Την Κυριακή το μενού περιελάμβανε σινεμά. Όχι όμως ό,τι κι ό,τι αφού η απόφαση για το Gangster Squad ήταν ειλημμένη καιρό τώρα. Προορισμός τα Ster στο Ίλιον: θέσεις με άπλετο χώρο για τα πόδια, μεγάλο ποπ-κορν… πραγματικά μεγάλο (προσωπικά δεν «το ‘χω»), δωρεάν πάρκινγκ και εύκολη πρόσβαση (3 λεπτά απ’ την Εθνική στο ύψος των Αγ. Αναργύρων). Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Ο λόγος που ήθελα να δω το Gangster Squad, ήταν ότι απ’ την πρώτη φορά που «τράκαρα» το τρέιλέρ του (νομίζω στο Αν, του Παπακαλιάτη :P), μου θύμισε το LA Noire, το αριστούργημα της Rockstar και της Team Bondi που κυκλοφόρησε για PS3 και Xbox 360 το 2011 –αν δεν το έχεις δοκιμάσει, βρες το παρ’ αυτά και παιξ’ το! Ίδια εποχή, ίδια πρόσωπα, ίδια αισθητική, μέχρι κι η ίδια γραμματοσειρά (στον τίτλο του Gangster Squad, στις υποθέσεις του LA Noire)! Δηλαδή ούτε για μεταφορά να επρόκειτο!
Τα δύο έργα βέβαια δεν έχουν «χτυπητές» ομοιότητες. Το μεν LA Noire εστιάζει σε έναν αστυνομικό (τον Cole Phelps), το δε Gangster Squad σε ένα team –προεξέχοντος βέβαια επίσης ενός αστυνομικού. Στη δεύτερη περίπτωση βέβαια η μάχη με το οργανωμένο έγκλημα του Λος Άντζελες και τον Μίκι Κοέν που ελέγχει όλη την πόλη είναι πολύ πιο άμεση σε σχέση με το παιχνίδι της Rockstar που εξελίσσεται παράλληλα με την… καθημερινότητα του πρωταγωνιστή στα διάφορα αστυνομικά τμήματα της «πόλης των Αγγέλων».
Κι όμως, η εμπειρία τους ήταν εξίσου απολαυστική. Ένα Λος Άντζελες βγαλμένο από μια άλλη εποχή, ακριβής μεταφορά της πόλης της δεκαετίας του ’50, υπόθεση με πολλή ίντριγκα, δράση με άπειρο πιστολίδι –με τη διαφορά ότι στο Gangster Squad βλέπεις, ενώ στο LA Noire συμμετέχεις. Από αισθητικής άποψης, τόσο το παιχνίδι, όσο και η ταινία «γράφουν» υπέροχα: τέλεια φωτογραφία, εξαιρετική απόδοση της εσάνς της Δυτικής Ακτής της μεταπολεμικής Αμερικής.
Αν τα γκάνγκστερ είναι το «thing» σου, μην αφήσεις κανέναν απ’ τους δύο τίτλους να «φύγει» έτσι. Κανόνισε εξόρμηση στο σινεμά για να απολαύσεις το Gangster Squad (ξεκίνησε να παίζεται στις 24 Ιανουαρίου) και βρες σε κάποιο κατάστημα λιανικής το LA Noire. Μέσα απ’ τα δυο τους θα έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ένα διαφορετικό Λος Άντζελες και την κουλτούρα μιας εποχής που μεταφέρεται στην οθόνη (μικρή-μεγάλη) με ακρίβεια ντοκιμαντέρ. Όπως και να ‘χει, και στις δύο περιπτώσεις δεν πρόκειται να το μετανιώσεις.
Πηγή: gameslife
