21.7 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
More

    This Is It

    Σκηνοθεσία: Kenny Ortega

    H επιστροφή που δεν έγινε ποτέ, το μεταθανάτιο cash in που προέκυψε αυτονόητα… Δεκαοκτώ ημέρες πριν από τo comeback που κανείς δεν γνωρίζει εάν πραγματικά θα αποτελούσε μία καλλιτεχνική επιβεβαίωση πως υπήρξε ο King of Pop ή θα τον έβγαζε από το όποιο οικονομικό πρόβλημα όπως λεγόταν πως αντιμετώπιζε, ο Michael Jackson αποχώρησε από το μάταιο τούτο κόσμο στις 25 Ιουνίου του 2009. Ναι, ακόμα και αυτός ο «άφθαρτος» ήταν τρωτός… Ακόμα και ο ίδιος ο Moonwalker…
    Το φιλμ που θα προορίζονταν μόνο για τους fans, μόνο μετά την ολοκλήρωση των sold out συναυλιών, τελικά έγινε στα χέρια του Kenny Ortega, παραγωγού, σκηνοθέτη και πολλά χρόνια φίλου του, το απόλυτο concert film του 2010, ο αναγκαίος αποχαιρετισμός. Που βλέποντάς το ξεκαθαρίζεται μια και καλή ένα πράγμα. Πως ο MJ δεν είχε την όψη ούτε εξασθενημένου, ούτε καταπονημένου, ούτε υποβασταζόμενος ήταν. Πέντε λεπτά χορευτικών μόνο από το χορταστικά γυρίσματα, σε πείθουν πως «έ τ σ ι» δεν μπορεί να χορέψει κανένας με κλονισμένη υγεία…
    Σίγουρα, όταν το χώμα που τον έχει σκεπάσει είναι τόσο μα τόσο φρέσκο, το συναίσθημα της… νεκροφιλίας που σου αφήνει το This Is It, σε κάνει να αισθάνεσαι περίεργα, ωστόσο το φιλμ φτάνει στις κορυφές της διασκέδασης, αυτό δηλαδή που αντιπροσώπευε ξεκάθαρα ο MJ σε κάθε σημείο της ζωής του. Εξαιρώντας τα εκνευριστικά κάποια στιγμή καλοπιάσματα του Ortega (αποκαλεί τον MJ μέχρι και “Sir”!), τα στιγμιότυπα από το στήσιμο της παράστασης ζουμάρουν πάνω στο ίδιο το concept, έτσι ώστε 35 λεπτά μετά την αρχή χαίρεσαι που δεν σε ζάλισε κανένας με το «μεγαλείο» του MJ και σε έχουν αφήσει να χαζεύεις τους εκπληκτικούς χορευτές που επιλέχθηκαν για το show να κάνουν τις πλέον απίθανες χορογραφίες (πως λέμε Φωτεινή Πιπιλή ένα πράγμα…). Τις κουβέντες τις φύλαξαν στα μπόλικα extras και στο πρώτο και στο δεύτερο DVD με τα background των συναυλιών, τα κουστούμια του, τις πρόβες, τα κουστούμια, τους μουσικούς, τους χορευτές κλπ…
    Παρακολουθώντας τον Jackson να μιλάει γλυκά και να αγκαλιάζει με κάθε ευκαιρία τους άλλους, πραγματικά καταλαβαίνεις πως ήταν ένα παιδί που το πέταξαν στα βαθιά από μικρή ηλικία και δεν πρόλαβε να ωριμάσει ποτέ. Και ξέροντας πως λίγες μέρες μετά έφυγε, σου μένει μία γλυκόπικρη γεύση, έστω κι αν το φιλμ δεν ζαχαρώνει από συναισθηματισμούς (το κακό ήταν μακριά ακόμα…). Μία γεύση που και που «χάνεται» ανάμεσα στον ενθουσιασμό όταν ο Jackson χορεύει και «κολλάει» επάνω στον ρυθμό. Για τους fans και μόνο; Ναι. Με την προϋπόθεση πως όλοι υπήρξαμε fan του κάποια στιγμή της ζωής μας…

    ****

    Related Articles

    Stay Connected

    45,800ΥποστηρικτέςΚάντε Like
    6,126ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
    14,900ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής


    Latest Articles