Αν όπως έλεγε κάποτε μια διαφήμιση ευτυχία είναι να βρίσκεσαι στο στοιχείο σου, τότε το Sonim της δοκιμής αισθάνεται υπέροχα όταν το πετάς από τον τέταρτο όροφο μιας πολυκατοικίας. Ή για να το θέσω διαφορετικά, όσο ψηλότερα τόσο καλύτερα. Και όχι κυρίες και κύριοι, δεν κάνω πλάκα. Άλλωστε η κοπέλα που μας το παραχώρησε από τη Wind (παρεμπιπτόντως την ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση της) ήταν ξεκάθαρη: «κάνε ότι καταλαβαίνεις, τα όρια του είναι πρακτικά ανεξάντλητα». Πιο σαφές δε γίνεται. Άντε τώρα να κοντρολάρεις την παιδική ανωριμότητα που σε κυριεύει τη δεδομένη στιγμή και τη λύσσα που σε παρακινεί να φτάσεις τη συσκευή στα άκρα. Να ανακαλύψεις τα όρια της. Να δεις πόσο θα αντέξει. Και μετά να κάτσεις μπροστά στο πληκτρολόγιο και να γράψεις την εμπειρία.
Το Sonim XP1300, που λέτε, είναι ένα κινητό που φωνάζει macho από μακριά, που επικοινωνεί τον ανθεκτικό του χαρακτήρα χωρίς καν να το προσπαθεί και που βασίστηκε σε ένα project με unlimited budget. Δηλαδή πως σας φαίνονται τα 300 ευρώ για μια συσκευή που δεν έχει ούτε κάμερα; Που δεν έχει καν δέκτη HSPA… Όσο γδύνεις ένα hard core gadget, τόσο ανεβαίνει το μαλλί. Το XP1300 ας πουμε δεν έχει μεγάλη οθόνη, δεν έχει τη super-safe εμφάνιση που αρέσει στον γείτονα, δεν ξεκουράζει τον κάτοχο, αλλά του κάνει κεφαλοκλείδωμα στην αισθητική, δεν υπάρχει ευρέως διαθέσιμο, δεν έχει Wi-Fi, δεν έχει open source λειτουργικό, το βάρος του αγγίζει τα 185 γραμμάρια και αν θέλεις να το έχεις παντού και πάντα μαζί, πρέπει πρώτα να εξασφαλίσεις μερικά φαρδιά παντελόνια. Respect.
Παίρνω στα χέρια μου το XP1300 που σχεδιάστηκε στο San Mateo της Καλιφόρνια (το οποίο απέχει καμιά 40άρια χιλιόμετρα από τα κεντρικά της Apple…) και με αναγκάζει να κάνω reset στον εγκέφαλο, να ξεχάσω τα γρήγορα συμπεράσματα, να σνομπάρω τα διπύρηνα chipsets και να αφουγκραστώ την ουσία πίσω από την άγαρμπη «συσκευασία». Για την ιστορία η σειρά XP κυκλοφόρησε περί τα τέλη του 2010 και έκτοτε έχει αποδείξει την die-hard αξία της σε μερικά βάρβαρα τεστ όπως αυτό της πτώσης σε τσιμέντο από τα 100 πόδια (30,5 μέτρα) ή στην λεπίδα του πιο διάσημου μπλέντερ της Blendtec. Επίσης θα το δείτε να πρωταγωνιστεί σε μερικά σκληρά home-made βίντεο στο YouTube, στα οποία το Sonim βγαίνει πάντα παλικάρι. Μα πάντα.
