν έπλευσα ποτέ μόνος στον ωκεανό, μεγάλωσα γύρω από την ιστιοπλοΐα, οπότε γνώριζα τη βασική παλέτα την οποία δούλευα».
* Ο Chandor θα πει πως η απλότητα της ιστορίας και η σκηνοθετική πρόκληση που παρουσίαζε η ταινία ήταν αυτά που τον γοήτευσαν. Η ιστορία έχει την ηχώ τού «Ο Γέρος και η Θάλασσα».
* Ο Redford είχε εντυπωσιαστεί από την δουλειά του Chandor, όταν είδε το Margin Call στο Sundance το 2011.
* Η παραγωγή πίστευε πως όταν θα έπαιρνε στα χέρια του το 30 σελίδων σενάριο ο Redford, θα έλεγε δύο πράγματα. “Διάολε ναι! φαίνεται απίθανο” ή “‘Για ποιο λόγο να κάνω κάτι τέτοιο; Δεν έχω να αποδείξω τίποτα. Γιατί να βάλω τον εαυτό μου σε αυτό το μαρτύριο;”
* Απίστευτο κι όμως αληθινό. Τόσα χρόνια εμπλοκής του Redford με το Sundance και ποτέ κανένας σκηνοθέτης απ’ όσους υποστήριξε δεν του ζήτησε να παίξει σε ταινία. Ο Chandor ήταν ο πρώτος που το έκανε!
* Για τα γυρίσματα χρειάστηκαν τρία σκάφη και ειδικά τρία κότερα των 12 μέτρων. To κάθε ένα χρησιμοποιήθηκε για ξεχωριστό σκοπό: Το ένα για ιστιοπλοΐα σε ανοιχτή θάλασσα και τις εξωτερικές σκηνές, το άλλο για τις σκηνές του εσωτερικού και το τρίτο για τα ειδικά εφέ.
* Τι υπέστη το ένα απ’ αυτά; “Το βυθίσαμε, το επαναφέραμε στη ζωή, το ταξιδέψαμε, το βάλαμε σε μια άσχημη καταιγίδα, το αναποδογυρίσαμε και το βυθίσαμε ξανά” θα πει ο Chandor.
* Ανάμεσα στις απαιτητικές σκηνές που έπρεπε να γυρίσει ο Reford ήταν να σκαρφαλώσει στο κατάρτι ύψους 19 μέτρων, να παρασυρθεί πίσω από το σκάφος κολυμπώντας κάτω από το νερό ανάμεσα στα βυθισμένα ιστία του και να υποστεί την σύγκρουση του σκάφους με ένα κοντέινερ.
* Εάν αναρωτιέστε για τη φυσική κατάσταση του Redford είναι εξαιρετική. Αγαπάει το νερό και λατρεύει την κολύμβηση.
* Η χρήση των ψηφιακών εφέ ήταν αποκλειστικά για τον εμπλουτισμό του φόντου και του ουρανού, καθώς επίσης και για την ενίσχυση των κυμάτων γύρω από το σκάφος. Την όλη εργασία η ομάδα SPIN VFX.
* Οι σκηνές της θαλάσσιας ζωής -συμπεριλαμβανομένων των κοπαδιών από μικρά ψάρια, μαγιάτικα, μπαρακούντα και των πανέμορφων αλλά και τρομακτικών λήψεων δεκάδων καρχαριών- στις Μπαχάμες, έγινε από ολόκληρη ομάδα εικονοληπτών σε βάθος 18 μέτρων.
* Για τις δύσκολες σκηνές της βύθισης, οι κινηματογραφιστές στράφηκαν στις μεγαλύτερες κινηματογραφικές δεξαμενές του κόσμου, όπως είναι τα Baja Studios, που βρίσκονται στην παραλία του Ροζάριο, στη χερσόνησο Μπάχα του Μεξικού, εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν από το μηδέν από τον James Cameron για τις ανάγκες του Τιτανικού.
* Η μουσική επένδυση είναι δουλειά του Alex Ebert, αρχηγός του συγκροτήματος Edward Sharpe and the Magnetic Zeros.
