Ο σύζυγος, που άρχισε να επανεξετάζει την επιλογή του να παντρευτεί την συγκεκριμένη γυναίκα, ισχυρίζεται πως σε κοινόχρηστο υπολογιστή, βρήκε “ενδιαφέροντα” στοιχεία για την συμπεριφορά της συζύγου του.
Η σύζυγος, που επίσης επανεξετάζει την επιλογή της να παντρευτεί τον συγκεκριμένο άντρα, απαντά πως και ο σύζυγος έχει παρόμοια διαδικτυακή συμπεριφορά.
Οι δικηγόροι και των δύο, αιτήθηκαν από το δικαστήριο που εξετάζει την υπόθεση διαζυγίου τους, να παραδώσουν και τα δύο μέρη τα passwords από τους λογαριασμούς τους στο facebook αλλά και σε site διαδικτυακών γνωριμιών, ώστε να αποδείξουν ο ένας για τον άλλον ότι δοκίμαζαν τα όρια του γάμου τους στο διαδίκτυο.
Ο δικαστής επέβαλλε την παράδοση των passwords, προκειμένου οι συνήγοροι των δύο πλευρών να εξετάσουν την συμπεριφορά των συζύγων και να την παρουσιάσουν στο δικαστήριο. Ευτυχώς όλα αυτά δεν συμβαίνουν εδώ, αλλά (πού αλλού;) στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το ερώτημα που τίθεται εδώ, τόσο όσον αφορά τις δικαστικές αρχές, αλλά και την χρήση που κάνουμε στο διαδίκτυο εμείς οι ίδιοι είναι, πόσες και τι είδους πληροφορίες μοιραζόμαστε με τους άλλους στο διαδίκτυο; Και τελικά ποιος έχει δικαίωμα να έχει πρόσβαση σε αυτές; Χμ… this is a tough one.
Πηγή: Gizmodo
 στις Ηνωμένες Πολιτείες.){kind=link}