Σ’ αυτό το θέμα μπορείτε να λειτουργήσετε και λιγάκι διαφορετικά, να δείτε το video και κατόπιν να διαβάσετε τις λιγοστές λέξεις. Ή και το ανάποδο – τελικά ίσως δεν έχει σημασία…
Βλέποντας, πάντως, τα μικρά, μοναχικά “παιχνίδια” του δημιουργού του και τα χαριτωμένα επεξηγηματικά σχόλιά του στο μοντάζ, πιθανότητα θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας – και ίσως και να γυρίσετε μερικά χρόνια πίσω…
Παραδεχθείτε το. Είναι πολύ πιθανό κι εσείς να περπατούσατε προσεκτικά ανάμεσα στα πλακάκια του πεζοδρομίου, ώστε να μην πατήσετε τις γραμμές τους. Ή, και το αντίθετο, να επιδιώκατε να πατάτε κάθε μία γραμμή ξεχωριστά. Ή να έχετε πηδήξει ψηλά προσπαθώντας να πιάσετε το φύλλο ενός δέντρου ή ακόμη και το τοιχάκι ενός μπαλκονιού…
Είναι επίσης πιθανόν να έχετε παίξει με το χρονόμετρο του ρολογιού σας προσπαθώντας να πετύχετε το μικρότερο δυνατό χρόνο ανάμεσα σε δύο σταματήματα. Ή ακόμη και να έχετε μετρήσει, για ώρα, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, τους περαστικούς που περνούν από μπροστά σας ή τα δέντρα σε μία διαδρομή με το αυτοκίνητο.
Πιθανότατα να τα έχετε κάνει όλα αυτά ή και να έχετε παίξει ακόμη περισσότερα μικρά μοναχικά “παιχνίδια”, ίσως, μάλιστα, κάποια από αυτά, ασυναίσθητα, να τα συνεχίζετε έως και σήμερα…
Το σίγουρο είναι πως το video μάς γέμισε νοσταλγία… Δείτε το, λοιπόν, αν δεν το έχετε κάνει ήδη, και θα διαπιστώσετε γιατί…
Πηγή: Reddit
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.