12.4 C
Athens
Τρίτη, 19 Μαρτίου, 2024
More

    Πώς να βρείτε αληθινούς φίλους (και να ερωτευτείτε) μέσα σε 45 λεπτά

    Υπάρχει ένας άνθρωπος σε αυτό τον κόσμο (αν και είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι ο μόνος) που ασχολείται με τον έρωτα και τις φιλικές σχέσεις, σε επαγγελματικό επίπεδο. Είναι ο Arthur Aron, δημιουργός του Εργαστηρίου Διαπροσωπικών Σχέσεων στο πανεπιστήμιο Stony Brook, στη Νέα Υόρκη και πριν κάποια χρόνια, αναρωτήθηκε αν μπορείς να έρθεις κοντά με κάποιον, ή ακόμα και να ερωτευτείς, σε λιγότερο από μία ώρα.

    Το 1997, ο ίδιος και οι συνεργάτες του, ήθελαν να διαπιστώσουν αν μπορούσαν να δημιουργήσουν εργαστηριακές συνθήκες που θα είχαν σαν αποτέλεσμα, άνθρωποι ξένοι μεταξύ τους να συνδεθούν συναισθηματικά και να αναπτύξουν στενές φιλικές σχέσεις, ή ακόμα και ρομαντικούς δεσμούς, μέσα σε μερικά λεπτά.

    Οι εθελοντές μοιράστηκαν σε ζευγάρια και τους δόθηκε μία λίστα με 36 ερωτήσεις, τις οποίες, κλήθηκαν να απαντήσουν ο ένας στον άλλο μέσα σε μία ώρα, σε ένα παιχνίδι «μοιράσματος». Πριν καν τελειώσει η ώρα του πειράματος, οι συμμετέχοντες δήλωναν πως ένιωθαν αφύσικα κοντά στον άλλο άνθρωπο με τον οποίο είχαν μοιραστεί τις απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις.

    Ο συντάκτης του περιοδικού Wired, David Rowan, αναρωτήθηκε αν αυτό το πείραμα θα μπορούσε να επιβιώσει και να επιβεβαιωθεί αν τα «πειραματόζωα» δεν ήταν κοινοί και καθόλου υποψιασμένοι άνθρωποι, αλλά άνθρωποι της αγοράς, της τεχνολογίας, περισσότερο «υποψιασμένοι» για τα πράγματα. Η ευκαιρία του δόθηκε σε μία συνάντηση εργασίας – αντισυνέδριο που γίνεται κάθε χρόνο, το Stream, το οποίο για το 2011 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα. Η συνάντηση περίπου 400 επιχειρηματιών, ιδρυτών νέων εταιρειών, επενδυτών και καινοτόμων της τεχνολογίας και των media, ήταν η κατάλληλη ευκαιρία για τον συντάκτη. Στην είσοδο του αντι-συνεδρίου, σε ένα λευκό πίνακα, έγραψε «πάρτε μέρος σε ένα ψυχολογικό πείραμα και κάντε γρήγορα φίλους». 18 ήταν αρκετά περίεργοι για να συμμετάσχουν.

    Τους δόθηκαν οι 36 ερωτήσεις, τυπωμένες με τη σειρά και τους ζητήθηκε να τις απαντήσουν διαδοχικά με τον άνθρωπο που είχαν καθίσει. Οι 36 ερωτήσεις ξεκινούσαν κάπως έτσι:

    –          Αν μπορούσατε να διαλέξετε έναν οποιονδήποτε άνθρωπο στον κόσμο για να δειπνίσετε μαζί του, ποιον θα διαλέγατε;

    –          Θα θέλατε να γίνετε διάσημος; Και με ποιο τρόπο;

    –          Πριν κάνετε ένα τηλεφώνημα, κάνετε πρόβα σε αυτά που θέλετε να πείτε;

    –          Πώς θα ήταν μία «τέλεια» μέρα για εσάς;

    Κάπως έτσι συνεχίζουν οι ερωτήσεις που μπορείτε να βρείτε εδώ, για να εξελιχθούν σε λίγο πιο προσωπικές όσον αφορά τις αξίες και τις πεποιθήσεις των συμμετεχόντων. Όπως:

