Τελικά οι δημοσιογράφοι είναι περίεργη φάρα. Τους δίνεις ένα superphone εστιασμένο 100% στις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις και λένε πως «’ντάξει, ωραίο είναι, ότι καλύτερο κυκλοφορεί εκεί έξω, αλλά ελάχιστοι το αξιοποιούν τελικά σε καθημερινή χρήση και ιδανικά… να, θα έπρεπε να είναι πιο προσιτό».
Στην περίπτωση που εξετάζουμε η γκρίνια παραμένει απλά με διαφορετική προσέγγιση. Τους δίνεις λοιπόν το πιο προσιτό smartphone με Android που προσφέρει κυριολεκτικά τα πάντα με 129 ευρώ και γκρινιάζουν πως «να μωρέ, χάνεται ο χαρακτήρας του λειτουργικού στη μικρή οθόνη, ότι δεν θα έβλαπτε κανέναν ένας πιο γρήγορος επεξεργαστής και άλλα τέτοια όμορφα». Κυρίες και κύριοι, το αναγνωρίζω, είμαστε ομαδικά για τον ψυχαναλυτή. Με πρώτο και καλύτερο εμένα. Γιατί εδώ και μερικές ημέρες χρησιμοποιώ το νέο παιδί της Vodafone στα προσιτά smartphones και τυγχάνει που και που να γκρινιάζω. Μην με παρεξηγήσετε, αλλά αν έχεις συνηθίσει να παίζεις με το crème de la crème των superphones, η μετάβαση στο low-end σου φαίνεται κάπως. Παρόλα αυτά εντοπίζω ορισμένες λεπτομέρειες που δυσκολεύομαι να τις καταπιώ. Πως γίνεται για παράδειγμα το κινητό που ξεπερνάει οριακά τα εκατό ευρώ, να έχει ανώτερο ακουστικό και μικρόφωνο από το superphone των εξακοσίων;
Διαβάζω το press kit της Vodafone και στέκομαι στις λεπτομέρειες. Όπως στη δυνατότητα να φτιάχνει ο καθένας τα δικά του καλύμματα online, για να διαφοροποιηθεί από τον πολτό των Smart που θα πουληθούν ή για να σε κάνει απλά να το αγαπήσεις. Σε κάθε περίπτωση αποτελεί μια επιβεβαίωση ότι η συσκευή θα σπάσει τα ταμία.
Επί της ουσίας αυτό που κάνει το Vodafone Smart ξεχωριστό είναι ότι σε βάζει στο trip να αλλάξεις οπτική γωνία. Δεν μετράνε τα benchmarks του επεξεργαστή, δεν σε απασχολεί πόσο γρήγορα ανοίγει μια ιστοσελίδα ή γιατί η φωτογραφία στα 200 ISO έχει περισσότερο θόρυβο από το απλό dumbphone, που καλείται να αντικαταστήσει. Περισσότερο από κάθε άλλη συσκευή, το Smart σε εκπλήσσει με τον ισοπεδωτικό τρόπο που κάνει τα πάντα, χωρίς να σε αφήνει να αναρωτηθείς και πολύ για το πως φτάνει στο προκείμενο. Ναι, κάποιες φορές είναι αργό και ίσως όχι τόσο υπάκουο όσο η οθόνη capactive αφήνει να εννοηθεί. Τα χρώματα της όμως ικανοποιούν και η ανάλυση της το ίδιο (240×320 pixels σε 2,8 ίντσες).
Με μια μπαταρία που μετράει 1.200mAh, όταν υπάρχουν συσκευές όπως το Desire HD (με πολλαπλάσιες δυνατότητες και κόστος) που προσφέρουν μόλις 30mAh παραπάνω, το Smart κάνει τα πάντα για να διευκολύνει την καθημερινότητα σου. Επίσης είναι καλά κατασκευασμένο και για πολλούς όμορφο (συμπεριλαμβανομένου του γράφοντος). Είναι γεμάτο καμπύλες, που κόντρα στις γωνίες του Joy, αναδεικνύουν το εκάστοτε χρώμα (μαύρο ή άσπρο), ενώ με τίποτα δεν αποκαλύπτουν το “made in China”. Παρεμπιπτόντως σας είπα ότι το κινητό είναι κατασκευής Huawei;
Θα μπορούσα να μιλήσω και για την ποιότητα της κάμερας αλλά επειδή δεν έχει νόημα να μπω σε λεπτομέρειες και με πιάσουν οι υποχονδρισμοί θα αρκεστώ σε δυο λέξεις: ικανοποιεί γενικώς. Ναι καταγράφει και βίντεο αλλά η λειτουργία υφίσταται μόνο για να έχουμε να λέμε.
Το Smart πάντως τιμά το όνομα του. Μπορείς να μπεις στο Market, να κατεβάσεις δωρεάν εφαρμογές (ή να τις πληρώσεις), και να συνειδητοποιήσεις ότι γενικά τρέχουν χωρίς προβλήματα. Ναι υπάρχει τεράστια πιθανότητα να σε εκνευρίσει αν μπεις στη διαδικασία να παίξεις π.χ. με το Angry Birds Rio αλλά μην μπερδεύεσαι, το κινητό που έχουμε απέναντι μας κοστίζει μόλις 129 ευρώ. Και σε αυτά τα λεφτά θα εκτιμήσεις την ύπαρξη ραδιοφώνου, το GPS, το ηχείο που έχει πάρει approve για εργοτάξιο, και το σήμα, που διάολε δεν χαμπαριάζει από δύσκολα σημεία.
Να σου πω ακόμη ότι ο επεξεργαστής σταματάει στα 528MHz και το ποσό μνήμης RAM στα 256 megabytes, αλλά αυτά είναι περισσότερο για τη φιλολογία της καφετέριας. Αυτό που μετράει είναι η αίσθηση που σου αφήνει, και μεταφέρει αφ’ ης στιγμής πλοηγηθείς στα μενού του Android 2,2 – κανείς δεν ξέρει αν θα δεχτεί μελλοντικά αναβάθμιση στη 2,3.
Και για να τελειώνουμε με τη Φωσκολιάδα. Το Vodafone Smart είναι ένα smartphone που δίνει πολλά και ζητάει λίγα. Αυτό με δημοσιογραφικούς όρους καλείται ευκαιρία. Μπορεί να μην έχει κάτι καινούργιο να λανσάρει, μπορεί να υπάρχουν στιγμές που αποκαλύπτει την πραγματική του αξία, αλλά αν το παίζαμε Γερμανοί και βαθμολογούσαμε με κουτάκια και αστεράκια ανά υποκατηγορία, νομίζω πως θα έπαιρνε εύκολα κεφάλι σε σχέση με τον ανταγωνισμό.
Επιτρέψτε μου λοιπόν κλείνοντας να πάρω και εγώ ένα Smart και να αφήσω τη δημοσιογραφική ψυχανάλυση για αργότερα. Άτιμη Huawei.
Δες τώρα και την παρουσίαση από την ελληνική Vodafone για το Smart εδώ
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.