Δοκιμάζουμε το πιο ολοκληρωμένο smartphone των Φινλανδών, που προσπαθεί να φανταστεί σε ποια Ιμαλάια θα σκαρφαλώσει. Ακόμη και τώρα με όλα αυτά που έχει ακούσει…
Κάπου στο κέντρο, ένα στενό πριν την Ομόνοια πωλείται ένα Nokia communicator. Όχι δεν είναι το 9000, ούτε το Ε90, είναι ξεχασμένη υπόθεση. Γκρι, σε αξιοπρεπή κατάσταση, κανείς δεν ξέρει τι προίκα κουβαλάει. Οι ασημί λεπτομέρειες γύρω από την οθόνη και το πληκτρολόγιο, θυμίζουν άλλες εποχές, τότε που δεν χρειαζόσουν 100.000 εφαρμογές για να αισθάνεσαι περήφανος κάτοχος smartphone. Το QWERTY πληκτρολόγιο του φωνάζει ευχρηστία. Αμαντάμ παπαντάμ. Όπως και το Nokia E7 που χρησιμοποιώ σήμερα, το οποίο με έβαλε στο τρυπάκι να γράφω υστερικά, μηνύματα. Για να γράφω… Ναι είναι ένα 9210, που αν ψάξετε στην αρχή της Αγίου Κωνσταντίνου, μπορεί να περιμένει ακόμη. Ιστορικά, η σειρά των communicators είναι ότι καλύτερο κατασκεύασε ποτέ η Nokia. Ήταν η πρώτη φορά που οι λέξεις «smart» και «phone» συναντήθηκαν στην ίδια πρόταση. Και σύναψαν σχέσεις. Πολύ αργότερα υπήρξαν τα 7700 και 7710 που όμως κανείς δεν τους έδωσε σημασία, εκτός από μερικούς πυροβολημένους. Από εκεί όμως ξεκίνησαν όλα.
Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας. Έχουν περάσει δεκατρία χρόνια και οι Φινλανδοί είναι αδύνατο να ξεπεράσουν την αιώνια πίστη τους στο Symbian. Ακόμη και τώρα που έσφιξαν τα χέρια με τη Microsoft (παρεμπιπτόντως είχαν την ευκαιρία τους να αγοράσουν το WebOS για ένα κομμάτι ψωμί, την κλότσησαν και αυτή τη στιγμή η HP κάνει λόγο για διάθεση 100 εκατ. συσκευών παγκοσμίως), ακυρώνουν εκ νέου τη συμφωνία, για να δηλώσουν ότι οι πρώτες συσκευές με Windows Phone 7 λειτουργικό θα κυκλοφορήσουν τελικά σε δυο χρόνια από τώρα. Μπάχαλο. Ας είναι καλά οι μηχανικοί που παλεύουν με νύχια και με δόντια. Ζήτω το αλουμίνιο, ζήτω η ClearBlack τεχνολογία (ή AMOLED στα καλύτερα της), ζήτω το πλήρες πληκτρολόγιο με τα μαγικά πλήκτρα, ζήτω ο σχεδιασμός, ζήτω η πληρότητα των τεχνικών…
Όχι δεν βρίσκομαι σε παραλήρημα. Απλά νιώθω την ανάγκη να τοποθετηθώ ειλικρινά. Ακόμη και σε τομείς που πιθανόν να θίγουν την Φινλανδική εταιρία. Όπως για παράδειγμα ότι το interface του Ε7 είναι ξεπερασμένο. Πρέπει να έρχεσαι από τον Άρη, να μην έχεις δει ποτέ ξανά ανθρώπινο smartphone και να αγνοείς πλήρως την έννοια ευχρηστία για να δηλώσεις ικανοποιημένος από τη χρήση. Ή απλά να ήσουν πριν κάτοχος BlakcBerry κινητού ή παλιότερου Nokia smarpthone.
ΠΡΩΤΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
Δεν υπάρχει καλύτερος μηχανισμός sliding από αυτόν που χρησιμοποιεί η Nokia. Θυμίζει N97 αλλά μην τον συνδέετε με αυτόν. Είναι ιεροσυλία. Πρέπει να τον δεις στην πράξη για να πιστέψεις πόσο αποτελεσματικός είναι. Μοναδική παραφωνία ότι σε δυσκολεύει αρχικά να τον ανοίξεις (παρατήρησε που περιστρέφεται η οθόνη για να δεις σε ποιο σημείο πρέπει να σπρώξεις την οθόνη). Μετά γίνεται συνήθεια. Πλέον λείπουν και τα διακριτικά. Ένα τυπικό «made in Finland» και αυτό είναι όλο. Ακόμη και το IMEI είναι καλά κρυμμένο ανάμεσα στην οθόνη και το κυρίως σώμα. Να πω επίσης ότι η ποιότητα της κατασκευής είναι κορυφαία. Καλύτερη από το Ν8 στα άκρα (φτιαγμένα και εδώ από πλαστικό), αν και ο μηχανισμός σε μερικά samples (όπως στο δικό μας) αφήνει μερικά χιλιοστά κενό που χαλάει τη γενική εικόνα. Κατά τα άλλα η οθόνη και ένα μόνο πλήκτρο κυριαρχούν στην πρόσοψη, ενώ στο πλάι υπάρχουν συνολικά τρία, μαζί με την ειδική υποδοχή για την εισαγωγή της SIM. Αλά iPhone. Δεν υπάρχει επέκταση μνήμης αλλά δύσκολα θα χρειαστείς κάτι περισσότερο από τα 16GB. Απλά το θέμα είναι ψυχολογικό. Επίσης στο πίσω μέρος υπάρχει ο αισθητήρας στα 8 MPixels με σταθερή εστίαση. Ναι σωστά διαβάζεις, σταθερή. Πιθανόν να μην υπήρχε αρκετός χώρος στο εσωτερικό της συσκευής, αλλά απ’ την άλλη δυσκολεύεσαι να αποδεχθείς ότι η εταιρία που έχει συνδέσει το όνομα της με τις ποιοτικές κάμερες και τους φακούς Carl Zeiss ρίχνει τον πήχη. Κατά τα άλλα λίγο πιο δίπλα θα βρεις ένα διπλό LED φλας και πιο κάτω το δυνατό ηχείο. Να διορθώσω: το εντυπωσιακά δυνατό και καθαρό ηχείο.
Γενικά η αίσθηση που αφήνει το Ε7 στο χέρι είναι μοναδική. Τα 176 γραμμάρια ακούγονται κάπως αλλά αυτό είναι το αντάλλαγμα για την τόσο στιβαρή κατασκευή. Καλό είναι επίσης να μην πετάς το Ε7 από εδώ και από εκεί. Όχι ότι στο επιβάλλει το manual αλλά για το καλό του. Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς.
ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ
Ο επεξεργαστής του Ε7 (όπως και στο Ν8) είναι χρονισμένος στα 680MHz και μόνο. Η διαφορά σε σχέση με τον ανταγωνισμό είναι ότι το Symbian OS είναι φειδωλό σε hardware, ενώ στα γραφικά βοηθάει και η ύπαρξη σχετικού συνεπεξεργαστή. Ουσιαστικό πρόβλημα δεν υπάρχει αν και τα 256MB μνήμης RAM, στερούν λίγη από τη multitasking εμπειρία. Για να έχεις το μέτρο το Φινλανδικό θαύμα δεν θα σε απογοητεύσει ούτε σε σχέση με τον ανταγωνισμό του, αρκεί να μην έχεις πάρει στα χέρια σου συσκευή με διπύρηνο. Κατά τα άλλα το Ε7 σφύζει από τεχνολογία: Wi-Fi 802.11n, Bluetooth 3.0, GPS, HDMI, δυνατότητα ανάγνωσης από USB sticks, αισθητήρες φωτός, εγγύτητας, επιτάχυνσης και ένα μαγνητόμετρο που ζει και αναπνέει κάτω από το αλουμίνιο. Η αυτονομία με την μπαταρία στα 1.200mAh μπορεί να υστερεί σε σχέση με το N8 (η 4άρα οθόνη καταναλώνει περισσότερη ενέργεια), παρόλα αυτά προσφέρει άνετα μια ημέρα χρήσης ή και δυο αν είσαι συντηρητικός.
