Καταρχήν αγαπητέ αναγνώστη να συμφωνήσω μαζί σου σε κάτι: η ταμπλέτα είναι gadget. Από την άλλη όμως αν τα λεφτά δεν είναι πολλά, γιατί να μην αγγίξει κανείς λίγο από το φορητό όνειρο; Η συλλογιστική είναι απλή. Καταργείς το κινητό, αποκτάς ένα επτάιντσο μηχάνημα και αν στην πορεία σου τη βαρέσει, κλωνοποιείς τη SIM και την τοποθετείς στο πιο φτηνό τηλέφωνο που υπάρχει. Από 20 ευρώ ξεκινάνε… Αυτό τον ρόλο υποδύεται και το ανανεωμένο V9 της ZTE. Σου ικανοποιεί τη δίψα για τεχνολογία, την ίδια στιγμή που φέρεται με τρυφερότητα στον τραπεζικό λογαριασμό σου. Επίσης μην με ρωτήσεις πως, αλλά σε λιγότερο από ένα χρόνο, πρέπει να παραδεχθείς ότι οι Κινέζοι έχουν κάνει πολλά βήματα μπροστά. Δηλαδή τί βήματα, άλματα.
Πάρε για παράδειγμα το V9. Είναι παντού βελτιωμένο σε σχέση με τον προκάτοχο του, με εξαίρεση τον σχεδιασμό και την ποιότητα. Ίσως δεν είχε προλάβει να εξαντληθεί το στοκ με τα πλαστικά καπάκια… Το σίγουρο είναι ότι πρέπει να τρώνε πολύ μαστίγιο εκεί στη ZTE, γιατί όχι μόνο είναι on par με τα υψηλά ανταγωνιστικά πρότυπα, αλλά στα σημεία τα ξεπερνάνε. Όπως στην οθόνη. Με ανάλυση στα 1024×600 pixels και τεχνολογία capacitive το V9+ πλέον δεν έχει τίποτα να φοβάται. Ούτε τα ευθέως ανταγωνιστικά μοντέλα. Γιατί μπορεί το λευκό του να μπλεδίζει λίγο, αλλά η πληροφορία που προσφέρει, εντυπωσιάζει. Χωρίς να παραμορφώνει το αποτελεσματικό Android 2,3 όπως μερικά άλλα.
Αυτά για όσα βλέπει το μάτι. Γιατί κάτω από το πάνελ έχουν διαδραματιστεί τρελά πράγματα. Όπως η κάμερα που έχει σκαρφαλώσει στα 5MP (από τα 3 του παρελθόντος), η προσθήκη μιας δεύτερης στην πρόσοψη, ο επεξεργαστής που τρέχει στο 1GHz, η υποστήριξη δικτύων HSPA στα 14,4Mbps, όπως, όπως… Στη σχετική λίστα πρόσθεσε και την ύπαρξη Android 2,3. Και μην ακούσω να διαμαρτύρεται κανείς, γιατί ακόμη και επώνυμοι κατασκευαστές όπως η HTC με πολλαπλάσιας τιμής προϊόντα, έχουν το Honeycomb στο φτύσιμο. Γενικά πάντως το να αποκτήσεις κάτι που δεν συνδέεται με κάποιο διάσημο brand απαιτεί ακομπλεξάριστη σκέψη. Γιατί, δεν λέμε, καλό το iPad που έχει καταστρέψει ψυχολογίες, αλλά εδώ μετράνε άλλα πράγματα…
Ο δείκτης τιμής-απόδοσης παραδείγματος χάρη, που σκοράρει πολύ ψηλά γιατί με 350 ευρώ δύσκολα παίρνεις tablet που στέκεται επάξια δίπλα στο V9 plus. Και επειδή είμαστε πρακτικοί άνθρωποι να σου πω ότι ακόμη και προπαραγωγής, το tablet που χρησιμοποιώ είναι γρήγορο, σχεδόν ποτέ δεν κολλάει, δέχεται μέχρι και πέντε ταυτόχρονα πατήματα στην υπάκουη οθόνη του και μετράει ένα αξιοπρεπές 1.600 στο Quadrant, έστω και αν έχει να δεχτεί πολλές αναβαθμίσεις ακόμη. Επίσης το ZTE αριστεύει σε αυτονομία. Μπορεί να έχασε λίγο σε σχέση με το μοντέλο που αντικαθιστά (λογικό εφόσον διατηρεί την ίδια μπαταρία), ωστόσο θα δεις εύκολα 7 ώρες χρήσης. Και με 389 γραμμάρια βάρους, μπορείς να το πάρεις στο αεροπλάνο μαζί σου, για να δεις μέχρι και δυο ταινίες σερί.
Θα μου πεις το tablet δεν είναι μόνο εικόνα. Φυσικά. Γιατί και το εικονικό πληκτρολόγιο αν και σχετικά μικρό σε μέγεθος, ακούει σε πατήματα, ενώ το hardware δεν χαμπαριάζει από παιχνίδια ή απαιτητικά applications. Και με τόσα λίγα χρήματα πρέπει να είσαι αυτόχειρας για να γκρινιάξεις. Πες με βαρεμένο αλλά με αυτό το tablet αναθεώρησα τη σχέση μου με τα φορητά μηχανάκια. Αναθεώρησα επίσης το πόσα χρήματα πρέπει να δώσω και αν ο βαθμός ικανοποίησης αυξάνεται αριθμητικά όσο ανεβαίνει ο προϋπολογισμός. Καλά δεν το συζητώ για τα tablets που ξεπερνούν τα 600 ευρώ. Θα συμβιβαστώ με τα μέτρια πλαστικά του ZTE V9 plus τα οποία θα μπορούσαν να είναι πιο soft σε αίσθηση. Ή μήπως δεν θα μπορούσαν γιατί πολύ απλά η τιμή δεν βγαίνει;
Δες τώρα και το βίντεο…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.