Λίγες μέρες πριν την πρώτη επέτειο από τον θάνατο ενός υπέροχου μυαλού, του Aaron Swartz, έπειτα από πιέσεις από την αγωγή που κατέθεσε το ΜΙΤ για την υποκλοπή και δημόσια διάθεση εκατομμυρίων σελίδων από εργασίες, τα ερωτήματα που θέτει, παραμένουν.
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατο του Aaron Swartz, όταν ο 26χρονος ακτιβιστής, συνιδρυτής του Reddit και δημιουργός του RSS 1.0, λύγισε από την πίεση της αγωγής που είχε καταθέσει εναντίον του το MIT. Η αγωγή αφορούσε την «παράνομη» πρόσβαση στο δίκτυο του ΜΙΤ και την υποκλοπή εκατομμυρίων σελίδων από επιστημονικές εργασίες που είχαν αποθηκευτεί στην επιστημονική βιβλιοθήκη JOSTOR, στην οποία όμως, είχαν πρόσβαση μόνο οι φοιτητές του ΜΙΤ και τα ιδρύματα εκείνα που πλήρωναν μία παχυλή συνδρομή στο ίδρυμα. Ο Aaron Swartz όλη του τη ζωή υπερασπιζόταν την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία και την επιστημονική έρευνα. Άλλαξε κάτι μετά τον θάνατό του;
Λίγα πράγματα, είναι αλήθεια. Μπορεί η βιβλιοθήκη JSTOR να είναι πια online και το MIT να υπόσχεται πως θα αναρτά εκεί όλη την επιστημονική έρευνα των φοιτητών και συνεργατών του, αλλά δημοσιεύει μόνο έρευνες τα “πνευματικά δικαιώματα” των οποίων έχουν ήδη λήξει. Έρευνες και εργασίες που χρονολογούνται πριν το 1923. Μπορεί να έχουν πληθύνει οι φωνές που λένε πως η επιστημονική έρευνα και η πληροφορία δεν μπορεί πια να βρίσκεται στα κοιτάπια ιδρυμάτων που την εκμεταλλεύονται προκειμένου να εξασφαλίσουν παχυλές αμοιβές από εταιρείες που αγοράζουν αυτή την τεχνολογία. Φωνές οι οποίες λένε πως η επιστήμη για να προχωρήσει, θα πρέπει να εκμεταλλευτεί το μέσο του διαδικτύου και οι επιστήμονες όλου του κόσμου να έχουν άμεση πρόσβαση στην εργασία και τα συμπεράσματα των συναδέλφων τους από άλλες χώρες και να δουλεύουν συνεργατικά.
Πληθαίνουν επίσης οι φωνές που υποστηρίζουν πως ο δυτικός κόσμος έχει υποχρέωση να δώσει πρόσβαση στην πληροφορία με τους ίδιους όρους, στον λιγότερο προνομιούχο Πακιστανό, Νιγηριανό, Κολομβιανό μαθητή, μέσω του διαδικτύου. Οι φωνές που λένε πως τα βιβλία, η γνώση, μπορούν και πρέπει να είναι κτήμα όλων, όχι των εκδοτικών εταιρειών. Πως η γνώση θα πρέπει να βρει ένα άλλο μοντέλο χρηματοδότησης και όχι τους κοινούς όρους της αγοράς που την κάνει προσβάσιμη μόνο σε όποιον μπορεί να την πληρώσει.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα έχει κάνει κάποια σχετικά βήματα. Τα online μαθήματα από αναγνωρισμένα πανεπιστήμια που είναι προσβάσιμα απ’ όλους, όπως τα Coursera ή η Khan Academy και άλλα, εξαπλώνονται και χρησιμοποιούνται από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Τα βιβλία όμως; Οι επιστημονικές μελέτες; Έχουν δρόμο ακόμα μέχρι να γίνουν κοινό κτήμα.
Και την ανάγκη να συμβεί αυτό, διατύπωσε απίθανα ο ίδιος ο Aaron Swartz, σε ένα «μανιφέστο» που έγραψε το 2008 στην Ιταλία. Ένα μανιφέστο που καλεί σε πολιτική ανυπακοή υπέρ της ελεύθερης πρόσβασης στην πληροφορία και τη γνώση. Ο θάνατός του, ας σημάνει επιτέλους μία νέα τέτοια αρχή. Διαβάστε το:
Πηγή: Archive.org
(Thnx Dimitri)
