Για περισσότερα από 20 χρόνια τώρα και κάτω από τα εικονίσματα του Brian Eno, των Kraftwerk και των Tangerine Dream, ο Dr. Alex Paterson εξακολουθεί να στήνει έναν άκρως γοητευτικό, μεταλλαγμένο μικρόκοσμο. Οι Orb αποθέωσαν όσο λίγοι τα Ambient Dub, IDM και Electronica. Το καλοκαίρι του ’91 σημαδεύτηκε δια παντώς με το κλασικό πλέον Adventures Beyond the Ultraworld, που όρισε τι εστί Ambient House. Έκτοτε γράφουν ανεξίτηλη ιστορία μέσα από ατελείωτους πειραματισμούς και ηχογραφήσεις. Το νέο άλμπουμ, Metallic Spheres τους βρήκε να συνεργάζονται με τον κιθαρίστα τον David Gilmour των Pink Floyd, με τους οποίους πάντα τους παρομοίαζαν. Λίγο πριν το «greatest hits live show» τους, ιδού ο Alex Paterson…
Συνέντευξη: Πέτρος Αντωνάκης
O κόσμος αναρωτιέται όχι γιατί έκανες ένα άλμπουμ με τον David Gilmour, αλλά γιατί σου πήρε τόσο καιρό. Καμία εξήγηση;
Αλήθεια γιατί; Ίσως εδώ είναι που λένε “κάλλιο αργά παρά ποτά”. Κάναμε αυτό το project ως ένα single, έτσι για να ξεκινήσουμε, όμως κατέληξε σ’ ένα άλμπουμ όσο ακούγαμε τα μέρη της κιθάρας του David, που ήταν απίστευτα τόσο και σε δομή αλλά και στην εξέλιξή τους.
Ποια προσέγγιση χρησιμοποίησες για την ηχογράφηση του Metallic Spheres;
Πήγαμε πίσω στο “old school” για να ανακαλύψουμε το “new school”. Μοναδικά trips και samples πραγματικού ambience ήταν ο καμβάς, ενώ το περιβάλλον που δημιουργεί η μουσική ήταν το μονοπάτι που ακολουθήσαμε μέχρι το τέλος του CD.
To τελευταίο άλμπουμ είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα ή βλέπεις κάποιο άλλο μονοπάτι να ανοίγει;
Ακόμα μία πηγή απόλαυσης και ακόμα ένα φτερό στο καπέλο μας. Η ζωή έχει να κάνει με την αλλαγή και εάν δεν ανταποκρίνεσαι μπορείς να φύγεις από αυτό σαν ένα κομμάτι παλιό τυρί. Όμως οι Orb επέστρεψαν ξανά και ηχογράφησαν ένα άλμπουμ ποικίλης μουσικής που θα γεμίσει την τρύπα που υπάρχει στην καρδιά και στην ψυχή της ανθρωπότητας.
Πόσο επηρέασε τους Orb εκείνο το νούμερο 1 άλμπουμ;
Δεν έδωσα σημασία φίλε… Πάντα ισχύει πως τίποτα δεν τελειώνει εάν δεν βγει να τραγουδήσει η χοντρή! Ήταν ωραία να είσαι νούμερο 1. Το ξεπέρασα όμως και πηγαίνω ακόμα για ψώνια στη γειτονιά μου χωρίς να υπάρχει πρόβλημα!
Πόσο απρόβλεπτες ήταν εκείνες οι πρώτες ημέρες; Αισθανόσουν πως δεν μπορούσες να κοντρολάρεις τίποτα και απλώς το momentum σας πήρε μαζί του;
Είναι περίπου όπως τα λες, ήταν εκτός ελέγχου, ωστόσο πιστεύαμε πως η ζωή μας είχε μία σε μία σειρά από ανθρώπους που ήταν πραγματικά εκτός ελέγχου. Ωστόσο καταφέραμε και το ανατρέψαμε αυτό και επαναφέραμε τους εαυτούς μας στον πραγματικό κόσμο και πήραμε πίσω την τιμή και τη μουσική μας.
Υπάρχουν άνθρωποι που κατηγοροιοποιούν μουσική κάτω από την “Orb” ταμπέλα. Σας κάνει να αισθάνεστε υπερήφανοι ή σας τρομάζει και λίγο;
Πολύ περήφανοι, πολύ συγκινημένοι. Οι Orb που αισθάνονται συναισθηματικά καλά και χαμογελαστοί, είναι οι ευτυχισμένοι Orb.
Η αντίληψή σου για το sampling άλλαξε με τα χρόνια ή παραμένει η ίδια;
Για ποια samples μιλάμε; Των Zeppelin ή των Beatles, δηλαδή… (γελάει). “Οur song remains the same…”. Λατρεύω ένα καλό sample. Δες τα HFB και Screen. Είναι και δύο καινούργια μου projects.
Αισθάνθηκες ποτέ πως η βάση των οπαδών σου είναι κυρίως “ώριμοι” ας πούμε ακροατές, που είναι πολύ εκλεκτικοί στις επιλογές τους;
Αυτό έχει να κάνει πως είμαστε συγκρότημα από τα 90s, με τους περισσότερους να είναι στα 30 τους και ίσως να έχουν την οικονομική άνεση να αγοράσουν μουσική, μάλιστα να την αγοράσουν κανονικά και όχι να την «κατεβάσουν» τσάμπα. Από την άλλη πάλι η νεώτερη γενιά έρχεται πάντα για να ανατινάξει την παλιά. Το punk είναι για τον ελεύθερο άνθρωπο, όχι για τον σκλάβο στο σύστημα. Οι Orb είναι για όλους. Νέους, γέρους, έξυπνους, χαζούς. Το καταλαβαίνεις;
Μήπως γυρνάς περισσότερο πλέον στο παρελθόν για να βρεις ιδέες;
Για να ανακαλύψεις το παρελθόν, πρέπει να αφήσει τον εαυτό σου ελεύθερο και να ταξιδέψεις στο παρελθόν για να βρεις το μέλλον…
Τι σημαίνει το remixing για σένα; Έχεις πει πως αισθάνεσαι υπέροχα να σε πληρώνουν για να πειραματίζεσαι”…
Ναι, πληρώνει τους λογαριασμούς, κάνει την οικογένειά σου ευτυχισμένη και κρατάει μακριά τον εφοριακό από την πόρτα σου. Τίποτα το κακό με αυτό έτσι δεν είναι; Συν τοις άλλοις δοκιμάζεις ιδέες στις μουσικές των άλλων και μερικές φορές πληρώνεσαι, χρειάζεται να πω κάτι άλλο;
Οι δισκογραφικές εταιρείες προσπάθησαν πολλές φορές να καταστρέψουν την ηλεκτρονική μουσική. Το κατάφεραν;
Όχι. Αυτές έμειναν δίχως μέλλον. Αφήστε τη μουσική να παίζει και αφήστε τις δισκογραφικές (τις μεγάλες, τις πολυεθνικές) να καταρρεύσουν και να εξαφανιστούν. Τόσο πολλοί μεσάζοντες, τόσες λίγες πωλήσεις, καμία ιδέα για το πως θα αντεπεξέλθουν… Τους δίνω 5 χρόνια. Γεια σου EMI, Sony & Universal. Πέρασε η εποχή σας…
Ποιο ήταν το πρώτο ηλεκτρονικό άλμπουμ που θυμάσαι όταν το άκουσες να έμεινες έκπληκτος;
Το Autobahn των Kraftwerk (το single) και μετά το άλμπουμ. Και ο Isao Tomita από την Ιαπωνία.