Οπαδός του Ράμπο δεν είμαι, ούτε θέλω να γίνω, είμαι όμως αντικειμενικός και στο XP1300 παραδέχομαι καταρχήν ότι προσφέρει μερικά θετικά στοιχεία που δεν τα βρίσκεις στον ανταγωνισμό ούτε με μικροσκόπιο. Όπως την αυτονομία που υπόσχεται 800 ώρες αναμονής (κάτι περισσότερο από ένας μήνας…) ή τις 18 ώρες ομιλίας. Ή πρακτικά μιλώντας, το Sonim της δοκιμής λειτουργεί υπό πίεση εδώ και μια εβδομάδα και η μπαταρία έχει κατέβει μόνο μια μπάρα από τις τρεις συνολικά. Το “no comments” αποκτά νέο νόημα. Επίσης έγκυρες ιστοσελίδες του εξωτερικού το αποθεώνουν για τον δέκτη του, αλλά δεν χρειάζεται να έχεις ειδικά όργανα για να το μετρήσεις: κάλυψη δικτύου παντού και πάντα, ακόμη και στο ασανσέρ του σπιτιού, εδώ που κάθε άλλο κινητό ξεμένει από σήμα. Μην γελάτε, σοβαρολογώ. Κατά τα άλλα το καλά κατασκευασμένο περίβλημα (από fiberglass και μαλακό λάστιχο) σημαίνει πως και κάτω να πέσει το τηλέφωνο δεν θα μείνουν ορατά σημάδια, ενώ γενικά σου αφήνει μια αίσθηση στιβαρότητας που δεν περιγράφεται με λόγια – το καπάκι βιδώνει με ανοξείδωτες βίδες και η οθόνη καλύπτεται από ένα θεόπαχο κομμάτι gorilla glass. Και επειδή το έχω πρόσφατο θα το θέσω διαφορετικά: αν το Sony Ericsson Xperia Active είναι το όπλο, το XP1300 είναι το Magnum του επιθεωρητή Κάλαχαν. Σκοτώνει. Έχει IP68 πιστοποίηση, μπορεί να μείνει βυθισμένο σε βάθος μέχρι δυο μέτρα για 30 συνεχόμενα λεπτά, να λειτουργεί χωρίς πρόβλημα από τους -20 μέχρι τους +55 βαθμούς Κελσίου, να εκτεθεί σε 500 διαφορετικά τοξικά υγρά (συμπεριλαμβανομένου του πετρελαίου) και το πληκτρολόγιο του να αντέξει χωρίς πρόβλημα μέχρι και τα 500.000 συνεχόμενα πατήματα – τα συμβατικά κινητά δεν δοκιμάζονται ούτε στα μισά. Και όλα αυτά έχοντας ένα ηχείο που φτάνει σε ένταση τα 100db (μην το δοκιμάσετε σπίτι…), Bluetooth για σύνδεση με τα περισσότερα ακουστικά της αγοράς, υποστήριξη Java, οθόνη 2 ιντσών με ανάλυση 240×320 pixels, επέκταση μνήμης μέσω καρτών microSD, FM ραδιόφωνο, φακό με LED και noise cancelation που σε συνδιασμό με την επική ανοιχτή ακρόαση σου επιτρέπει να μιλάς ακόμη και αν βρίσκεσαι τρία μέτρα μακριά από το τηλέφωνο.
Πάντως το καλύτερο το άφησα τελευταίο. Η Sonim και φυσικά η Wind παρέχουν εγγύηση προϊόντος για τρία ολόκληρα χρόνια. Χωρίς όρους, χωρίς ψιλά γράμματα, που σημαίνει ότι αν πάθει κάτι το δικό σου τηλέφωνο (χτύπα… Sonim) με μια επίσκεψη σε ένα κατάστημα, σου αντικαθιστούν επιτόπου τη συσκευή. Που επιβεβαιώνει και το γεγονός ότι τo XP1300 Core είναι ένα καθαρόαιμο die-hard κινητό με ανεξάντλητες αντοχές. Θα σου πάρει καιρό να τις ανακαλύψεις. Και ένα συρτάρι για να μπορείς να το δείχνεις live στα παιδιά σου είκοσι χρόνια μετά.
Τώρα δες και το βίντεο…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.