Η πρωτοβουλία OpenNet έδωσε στη δημοσιότητα ένα παγκόσμιο χάρτη για την κατάσταση της λογοκρισίας στο διαδίκτυο. Ένα πολύ ενδιαφέρον χάρτη που, αν θέλετε να είστε πολίτης του κόσμου, θα συμβουλευτείτε για να αποφασίσετε σε ποια χώρα θέλετε να μένετε.
Η πρωτοβουλία δίνει ένα οδηγό για τα χρώματα που χρησιμοποιεί, ξεκινώντας με το πράσινο όπου είναι οι χώρες στις οποίες δεν παρατηρείται λογοκρισία στην πρόσβαση σε διάφορα sites, το κίτρινο το οποίο αποτυπώνει χώρες στις οποίες η κατάσταση αλλάζει, το ανοιχτό κίτρινο για χώρες στις οποίες γίνεται επιλεκτική λογοκρισία σε ένα μικρό αριθμό συγκεκριμένων ιστοσελίδων, το ανοιχτό ροζ για χώρες στις οποίες γίνεται ουσιαστική λογοκρισία και τέλος το ροζ, για χώρες στις οποίες απαγορεύεται η πρόσβαση σε ένα πολύ σημαντικό μέρος του παγκόσμιου διαδικτύου.
Υπάρχουν δύο «αλλά» σε αυτό τον χάρτη. Το πρώτο «αλλά» είναι το χρώμα του γκρίζου που αφορά χώρες στις οποίες δεν έχει καταγραφεί η παρέμβαση ρυθμιστών και αρχών πολιτικού ελέγχου στο διαδίκτυο. (Μεταξύ αυτών βρίσκεται και η Ελλάδα). Η λογοκρισία προσδιορίζεται από την πρωτοβουλία OpenNet, ως περιορισμός πρόσβασης σε ιστοσελίδες που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αντιπολίτευση στην κάθε κυβέρνηση, τον περιορισμό σε κοινωνικού περιεχομένου σελίδες, όπως το πορνό, στον περιορισμό ή την παρέμβαση διάφορων στρατιωτικών ομάδων με πρόσχημα την ασφάλεια, αλλά και τον περιορισμό με την χρήση διάφορων εργαλείων που παραδείγματος χάριν ελέγχουν και περιορίζουν την αποστολή και λήψη emails ή τις αναζητήσεις.
Το δεύτερο «αλλά» που εντοπίζουμε σε αυτό το χάρτη είναι πως, σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες ή το Ηνωμένο Βασίλειο, μπορεί να μην υπάρχει περιορισμός ακόμα στις ιστοσελίδες στις οποίες έχει πρόσβαση κάποιος, αλλά ο έλεγχος της διακίνησης της πληροφορίας, ή της χρήσης του διαδικτύου από αρχές ασφαλείας και μυστικές υπηρεσίες, είναι τόσο καθολικός που, καμία από αυτές τις χώρες δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «ζώνη ελεύθερης διακίνησης ιδεών μέσω του διαδικτύου».
Κάποιος θα πρέπει να πει στην πρωτοβουλία OpenNet πως οι παλιοί εχθροί του περιορισμού της ελευθερίας του λόγου έχουν πεθάνει στον δυτικό κόσμο και έχουν εφευρεθεί νέες μέθοδοι ελέγχου. Και είναι καιρός να προσαρμοστούν κι εκείνοι και να συνειδητοποιήσουν πως το διαδίκτυο δεν είναι ελεύθερος χώρος πια. Το αντίθετο. Απειλείται και κατά πολλούς, έχει ήδη γίνει το απόλυτο εργαλείο χειραγώγησης, μετά τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τον τύπο.
