“Με αυτό το πρόσωπο που έχω σου μοιάζω να έχω βρει την Πηγή της Νεότητας;”
Και μόνο γι’ αυτή την ατάκα του Keith Richards, του “πατέρα” του Johnny Depp, άξιζε να γυριστεί το 4ο μέρος των Πειρατών. Που το ανέλαβε αυτή τη φορά ο Rob Marshall και όχι ο Gore Verbinski, που είχε φτάσει το franchise μέχρι το Τέλος του Κόσμου. Και της….βαρεμάρας για να ακριβολογούμε λίγο.
Θα ήταν αφελές να μην υποστηρίξει κανείς πως η σειρά είχε παρουσιάσει αδυναμίες στην πορεία της μέχρι σήμερα, περιέργως όμως το Σε Άγνωστα Νερά, δεν κούρασε τόσο γρήγορα όσο η τρίτη προσθήκη των Πειρατών, για να μην θυμηθούμε και κάποια μεγάλα κενά στο νούμερο 2 των τρελών περιπετειών του Jack Sparrow. Του χρυσοδόντη, φέροντα σκουλαρίκια και μπαντάνα πειρατή που κάθε του βήμα συνοδεύει ένα πονηρό μειδίαμα. Ακριβώς γιατί δεν έχει ιδέα τι θα κάνει στην συνέχεια. Και αυτό παραμένει η γοητεία του.
Με την Penelope Cruz να του βγάζει τη ρομαντική του πλευρά στην επιφάνεια και τον Ian McShane να προσθέτει ακόμα μία “σκαμμένη” φιγούρα τρομερού θαλασσόλυκου, το κενό των Orlando Bloom και Keira Knightley καλύπτεται ικανοποιητικά, με το φιλμ, παρά την και πάλι λανθασμένα μεγάλη του διάρκεια, να βγάζει ένα fun που είχαμε καιρό να δούμε απ’αυτό.
Το εύρημα με τις Γοργόνες, το κυνήγι της πηγής που βγάζει το νερό που χαρίζει ζωή και άλλα τρικ, αξιοποιούνται από τον Marshall, που χωρίς πρωτοτυπία αλλά σταθερή καθοδήγηση, σάλπαρε και πάλι τους Πειρατές σε “fun” νερά. Απλά, απλούστατα απολαυστικά, γαλάζια νερά. Τώρα εάν θέλετε και… scuba diving και water ski και αρτίστικη τελειότητα και έναν Errol Flynn κάπου ανάμεσα, ε, τέτοιους Πειρατές δεν έχουν σκαρώσει ακόμα…
Extras: Bloopers και δύο ιστορίες από την Lego έκδοση των Πειρατών (!).
