Ο Baz Luhrmann δεν είναι για τον… μπαμπά και τη μαμά. Δεν είναι για εκείνους που δεν ξετρελαίνονται η ταινία τους να έχει αισθητική MTV, ούτε το μοντάζ της να είναι τόσο γρήγορο που να σου προκαλεί ζάλη. Σαφέστατα όμως η οπτική του είναι η κατάλληλη για όσους ψάχνουν την πρωτοτυπία στο πλάνο…
Το 1996 ο Luhrmann θα δοκίμαζε την πρώτη του κινηματογραφική απόπειρα σε Χολιγουντιανή παραγωγή, και αποφάσισε να πάρει την κλασικότερη ιστορία του Σαίξπηρ και να την… ροκάρει. Ο “Ρωμαίος” (Leonardo DiCaprio) και η “Ιουλιέτα” (Claire Danes) μεταφέρονται στο Μαϊάμι και σε μία ιστορία που ανακατεύει στοιχεία από τα ’40s, τα ‘70s και τα ‘90s, με τις μηχανές των αυτοκινήτων να αντικαθιστούν τα άλογα και τα όπλα τα σπαθιά… H κάμερα κινείται με ταχύτητα video clip, το δίδυμο είναι λίγο άνευρο, αν και κάποια κοντινά στις ματιές τους αποζημιώνουν το φανατικό κοινό των δύο, και ο Luhrmann προσπαθεί να προσθέσει τις δικές του κωμικές σκηνές. Κάθε προσπάθεια επαναπροσέγγισης του έργου του Σαίξπηρ εξαρτάται από την αποφασιστικότητα του σκηνοθέτη και την ικανότητα των πρωταγωνιστών και εδώ καλύπτεται κανείς από το… ενάμιση τοις εκατό. Πολύ κατατοπιστικό το bonus υλικό και κυρίως το μίας ώρας featurette για τη μουσική της ταινίας στην οποία έδωσε μεγάλο βάρος ο Luhrmann, στήνοντας ολόκληρο team. Στο τέλος φυσικά οι μοναδικοί Nellee Hooper, Craig Armstrong και Marius 
DeVries τον αποζημίωσαν και με το παραπάνω…
Το 2001, ο Luhrmann θα αποδείξει πως δεν ήταν ένα «μια και έξω» τρικ, αλλά ένας οραματιστής με cutting edge άποψη. Το Moulin Rouge! ήταν μία γιορτή της ομορφιάς και της ελευθερίας, αλλά πάνω απ’ όλα της αγάπης. Το περίφημο nightclub του Παρισιού έγινε το πεδίο μίας «κωμικοτραγικής Bollywood στυλ κινηματογραφικής όπερας», μία πραγματική σπάνια εμπειρία, που πρέπει να τη δει κανένας πολλές φορές για να την εκτιμήσει πραγματικά. Η… high definition ευφορία της ταινίας πλημμυρίζει τα πλάνα, με την περιγραφή ενός παλιού, underworld κόσμου να γίνεται με τα πιο σύγχρονα οπτικά μέσα και άποψη. H Nicole Kidman αστράφτει και την ερωτεύεσαι σε χρόνο dt, ο Ewan McGregor είναι συμπαθέστατος, και οι τρελές εποχές του κεφιού και της ηδονής, είναι έτοιμες να τις… τραγουδήσεις. Γιατί εκεί που στο Romeo and Juliet μιλούσε η 400 χρόνων γλώσσα του Σαίξπηρ, στο Moulin Rouge! μιλάνε τα γοητευτικά τραγούδια και η υπέροχη μουσική… Και από extras το Moulin Rouge! άλλο τίποτα. Σχολιασμοί, making of, ο Luhrmann να μιλάει για τη φροντίδα του Blu-ray, και ατελείωτα featurettes σχετικά με τους ηθοποιούς, τους σεναριογράφους, το design, το χορό και τη μουσική, το μοντάζ…
