“Μου είπαν πως θα φοράω ένα στενό leotard και το make up στο πρόσωπό μου θα με δείχνει μισό άνθρωπο, μισό ζώο”. Αυτό είχε πει σε συνέντευξή του το 1989 o Jean-Claude Van Damme, αναφερόμενος στην εντύπωση που είχε σχηματίσει για το πως θα ερμήνευε τον Predator, τον villain της διάσημης όπως αποδείχθηκε ταινίας του 1987. Έλα όμως που δεν ήταν έτσι ακριβώς τα πράγματα.
Ο γεμάτος αυτοπεποίθηση Βέλγος martial artist που ανακάλυψε στην πορεία πως θα μπορούσε να ακολουθήσει μία καριέρα στη μεγάλη οθόνη, δεν είχε γίνει ακόμα πρώτο όνομα εκείνη την εποχή. Για την ακρίβεια μόλις το 1984 είχε περάσει τον Ατλαντικό και περίμενε τη μεγάλη ευκαιρία για να παίξει σε φιλμ που θα έφερνε τη σφραγίδα του Χόλιγουντ. Μέχρι να εμφανιστεί η πρόταση του Predator για να τα βγάλει πέρα είχε κοιμηθεί σε αυτοκίνητα και μοιράσει πίτσες. Μετά το Breakin’, μία μικρή παραγωγη που έβαλε το όνομά του στο χάρτη, και το No Retreat, No Surrender που τον βρήκε κλασικά να δέρνει κόσμο ως ο “κακός” Ρώσος kickboxer, ήρθε τελικά το σενάριο του Predator. Και δεν θα έλεγε όχι ακόμα κι αν έπαιζε ξανά τον villain. Δεν θα έλεγε; Ας μην βιαζόμαστε.
Το Predator ήταν το follow up του Commando για τον Arnold Schwarzenegger και φυσικά όσο μεγάλωνε η φήμη του Αυστριακού τόσο έπρεπε και οι εχθροί του στις ταινίες για γίνονται πιο τρομακτικοί. Πως όμως να φτιάξεις ένα villain όταν έχεις μόνο 1 εκατομμύριο δολάρια budget; Ο σκηνοθέτης John McTiernan έπρεπε να κάνει πολλά tricks με την κάμερά του για να φτιάξει ατμόσφαιρα αλλά κυρίως να εμπιστευτεί τη δουλειά της εταιρείας Boss Film Creature Shot που θα έφτιαχνε το τέρας. Αυτό δηλαδή που θα υποδυόταν ο Van Damme.
Τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 1986 και όχι, δεν υπήρχε κανένα leotard και κανένα make up. Μόνο μία κόκκινη στολή, βαριά και άγαρμπη που με το ζόρι επέτρεπε στον Van Damme να κάνει τα κόλπα του. Αυτό που όμως δεν είχε καταλάβει ήταν πως ουσιαστικά ήταν ένας stuntman που τους βοηθούσε στο green screen (τα “κόκκινα” πλάνα θα κόβονταν στo post production) και το πρόσωπό του δεν θα το έβλεπε ποτέ κανένας στη μεγάλη οθόνη!
Ο Steve Johnson που ήταν τότε ο makeup effects supervisor για την Boss Films αφηγείται παρακάτω υπέροχα εκείνη την ιστορία που βρήκε τον Van Damme μέσα σ’ ένα τραγικό κουστούμι να έχει γίνει κόκκινος από τα νεύρα του, αφού δεν τον είχε ενημερώσει κανείς τι ακριβώς θα έκανε στο φιλμ. Εκεί που νόμιζε πως θα παλέψει κάποια στιγμή με τον Arnold Schwarzenegger, έμαθε πως στη μισή ταινία θα ήταν αόρατος!
Η όλη παραγωγή ήταν μία αποτυχία και ειδικά ο σχεδιασμός του Predator. Οι κάμερες έκλεισαν και μόνο όταν ο παραγωγός Lawrence Gordon εξασφάλισε περισσότερα χρήματα και τον θρύλο του Stan Winston για να σχεδιάσει ξανά το τέρας, ξεκίνησαν πάλι τα γυρίσματα. Όσο για τον Van Damme αυτές οι δύο μαρτυρικές μέρες που πέρασε στο σετ, δεν του βγήκαν σε κακό. Μετά από λίγο καιρό έκλεισε ραντεβού με τον Menahem Golan (της εταιρείας παραγωγής Cannon που είχε κάνει το Breakin’) που έτυχε να είχε ακούσει για το πέρασμά του από το Predator. Έδειξε ενδιαφέρον για τον Van Damme που αμέσως υπέγραψε συμβόλαιο για το περίφημο Bloodsport. Τελικά μία άσχημη εμπειρία σ’ ένα γύρισμα μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη στο μέλλον…
