20.9 C
Athens
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
More

    Το Southpaw συν 10 κλασικές ταινίες μποξ

    Ζούμε ιδιαίτερα μαχητικές… στιγμές. Και πολύ συχνά το σινεμά ανεβαίνει κι αυτό ξανά στο ρινγκ για να αποδείξει πως ανέκαθεν είχε εξαιρετικό αριστερό και δεξί συνδυασμό. Όπως και η ζωή, έχει να επιδείξει ένα σπουδαίο παρελθόν, παρόν και αναπόφευκτα και μέλλον, από «στριμώγματα» στα σχοινιά.

    southpaw

    Το πρόσφατο Southpaw, το boxing drama του Antoine Fuqua (Training Day, The Equalizer) που προβάλλεται στους κινηματογράφους, βρήκε τον εκπληκτικό Jake Gyllenhaal να δίνει για μία ακόμη φορά ρεσιτάλ στο ρόλο του Billy Hope, έναν πρωταθλητή του μποξ που μία τραγωδία θα βρει την γυναίκα του νεκρή και τον ίδιο απένταρο και βυθισμένο στο αλκοόλ και στα φάρμακα. Το τελειωτικό χτύπημα θα έρθει όταν το δικαστήριο θα του απαγορεύσει να μεγαλώνει την κόρη του, αφού η συμπεριφορά του δεν είναι η δέουσα. Έχοντας ξύσει πάτο πια, θα πάρει το κομμάτια του και θα ξαναμπεί στο γυμναστήριο, ζητώντας από τον προπονητή Tick (Forest Whitaker) να του δώσει ξανά την χαμένη αυτοπεποίθηση του για να αντιμετωπίσει όλους τους δαίμονες του.

     Gyllenhaal δήλωσε πρόσφατα πως το καλύτερο boxing φιλμ για να διασκεδάσεις είναι το Rocky 4. Εάν πρέπει να διαλέξεις με βάση την ερμηνεία αυτό είναι το Raging Bull. Ο μυθικός ρόλος του Robert De Niro που υποδύθηκε συγκλονιστικά τον Jake LaMotta έχει σημαδέψει το genre ανεξίτηλα, με το ασπρόμαυρο φιλμ του Martin Scorsese να παραμένει στην κορυφή του. Εάν τύχει να δείτε σε Blu-ray την εκπληκτική φωτογραφία του φιλμ θα βγείτε νοκ άουτ από το θέαμα.

    Από παλιά το μποξ έδειχνε το δρόμο για το Αμερικάνικο Όνειρο. Έδινε την ελπίδα για να γλυτώσεις από την φτώχια, την εγκληματικότητα ακόμα και από την φυλετική αποξένωση. Παρουσιάστηκε όμως και ως ένα καθρέφτη όπου η διαφθορά κοίταζε στα μάτια τον εαυτό της, κανονίζοντας δουλειές και στήνοντας νικητές και ηττημένους, πριν ανέβουν καν στο ρινγκ. Όπως και να’ χει οι  μποξέρ ήταν μόνιμα οι πρωταγωνιστές. Είτε ως ήρωες, είτε ως αποδιοπομπαίοι τράγοι. Και οι σκηνοθέτες λάτρευαν να τους καδράρουν με την πρώτη ευκαιρία. Το πνεύμα του box, η θέληση του ήρωα να παλέψει και να κερδίσει τη σχέση του με τον κόσμο, αποτυπώθηκε σ’ ένα σωρό άλλες ταινίες πολύ πιο αντιπροσωπευτικές από το On the Waterfront για παράδειγμα με τον Marlon «I could have been a conternder» Brando.
    To Champion (1949) βρήκε τον Kirk Douglas να λέει ότι το μποξ είναι όπως κάθε άλλη δουλειά, μόνο που εδώ το αίμα φαίνεται. Το κατατρεγμένο, πάμπτωχο αγόρι ανεβαίνει στην κορυφή της επιτυχίας, μόνο που θα ανέβει γρήγορα και θα ζαλιστεί. Και θα «αδειάσει» τον μάνατζερ του, τον ανάπηρο αδελφό του και τρεις δεσμούς του. «Οι καλοί δεν κάνουν χρήματα» θα πει συνοψίζοντας τον εαυτό του σε πέντε λέξεις.

    https://www.youtube.com/watch?v=OEZi158xgaY

    Στο The Harder They Fall (1956) και στο τελευταίο φιλμ του, ο Humphrey Bogart ερμηνεύει τον ρεπόρτερ που πρέπει να προμοτάρει έναν μποξέρ με «γυάλινο» σαγόνι, μόνο και μόνο για να ποντάρει εναντίον του ο ίδιος του ο μανατζέρ, βλέπε Rod Stiger στον μεγάλο αγώνα του πρωταθλήματος…

