Ενώ παλιότερα χωρίζαμε σκίζοντας φωτογραφίες και σημειώματα, ή «βάφοντας τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε» το έτερον ήμισυ, ο χωρισμός στην ψηφιακή εποχή δεν είναι πια τόσο εύκολη υπόθεση. Το αρχείο από κοινές στιγμές που κρατάμε στο Facebook και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα, δεν σβήνεται εύκολα, ειδικά αν δεν τα έχουμε ανεβάσει εμείς, με αποτέλεσμα τα «απομεινάρια» μίας σχέσης να βρίσκονται εκεί και να μας θυμίζουν σχεδόν τα πάντα.
Ψυχολόγοι από το πανεπιστήμιο της Santa Cruz οργάνωσαν συνεντεύξεις 24 ατόμων ηλικίας από 19 έως 34 για να τους ρωτήσουν για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν προκειμένου να διαχειριστούν ένα χωρισμό. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής παρουσιάστηκαν στο συνέδριο της Ένωσης Υπολογιστικών Μηχανών που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι την προηγούμενη εβδομάδα και οι επιστήμονες που την πραγματοποίησαν ανέφεραν πως για τους περισσότερους ανθρώπους αποδεικνύεται δύσκολο να ψάξουν και να βρουν όλα εκείνα τα ψηφιακά αποτυπώματα που τους θυμίζουν την προηγούμενη σχέση. Έτσι, πολλοί δεν σβήνουν τίποτα, ενώ άλλοι, ψάχνουν διακαώς να βρουν τα πάντα και να τα διαγράψουν από το διαδίκτυο και από τη μνήμη τους.
12 από τους 24 που συμμετείχαν στην έρευνα παραδέχτηκαν ότι έσβησαν οποιοδήποτε ψηφιακό ίχνος μπόρεσαν από το κοινό παρελθόν της σχέσης τους, απ’ όλες τις συσκευές τους και 8 παραδέχτηκαν ότι κράτησαν τα πάντα. Μόλις 4 είπαν πως επέλεξαν τι θα σβήσουν και τι θα κρατήσουν.
Όσοι αποφάσισαν να μη σβήσουν τίποτα, τους πήρε πολύ περισσότερο χρόνο να ξεπεράσουν τον πόνο του χωρισμού, αλλά από αυτούς που έσβησαν τα πάντα, μερικοί δήλωσαν πως το μετάνιωσαν μετά.
Η πρόταση των αναλυτών είναι η ανάπτυξη λογισμικού που θα μπορεί να εντοπίζει το αναρτημένο ψηφιακό υλικό που σχετίζεται με κάποιο προφίλ και ο χρήστης να μπορεί να έχει επιλογή τι να κρατήσει και τι να διαγράψει. Κάτι σαν το «τακτοποίημα» στις αναμνήσεις που κάνουμε μετά το τέλος μίας σχέσης.