Η ΚΑΜΕΡΑ
Οι φωτογραφικές επιδόσεις του Ε7 δεν ξεφεύγουν από το μέσο όρο της κατηγορίας. Είναι πεσιμιστικό αλλά είναι η αλήθεια. Ας εξετάσουμε πρώτα το hardware. H 8άρα κάμερα μπορεί να καταγράψει μέχρι 720p βίντεο στα 25 καρέ, ενώ αξιοποιεί την ίδια φωτογραφική μαγκιά με το συγγενές Ν8. Που σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της λήψης μπορείς να ζουμάρεις μέχρι και τρεις φορές το θέμα. Επίσης υποστηρίζεται η τεχνολογία geotagging, η αναγνώριση προσώπου και υπάρχει και μια δεύτερη VGA κάμερα για βιντεοκλήσεις. Όλα καλά μέχρι εδώ. Ή τουλάχιστον μέχρι να επανέλθω στο θέμα της σταθερής εστίασης. Το λογισμικό το παλεύει, γίνεται διορθωτικές κινήσεις αλλά η απουσία autofocus λειτουργεί ξενερωτικά. Ευτυχώς λιγότερο ξενερωτικά στο αποτέλεσμα. Το σίγουρο είναι ότι μπορείς να αξιοποιήσεις το Φινλαδνικό κινητό για να αποτυπώνεις φωτογραφίες, αλλά μην περιμένεις να νιώθεις υπερήφανος για αυτό.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Το Ε7 δεν χρειάζεται οπτικό πουσάρισμα, δεν έχει ανάγκη από αστραφτερά wallpapers γιατί σε αναγκάζει να υποκλιθείς σε μια εξαιρετικά σεβάσμια οθόνη και να συγχωρέσεις ακόμη και αδυναμίες του λειτουργικού. Ladies and gentlemen, σας παρουσιάζουμε την τεχνολογία AMOLED με ClearBlack μαύρα που ισοπεδώνουν τον ανταγωνισμό. Παρά την χαμηλή της ανάλυση (640×360 pixels), δύσκολα θα δεις να πιξελιάζει, ενώ τα 16 εκατ. χρώματα είναι κορυφαία επί τη εμφανίσει. Τόσο καλό πανελ έχουμε καιρό να δούμε, ακόμη και από τον Κορεάτικο ανταγωνισμό. Μπουμπουνίζει στην προβολή βίντεο ενώ και στις φωτογραφίες αποθεώνει τον μέτριο φακό. Επίσης, να καταγραφεί στα πρακτικά ότι καλύπτεται από gorilla glass που δεν μασάει από βίαιη χρήση ή απρόσεκτα αφεντικά. Κατά τα άλλα ισχύει και εδώ, ότι ισχύει στο N8. Η πλοήγηση στο Διαδίκτυο είναι καλή, χωρίς να εντυπωσιάζει (το Android και το iOS υπερτερούν) η περιήγηση στα μενού είναι ικανοποιητική και σε smoothness τοSymbian τερματίζει τελευταίο – τα Windows Phone 7 παραμένου πρώτα. Παρόλα αυτά θα μας επιτρέψετε να βγάλουμε ακόμη μια φορά το καπέλο στους τεχνικούς της Nokia για το σήμα, το ακουστικό και το μικρόφωνο. Επίσης το SAR είναι μειωμένο. Σχεδόν κατά 50% σε σχέση με το Ν8.
ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ
Δόξα τω Θεώ, από smartphones πάρε να ‘χεις στην αγορά, όπου και αν γυρίσεις θα δεις έξυπνα κινητά που σου κλείνουν το μάτι. Παίζω με το Ε7 που αυτή τη στιγμή κρατάει ψηλά τη σημαία της Nokia, που αποδεικνύει ότι κατέχει την τέχνη, έστω και αν το μέλλον του ψυχολογικά, σε τρομάζει με όλα αυτά που έχεις ακούσει. Οι Φινλανδοί δηλώνουν πως θα συνεχίσουν να επενδύουν στο software, βαθιά μέσα σου (ιδίως αν είσαι φανατικός με το μαγαζί) πιστεύεις ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες, ενώ αν είσαι επαγγελματίας απλά αγοράζεις αυτή τη συσκευή και ξεμπερδεύεις. Το θέμα είναι γιατί εξαρχής έπρεπει να χαθεί σε ένα κυκεώνα ανακοινώσεων, μπερδεμένου marketing και αγχωμένων λογιστών που του κόβουν τη φόρα. Μπορώ τώρα να χαιδέψω το μέταλλο και να συνεχίζω να ελπίζω;
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.