Πριν μερικά χρόνια η παγίδευση ενός κινητού ήταν μια εύκολη υπόθεση, αφού η αποστολή ενός απλού SMS στο κινητό-στόχο ήταν αρκετή για να υποκλέψει κάποιος τις συνομιλίες. Σε αυτή την περίπτωση πάντως, ήταν ακόμη πιο εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι το κινητό του παρακολουθείται, αφού στην όλη αυτή τεχνική υπήρχαν.. κενά και αδυναμίες. Έτσι ο κάθε «υποψιασμένος στόχος» παρακολουθώντας απλά τον αναλυτικό λογαριασμό του, μπορούσε να εντοπίσει τις διπλές… χρεώσεις των SMS. Συγκεκριμένα, με την μέθοδο αυτή, όταν ο στόχος έστελνε ένα SMS από το τηλέφωνό του, το μήνυμα πήγαινε μεν στον παραλήπτη, αλλά πήγαινε και σε αυτόν ο οποίος τον παρακολουθούσε, με αποτέλεσμα να χρεώνεται δύο φορές. Επίσης, η μπαταρία της συσκευής καταναλωνόταν πολύ γρήγορα, αποτελώντας ακόμη μία ένδειξη. Οι εταιρείες πλέον έχουν λάβει τα μέτρα τους με αποτέλεσμα η μέθοδος αυτή να έχει εγκαταλειφθεί… Νομοτελειακά όμως όταν κλείνει ένας κύκλος ανοίγει ένας καινούργιος, που μας οδήγησε από το παλιό παραδοσιακό κόλπο των SMS στο «μοντέρνο… λογισμικό» της ΚΥΠ, όπου μια σύγχρονη συσκευή κινητού τηλεφώνου, παγιδεύεται με το «μολυσμένο…» λογισμικό του επιλεγμένου στόχου!
