Όλοι γνωρίζουν τη ιστορία ζωής του διάσημου Stephen Hawking, την ασθένεια του, τις περιπέτειες σωματικές και ψυχικές αλλά εν τέλει τη δύναμη της ψυχής και του μυαλού του, που ενέπνευσαν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του, ο Stephen Hawking αναφέρθηκε σε μια σύγχρονη μάστιγα της εποχής που πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν ή ακόμα δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν, τη κατάθλιψη.
Ο ίδιος δήλωσε:
«Το μήνυμα αυτής της διάλεξης είναι ότι οι μαύρες τρύπες δεν είναι όσο μαύρες περιγράφονται. Δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε πιστευόταν ότι ήταν. Πράγματα μπορούν να βγουν από μία μαύρη τρύπα και προς τα έξω και στις δύο πλευρές και πιθανόν σε κάποιο άλλο σύμπαν. Έτσι, αν νιώθετε ότι είστε σε μία μαύρη τρύπα μην τα παρατάτε. Υπάρχει τρόπος διαφυγής. Να θυμάστε να κοιτάτε επάνω στα αστέρια και όχι κάτω στα πόδια σας. Ποτέ μην σταματήσετε να δουλεύετε. Η δουλειά σας δίνει νόημα και σκοπό και η ζωή είναι άδεια χωρίς αυτήν. Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να βρείτε την αγάπη, να θυμάστε ότι είναι εκεί και μην την χαλάσετε. Αυτός που υποφέρει πρέπει να έχει το δικαίωμα να τερματίσει την ζωή του, αν θέλει. Αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ μεγάλο σφάλμα. Όσο άσχημη και να φαίνεται η ζωή, υπάρχει πάντοτε κάτι που μπορείτε να κάνετε και να είστε επιτυχημένοι σε αυτό. Όσο υπάρχει ζωή, υπάρχει και ελπίδα. Αν είστε ανάπηροι, πιθανότατα δεν ευθύνεστε εσείς γι αυτό, αλλά δεν είναι καλό να κατηγορείτε τον κόσμο ή να περιμένετε να σας λυπηθούν. Πρέπει να έχετε θετική προσέγγιση και πρέπει να βγάλετε από μέσα σας το καλύτερο που μπορείτε να διαθέσετε. Αν κάποιος είναι σωματικά ανάπηρος, δεν πρέπει να προσπαθήσει να γίνει και ψυχολογικά. Κατά την γνώμη μου, κάποιος θα πρέπει να συγκεντρωθεί σε δραστηριότητες στις οποίες η σωματική του αναπηρία δεν θα του είναι σοβαρό εμπόδιο. Φοβάμαι ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες για τα άτομα με αναπηρία, δεν μου αρέσουν, αλλά είναι εύκολο για μένα να το πω αυτό, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε ο αθλητισμός ούτως ή άλλως. Από την άλλη, η επιστήμη είναι ένας πολύ καλός τομέας για άτομα με αναπηρία, γιατί απασχολεί κυρίως το μυαλό. Φυσικά, τα περισσότερα είδη πειραματικής δουλειάς πιθανότατα αποκλείουν τέτοια άτομα, αλλά η θεωρητική εργασία είναι σχεδόν ιδανική. Οι αναπηρίες μου δεν υπήρξαν σημαντικό εμπόδιο στον τομέα μου, που είναι η θεωρητική φυσική. Αντιθέτως, με βοήθησαν με κάποιο τρόπο προστατεύοντας με από το διοικητικό κομμάτι και το κομμάτι των διαλέξεων με τα οποία πιθανότατα να ασχολούμουν. Τα κατάφερα όμως, μόνο εξαιτίας της τεράστιας αγάπης που έλαβα από την σύζυγό μου, τα παιδιά μου, τους συναδέρφους μου και φοιτητές μου. Διαπιστώνω ότι οι άνθρωποι σε γενικές γραμμές είναι έτοιμοι να βοηθήσουν, αλλά πρέπει να τους ενθαρρύνετε να αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους να σας βοηθήσουν αξίζουν, με το να τα πηγαίνετε όσο καλύτερα μπορείτε».
Το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υποκλιθούμε μπροστά στο μεγαλείο της δύναμης, της θέλησης και της ψυχής του. Respect!
