14.9 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
More

    Αυτό είναι το σπίτι του 2001, όπως το φαντάζονταν οι άνθρωποι το 1967

    Η δεκαετία του 1960 για όλο τον κόσμο σήμαινε επανάσταση. Επανάσταση στην οικονομία, την τεχνολογία, την επικοινωνία. Την δεκαετία του 60, μαζί με την ροκ μουσική που αναζητούσε απαντήσεις στην αγάπη, την ύπαρξη και τον πόλεμο, αναπτύχθηκε και μία μεσαία τάξη που, μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο αποφάσισε να δώσει περισσότερη προσπάθεια στην βελτίωση της καθημερινότητάς της και λιγότερη στον πόλεμο και τους ορατούς και αόρατους εχθρούς (αυτό ήταν δουλειά των ψυχροπολεμικών κυβερνήσεών τους).

    Ένας ιστορικός παρουσιαστής της Αμερικανικής τηλεόρασης και πιο συγκεκριμένα του καναλιού CBS, ο Walter Cronkite είχε μία εβδομαδιαία εκπομπή με τίτλο «Ο 21ος αιώνας». Στα πλαίσια της εκπομπής αυτής, κάθε Κυριακή και για μισή ώρα, οι τηλεθεατές έβλεπαν όλες τις τεχνολογικές εξελίξεις που θα μπορούσαν να απολαύσουν σε 30 ή 40 χρόνια από τότε. Το επεισόδιο της 12ης Μαρτίου 1967, ταξίδεψε τους τηλεθεατές στο σπίτι του 21ου αιώνα. Ένα σπίτι με 3D τηλεοράσεις, τηλέφωνα που θα πραγματοποιούσαν βιντεοκλήσεις, ρομπότ υπηρέτες και on demand εφημερίδες. Το επεισόδιο αυτό εξασφάλισε το περιοδικό Smithsonian και δημοσιεύει μερικά αποσπάσματα από την εκπομπή του Walter Cronkite.

    Δείτε παραδείγματος χάριν το… σαλόνι του σπιτιού του 2001:

    Ο παρουσιαστής εικάζει πως το σπίτι αυτό δεν θα βρίσκεται μέσα στην πόλη. Θα είναι χιλιόμετρα έξω από αυτή γιατί οι άνθρωποι του 2001 δεν θα χρειάζεται να ζουν μέσα στις πόλεις, μόνο να εργάζονται μέσα σε αυτές. Υπολόγιζε μάλιστα πως θα δουλεύουμε 30 ώρες την εβδομάδα γιατί η τεχνολογία και η πρόοδος θα επέτρεπαν στους ανθρώπους να εργάζονται λιγότερο, εφόσον η τεχνογνωσία τους θα έκανε την εργασία τους πιο πολύτιμη. (χα χα χα). Ο υπόλοιπος ελεύθερος χρόνος που θα είχαν οι άνθρωποι θα ξοδεύονταν στο σπίτι.

    Το σαλόνι λοιπόν θα είχε έπιπλα που θα «φούσκωναν» με το πάτημα ενός κουμπιού. Το design τους θα ήταν minimal και τα έπιπλα αυτά θα συνοδεύονται από συσκευές, ο έλεγχος των οποίων θα πραγματοποιείται από μία κεντρική κονσόλα. Η έγχρωμη τρισδιάστατη τηλεόραση θα μεταδίδει αγώνες ποδοσφαίρου ή ταινίες και ο ήχος τους θα αναπαράγεται από στρογγυλά ηχεία. Με το πάτημα ενός κουμπιού από την κεντρική κονσόλα, θα μπορεί ο κάτοικος του σπιτιού να αποκόπτει τον ήχο της τηλεόρασης και να ακούει κλασσική μουσική από προηγούμενους αιώνες σε στερεοφωνικό ήχο.

    Το γραφείο

    Το γραφείο του σπιτιού θα διαθέτει την εφημερίδα της ημέρας που θα μεταδίδεται μέσω δορυφόρου και θα τυπώνεται σε έναν πολύ φαρδύ εκτυπωτή για τον άντρα και την γυναίκα του σπιτιού που θέλουν να ενημερωθούν για την επικαιρότητα.

    «Ο επιχειρηματίας του μέλλοντος θα μπορεί να κάνει τις περισσότερες απαραίτητες εργασίες από το σπίτι, χωρίς να χρειάζεται να μεταβεί στο γραφείο του. […] Αυτό θα είναι το τηλέφωνο του σπιτιού, ή καλύτερα, μία μελλοντική εκδοχή του. Θα μιλάω με τους ανθρώπους που θέλω και αν θέλω να τους δω κιόλας, θα δω τα πρόσωπά τους στις οθόνες της συσκευής.

    Το «επεισόδιο» συνεχίζει και περιγράφει την κουζίνα αυτού του μελλοντικού σπιτιού, στην οποία το φαγητό, θα σερβίρεται σε «κατά παραγγελία» πλαστικά πιάτα (3D printed;). Μετά το δείπνο, τα πιάτα αυτά θα λιώνουν οπότε η νοικοκυρά δεν θα χρειαζόταν να περνάει το βάσανο του πλυσίματος. Η παρασκευή των γευμάτων της οικογένειας θα γίνεται αυτόματα με τα υλικά να είναι κατεψυγμένα και προσυσκευασμένα, ενώ το ψήσιμο θα γίνεται στον φούρνο μικροκυμάτων σε λίγα δευτερόλεπτα.

    Και φυσικά, όλες οι άλλες δουλειές που χρειάζεται ένα σπίτι, το 2001, δεν θα χρειάζεται να γίνονται από ανθρώπους. Τον ρόλο της «υπηρέτριας» θα αναλάμβαναν ρομπότ που ήδη σχεδιάζονταν από εκείνη την εποχή και πρωτότυπα των οποίων παρουσίασε ο Cronkite στην εκπομπή του.

    Η περιγραφή του 1967 για το σπίτι του 21ου αιώνα, δεν απέχει και πάρα πολύ από την πραγματικότητα, κι ας έχουμε καθυστερήσει μία δεκαετία και κάτι από την φαντασία των δημιουργών της εκπομπής. Το 3D printing, η 3D τηλεόραση, ο στερεοφωνικός ήχος, τα κατεψυγμένα φαγητά που ψήνονται σε μερικά λεπτά στον φούρνο μικροκυμάτων, ακόμα και τα ρομπότ (κι ας μην τα έχουμε ακόμα στο σπίτι μας) είναι ήδη πραγματικότητα.

    Απέχουμε, όμως, πάρα πολύ από το μέλλον που φανταζόταν η ανθρωπότητα το 1967, όσον αφορά το επίπεδο ζωής μας. Ίσως γιατί εν τω μεταξύ ξεχάσαμε ποιες είναι οι προτεραιότητές μας. Από το καλό επίπεδο ζωής, ξεκινήσαμε πριν πολλά χρόνια να επιδιώκουμε το κέρδος. Έτσι, φτάσαμε να δουλεύουμε περισσότερο, να απολαμβάνουμε λιγότερο και να «αγοράζουμε» την ευτυχία μας. Και κάπου στην διαδρομή, χάσαμε την ουσία των πραγμάτων.

    Ευχαριστώ τον Δημήτρη που, ψάχνει, βρίσκει και εμπνέει ενδιαφέροντα posts.

    Πηγή: Smithsonian Mag

    Related Articles

    Stay Connected

    45,800ΥποστηρικτέςΚάντε Like
    6,126ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
    14,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής


    Latest Articles