Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Tokyo, ανέπτυξαν την τεχνική να προβάλλουν εικόνες πάνω σε… σαπουνόφουσκες και έτσι, επίσημα λέμε, πως ανακαλύφθηκε η πιο λεπτή οθόνη.
Οι ερευνητές Yoichi Ochiai, Alexis Oyama και Keisuke Toyoshima κατόρθωσαν την προβολή εικόνων σε μία σαπουνόφουσκα και η διαδικασία δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται. Τυπικά μιλώντας, το φως διαπερνά την σαπουνόφουσκα στη φυσική του μορφή. Για να το αλλάξουν αυτό, οι ερευνητές υπέβαλλαν την μεμβράνη της φούσκας σε κύματα υπερήχων που αναπαράγονταν από ηχεία. Τα ηχητικά κύματα αλλάζουν την επιφάνεια της σαπουνόφουσκας, κάνοντάς την περισσότερο αδιαφανή, αλλά και με αρκετή αντανάκλαση φωτός ώστε να μπορούν να προβάλλονται στη νέα επιφάνεια, εικόνες.
Το άλλο πρόβλημα που έπρεπε να λύσουν οι ερευνητές είναι πώς δεν θα «σκάσει» η σαπουνόφουσκα, η οποία έχει ζωή μόλις μερικών δευτερολέπτων. Έτσι, έφταξαν ένα μείγμα από ζάχαρη, γλυκερίνη, σαπούνι, επιφανειοδραστικές ουσίες, νερό και γάλα, το οποίο επιτρέπει στην επιφάνεια να είναι ανθεκτική, αλλά εξίσου ελαστική. Έτσι, φανταστείτε πως αν φτιάξετε μία σαπουνόφουσκα από αυτό το μείγμα και την ακουμπίσετε με το δάχτυλό σας, αυτή δεν θα σπάσει, αλλά θα επανέλθει. (Αυτό από μόνο του είναι μία τρομερή εφεύρεση που θέλουμε οπωσδήποτε να δοκιμάσουμε)
Η σαπουνόφουσκα αποδεικνύεται μία πλήρως παραμετροποιήσιμη οθόνη, καθώς η επιφάνειά της αλλάζει, ανάλογα με την συχνότητα των ηχων που μεταδίδονται. Για παράδειγμα, αν προβάλλετε την εικόνα μίας μπάλας, αλλάζοντας τη συχνότητα, μπορείτε να επιλέξετε αν θέλετε να είναι «ομαλή» ή «άγρια» η εικόνα. Η αλλαγή της συχνότητας, αλλάζει επίσης το πόσο ανακλαστική είναι η «οθόνη». Μπορεί δηλαδή να γίνει περισσότερο στιβαρό ή διάφανο το αντικείμενο που προβάλλεται πάνω της, περίπου με τον ίδιο τρόπο που κάνουμε διάφανα τα αντικείμενα στο Photoshop.
Αναρωτιέστε αν η σαπουνο-οθόνη μπορεί να προβάλλει κινούμενες οθόνες; Μα φυσικά, δείτε το βίντεο.
Το ίδιο ισχύει και με την προβολή τρισδιάστατων εικόνων, χρησιμοποιώντας την προβολή διαφορετικών εικόνων σε τρεις διαφορετικές σαπουνόφουσκες, δημιουργώντας έτσι το φαινόμενο του ολογράμματος.
Αν και οι ερευνητές δηλώνουν ότι στόχος τους είναι να επαναπροσδιορίσουν την δυνατότητα προβολής εικόνων σε διάφορα υλικά, όπως η πέτρα ή το γρασίδι, η συγκεκριμένη μέθοδος που δεν έχει «πατενταριστεί» ακόμα, είναι και ένα πείραμα για να πραγματοποιήσουν δυνατότητες που δεν έχουν οι σύγχρονες οθόνες. Δηλαδή να είναι συναρπαστικά παραμετροποιήσιμες και ελαστικές.
Πηγή: Digital Trends
