Sonisphere 2011: Not hypersonic and not so successful…

Φτάσαμε κατά τις 5 όταν είχε αρχίσει το πάρτυ.  Οι οργανωτές είχαν στήσει δύο σκηνές. Πήγαμε για λίγο στη μικρή όπου έπαιζαν οι Moonspell οι οποίοι ήταν αρκετά καλοί.

Στη συνέχεια περάσαμε στη μεγάλη σκηνή όπου οι Mastodon -όπως συνηθίζουν άλλωστε- δεν έδειξαν πολλά πράγματα από τις τόσο καλές στουντιακές δουλειές τους. Καλύτερα στο σπίτι με Crack The Skye στο τέρμα.

Οι Slipknot μουσικά ήταν πάρα πολύ καλοί φέτος με πάρα πολύ καλό και καθαρό ήχο – άκουγες τα πάντα, από την καφρίλα μέχρι τη μελωδία. Αυτό που με πείραξε λίγο είναι ότι δεν υπήρχε μεγάλη κινητικότητα στη σκηνή. Την προηγούμενη φορά γινόταν πραγματικό μακελειό. Ίσως όμως να έφταιγε και η ώρα. Ήταν ακόμα μέρα και όπως να το κάνουμε αυτό δεν τους βοήθησε και πολύ!

Και εδώ κάτι αρχίζει να μας χαλάει. Η σκηνή έμεινε άδεια για μία ολόκληρη ώρα. Ξεφτίλα βέβαια, γιατί οι θεατές δεν είναι πρόβατα για να τρέχουν από την μία στην άλλη σκηνή.

Και να πεις ότι έγινε καλή δουλειά και ρύθμισαν οι ηχολήπτες σωστά τον ήχο… Τζίφος. Όταν οι Maiden ξεκίνησαν στις 21.30 ο ήχος ήταν τόσο σιγανός, που μπορούσες άνετα να μιλήσεις με τον διπλανό σου. Δεν μιλάμε για τα ορεινά. Βρισκόμουν στη μέση περίπου του χώρου. Ευτυχώς στο 2ο κιόλας τραγούδι ο ήχος επανήλθε στα απαραίτητα συναυλιακά ντεσιμπέλ. Και πάλι βέβαια ο ήχος δεν ήταν και τόσο καλός – Slipknot και πάλι Slipknot τελικά!

Όσον αφορά το playlist ήταν το χειρότερο όλων των εποχών. Με 3 τραγούδια από το πολύ μακρινό παρελθόν δεν μπορεί να σταθεί συναυλία ενός τόσο μεγάλου ονόματος αν μάλιστα δεν υπάρχει ένα καλό playlist και από τα καινούρια τραγούδια τους. Αν και σαρωτικοί, όπως πάντα, στη σκηνή, τη συναυλία έκλεψε ο Eddie ο οποίος βγήκε με αρκετά διαφορετικούς “ρόλους”, με την καλύτερή του στιγμή βέβαια στο Iron Maiden όπου και ήταν απολαυστικότατος.

Εν κατακλείδι… Στην ΑΕΚ το ’88 παιδιά!!! Όσοι δεν παραβρέθηκαν πολύ απλά δεν καταλαβαίνουν για τι πράγμα μιλάμε!!!