“Σερφάροντας” στις σελίδες της New York Times διαβάσαμε ένα εξαιρετικό άρθρο του Alex Williams, ο οποίος φαίνεται να σκεφτόταν μεγαλόφωνα όταν το έγραφε.
Περιγράφει τις σύγχρονες συμπεριφορές μέσα σε ένα σύγχρονο Αμερικάνικο σπίτι: Ο σύζυγος βλέπει αθλητικά στο laptop, η σύζυγος ενημερώνεται για τα τελευταία κουτσομπολιά σερφάροντας στο iPad, η κόρη παίζει ένα κοριτσίστικο παιχνίδι, το Love meter, στο iPod touch και ο μικρός γιος σκοτώνει κακούς στο Nintendo του. Θέλετε να αλλάξουμε λίγο την εικόνα; Το ζευγάρι βρίσκεται στο κρεβάτι στο τέλος μίας εργάσιμης μέρας και ο ένας παίζει angry birds στο iPad 2 και ο άλλος διαβάζει το τελευταίο best seller στο kindle. Όσοι οι άνθρωποι μέσα σε ένα δωμάτιο, τόσες και οι οθόνες. Άρα ο καθένας ταξιδεύει στο παράλληλο σύμπαν του.
Αναρωτιέστε πόσο διαφοροποίησε η τεχνολογία τον χρόνο που περνάμε μέσα στο σπίτι με τα μέλη της οικογένειάς μας ή τους συντρόφους μας; Σίγουρα το έκανε. Η αλλαγή αυτή όμως, μας κάνει να απομακρυνόμαστε ο ένας από τον άλλον αλήθεια; ή απλά διαφοροποιεί τον τρόπο που αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας;
Στο συγκεκριμένο άρθρο γίνονται εκτενείς αναφορές στις μελέτες πανεπιστημιακών που έχουν αρχίσει να μελετούν την “ψηφιακή κουλτούρα” μας, και το πώς αυτή έχει διαμορφωθεί με την έλευση καινούριων μικρών συσκευών όπως τα tablets, τα iPads, και τα Smartphones, αλλά και την διάδοση του ασύρματου δικτύου, ειδικά μέσα στα σπίτια μας. Παρατηρούν την αλλαγή, από την προσήλωση στην μία οθόνη, στην ατομική προσήλωση στις πολλές οθόνες. Φυσικά, σε όλες αυτές τις μελέτες, όπως υπάρχουν άνθρωποι που δαιμονοποιούν τα μέσα της τεχνολογίας για να αιτιολογήσουν την αποξένωσή μας, έτσι υπάρχουν άνθρωποι που μιλούν απλά για διαφοροποίηση της κοινωνικής και προσωπικής μας συμπεριφοράς εξαιτίας των καινούριων συσκευών.
Κάπως έτσι, με σκεπτικισμό αντιμετωπίζαμε και την τηλεόραση που ήρθε στα σαλόνια των σπιτιών και έκανε τις οικογένειες να κοιτάζουν πια προς μία οθόνη αντί να κοιτάζουν ο ένας τον άλλον. Κάπως έτσι αντιμετωπίστηκε και η τυπογραφία, όταν άρχισαν να μπαίνουν στα ευρωπαϊκά σπίτια τα βιβλία, με αποτέλεσμα, οι γυναίκες ειδικά, να περνούν ώρες πάνω από ένα βιβλίο και εκείνες τις ώρες να μην είναι προτεραιότητα η ευζωία της οικογένειάς τους.
Η τεχνολογία μας αποξενώνει ή εφευρίσκουμε νέους τρόπους να συζούμε μεταξύ μας με αυτή; Τι λέτε;