    –          Ποιο είναι εκείνο το στοιχείο στη φιλία που είναι πιο πολύτιμο για εσάς;

    –          Ποια είναι η καλύτερη ανάμνηση που έχετε;

    –          Ποια είναι η χειρότερη ανάμνηση που έχετε

    –          Αν γνωρίζατε ότι σε ένα χρόνο από τώρα θα πεθάνετε, θα αλλάζατε κάτι στον τρόπο που ζείτε τώρα; Γιατί;

    Και άλλες…

    Στο αρχικό πείραμα του 1997, πριν καν το τέλος της ώρας, οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν ότι είχαν έρθει πολύ κοντά με τους παρτενέρ τους, ανταλλάσσοντας στοιχεία επικοινωνίας και κάνοντας σαφές ότι ήθελαν να κρατήσουν επαφή. Το ίδιο συνέβη και στο πείραμα του συντάκτη του Wired στην Αθήνα. Αρκετοί από τους συμμετέχοντες, δύο ώρες μετά, συνέχισαν να κουβεντιάζουν. Μία από αυτούς είπε στον συντάκτη «Ήρθαμε πολύ κοντά, μέσα σε τόσο λίγη ώρα! Είπα στον παρτενέρ μου πράγματα που δεν γνωρίζει για μένα ούτε ο φίλος μου».

    Όταν ο Arthur Aron ενημερώθηκε για το πείραμα της Αθήνας, δήλωσε χαρούμενος που το πείραμα πήγε εξίσου καλά στον πραγματικό κόσμο και όχι σε ένα περιβάλλον εργαστηρίου. «Το αποτέλεσμα δεν βασίζεται στην αμοιβαία αποκάλυψη για τον εαυτό του καθένα, αλλά στην σταδιακή αμοιβαία αποκάλυψη πραγμάτων». Επεσήμανε πως, στο αρχικό πείραμα, τα ζευγάρια διαφορετικού φίλου που δημιουργήθηκαν, ερωτεύτηκαν και εν τέλει παντρεύτηκαν ενώ δημιουργήθηκαν πολύ έντονοι δεσμοί φιλίας, ακόμα και ανάμεσα σε ζευγάρια που τυπικά αντιπροσώπευαν διαφορετικές κουλτούρες.

    Στα συμπεράσματα του πειράματος του 1997, ο Aron και οι συνεργάτες του έγραφαν: «Δημιουργούμε εγγύτητα ανάμεσα στους ανθρώπους; Ναι και όχι. Πιστεύουμε ότι η εγγύτητα που νιώθουν οι συμμετέχοντες είναι παρόμοια με αυτή που αναπτύσσεται σταδιακά μέσα στις σχέσεις. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι απίθανο η διαδικασία που δημιουργήσαμε να προκαλέσει αισθήματα και ιδιότητες όπως η πίστη, η αξιοπιστία, η δέσμευση, ή άλλες πλευρές μίας σχέσης που αναπτύσσονται μέσα στο χρόνο».

    Δεν θα ήταν κακή ιδέα να δοκιμάσει ο καθένας από εμάς να αποκαλύπτει λίγο περισσότερα πράγματα για τον εαυτό του στους άλλους. Όχι στον οποιονδήποτε, αλλά σε ανθρώπους που συναντάμε και γνωρίζουμε ότι μπορούμε να ανταλλάξουμε μία ουσιώδη κουβέντα. Η βάση των σχέσεων είναι η αλήθεια και η ειλικρίνεια. Αυτές μας φέρνουν κοντά. Όσον αφορά την ταχύτητα των γνωριμιών; Το συγκεκριμένο πείραμα αφήνει το Facebook να «τρώει τη σκόνη του».

    Μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα του αρχικού πειράματος του Aron εδώ και το εξαιρετικό άρθρο του Wired εδώ.

     

    Related Articles

    Stay Connected

    45,800ΥποστηρικτέςΚάντε Like
    6,126ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
    14,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής


    Latest Articles