Αρκετοί είναι οι άνθρωποι που ζουν με μόνιμη νευρολογική βλάβη και κινητικές αναπηρίες, εξαιτίας κάποιου ατυχήματος. Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες προσπαθούν να αναπτύξουν συστήματα που θα βοηθούν αυτούς τους ασθενείς να εκτελούν κάποιες εργασίας. Φαίνεται ότι πλέον ένα σημαντικό βήμα έχει πραγματοποιηθεί.
Ρομπότ που ελέγχονται νοητικά από ασθενείς
Ερευνητές στην Ελβετία, με επικεφαλής έναν Έλληνα ρομποτιστή, μελετούν τη δημιουργία ρομπότ που θα ελέγχονται μόνο από το νου κάποιου ανθρώπου. Κάτι τέτοιο, μεταξύ άλλων, προορίζεται να αξιοποιηθεί από τετραπληγικούς ασθενείς “φυλακισμένους” μέσα στο σώμα τους και ανίκανους να μιλήσουν ή να κάνουν την παραμικρή κίνηση. Η ομάδα, με επικεφαλής τον Ιάσονα Μπατζιανούλη, ανέπτυξαν ένα “έξυπνο” πρόγραμμα υπολογιστή. Μπορεί να ελέγξει ένα ρομπότ “νοητικά”, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά σήματα που στέλνει ο εγκέφαλος του ασθενούς. Δεν χρειάζεται ο ασθενής να πει κάτι στο ρομπότ ή να πατήσει κάποιο κουμπί. Μπορεί να το κινήσει μόνο με τη σκέψη του και να το βάλει να κάνει κάποιες εργασίες.
Οι ερευνητές προγραμμάτισαν αρχικά ένα ρομποτικό βραχίονα ώστε να αποφεύγει εμπόδια και στη συνέχεια βελτίωσαν σταδιακά τον μηχανισμό του για να γίνει πιο ακριβής, αναπτύσσοντας έναν αλγόριθμο που μπορεί να προσαρμόσει τις κινήσεις του ρομπότ. Για να το πετύχει αυτό, ο αλγόριθμος συνδέεται με μια ειδική κάσκα με ηλεκτρόδια που φοριέται στο κεφάλι του ασθενούς και “διαβάζει” μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος την εγκεφαλική δραστηριότητα του τελευταίου. Ο παράλυτος ασθενής το μόνο που κάνει, είναι να κοιτάζει το ρομπότ και να σκέφτεται τι θα ήθελε να κάνει αντί για εκείνον. Αν κάνει λάθος κίνηση, ο εγκέφαλος του ασθενούς θα εκπέμψει μήνυμα σφάλματος σαν να λέει φωναχτά ο ασθενής “όχι αυτό”. Το ρομπότ τότε θα καταλάβει ότι κάνει κάτι λάθος.
Για να βρει τη σωστή απάντηση το ρομπότ, το μήνυμα σφάλματος από τον εγκέφαλο του ασθενούς “μεταφράζεται” κατάλληλα από τον αλγόριθμο μέσω τεχνητής νοημοσύνης (μηχανικής μάθησης) και τροφοδοτείται στο ρομπότ. Η όλη διαδικασία γίνεται πολύ γρήγορα, εωσότου το ρομπότ “συνειδητοποιήσει” ποια ακριβώς είναι η επιθυμία του ανθρώπου, έτσι ώστε να προσαρμόσει ανάλογα τη συμπεριφορά του. Η ανάπτυξη της τεχνολογίας ανίχνευσης σημάτων σφάλματος αποτέλεσε μία σημαντική πρόκληση για τους ερευνητές.