    Σ’ ένα από τα κλασικότερα φιλμ του είδους, το Requiem for a Heavyweight (1962) ο Anthony Quinn, αφού χάνει από έναν αγώνα από τον προ Muhammed Ali, Cassius Clay, αντιμετωπίζει την ζωή μετά το μποξ, δηλαδή χωρίς ικανότητες, λεφτά και μέλλον. Η θέληση του να αλλάξει ζωή είναι σιδερένια, όμως σαμποτάρεται από τον ανήθικο μάνατζερ που τον πιέζει να παίρνει μέρος σε αγώνες πάλης για να ξεπληρώσει χρωστούμενα στην πράσινη τσόχα.

    https://www.youtube.com/watch?v=BblPysp5WGw

    Ιστορία που ανέδειξε ένα θριαμβευτικό πορτραίτο ήταν αυτή του Somebody Up There Likes Me (1956) με τον Paul Newman να γίνεται αυτομάτως ένας αστέρας μεγέθους όταν αντικατέστησε τον μακαρίτη πια James Dean στο ρόλο του Rocky Graziano, που ξέφυγε από την παρανομία και την στρατιωτική λιποταξία για να καταλήξει ένα ίνδαλμα της μεσαίας κατηγορίας και των νέων.

    https://www.youtube.com/watch?v=oweCFdeansQ

    Φυσικά το Rocky του Sylvester Stallone είναι από μόνο του μία σχολή επάνω στο θέμα. Μπορεί κάποια στιγμή να είχε καταντήσει μία γραφικότητα, όμως με την τελευταία, πολύ προσεγμένη και ρεαλιστική προσθήκη του 2006, σφράγισε το series με αξιοπρεπέστατο τρόπο, αυτό που είχε ξεκινήσει θριαμβευτικά το 1976. Ο Stallone που εμπνεύστηκε το θέμα της ταινίας αφού είχε δει τον άσημο Chuck Wepner να ρίχνει νοκ άουτ τον Muhammad Ali το 1975, γυμνάζονταν για έξι ώρες κάθε μέρα επί πέντε μήνες!

    https://www.youtube.com/watch?v=Hj0jzepk0WA

    Τραγούδι και box πήγανε παρέα εδώ. Το διάσημο τραγούδι του Bob Dylan, Hurricane, έδωσαν το έναυσμα σε έναν μαύρο έφηβο και τρεις λευκούς ακτιβιστές να ξεκινήσουν δικαστικό αγώνα για να επιτύχουν στο τέλος την απελευθέρωσή του. Και από εκεί και μετά κατάφθασε και το The Hurricane με τον Denzel Washington να υποδύεται το ρόλο του Rubin “Hurricane” Carter, τον πρωταθλητή των μεσαίων βαρών που φυλακίστηκε για 20 χρόνια όταν βρέθηκε ένοχος για ένα τριπλό φόνο που δεν έκανε ποτέ.

    https://www.youtube.com/watch?v=VrXGrdk-k9A

    Το The Boxer (1997) ήταν εντυπωσιακό με την χημεία των Daniel Day-Lewis και Emily Watson να λειτουργεί άψογα. Ο κάποτε πολλά υποσχόμενος μποξέρ που πήγε στη φυλακή για 14 χρόνια λόγω της δράσης του με τον IRA, επιστρέφει στο άθλημα, ξανασυναντά την παιδική του αγάπη και διαχωρίζει τη θέση του από το στρατιωτικό παρακλάδι του IRA.

    Στο Αli του 2001, ο Will Smith ανέλαβε την πολύ δύσκολη αποστολή να ερμηνεύσει τον ίδιο τον Muhammed Ali, από τις πρώτες μέρες των ολυμπιακών νικών του μέχρι το πόλεμο που είχε ανοίξει με την Αμερικανική κυβέρνηση. Οι γνώμες διχάστηκαν για το αν τα κατάφερε ο Smith. Πάντως απέκτησε γυμνασμένο σώμα…

    Τέλος, απόλυτα δίκαια κέρδισε Όσκαρ το καταπληκτικό When We Were Kings, το ντοκιμαντέρ σχετικό με τον περιβόητο Rumble in the Jungle αγώνα του Muhammed Ali με τον νεαρό τότε George Foreman για τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή στα βαρέα βάρη. Η ατάκες του Ali -“προλαβαίνω να  ξαπλώσω στο κρεβάτι πριν σβήσω το φως”-, η τελική του νίκη όχι μόνο στον αγώνα και στις καρδιές των Αφρικανών που δεν ήταν με το μέρος του και η καυτή, υγρή αφρικάνικη ατμόσφαιρα συνέθεσαν ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα του είδους με τον σκηνοθέτη Leon Gast να βλέπει τα 23 ολόκληρα χρόνια που ξόδεψε για την ταινία να αξίζουν κάθε λεπτό.

    https://www.youtube.com/watch?v=IfUHYUpmTFs

    Related Articles

    Stay Connected

    45,800ΥποστηρικτέςΚάντε Like
    6,126ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
    14,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής


    Latest Articles