Σειρά μέτρων για την ενίσχυση της κυβερνοασφάλειας υιοθετεί η Ε.Ε, προκειμένου να θωρακίσει περαιτέρω το ευρωπαϊκό έδαφος από πάσης φύσης ψηφιακές απειλές. Σε αυτό το πλαίσιο, “πέρασαν” αυτές τις ημέρες από τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο δύο μείζονος σημασίας παρεμβάσεις για την ψηφιακή ασφάλεια. Η πρώτη παρέμβαση αφορά την δημιουργία ενός νέου πανευρωπαϊκού συστήματος πιστοποίησης της κυβερνοασφάλειας. Το σύστημα αυτό θα διασφαλίζει ότι τα πιστοποιημένα προϊόντα, διαδικασίες και υπηρεσίες, που αποτελούν αντικείμενα εμπορικής συναλλαγής στην Ε.Ε., πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια ασφάλειας του κυβερνοχώρου. Αφετέρου, η Ένωση δημιουργεί μια νέα, συμπληρωματική δομή του υφιστάμενου Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια Δικτύων και Πληροφοριών (ENISA).
Συγκεκριμένα, για το διάστημα από 1η Ιανουαρίου 2021 ως 31η Δεκεμβρίου 2029, θα συσταθεί το Ευρωπαϊκό Βιομηχανικό, Τεχνολογικό και Ερευνητικό Κέντρο Κυβερνοασφάλειας με στόχο να συμβάλει στον καλύτερο συντονισμό της έρευνας και καινοτομίας στον τομέα της ψηφιακής ασφάλειας. Παράλληλα, θα δημιουργηθεί ένα νέο δίκτυο Εθνικών Κέντρων Συντονισμού. Από κοινού Οι δύο αυτές δομές, θα ενισχύσουν από κοινού την αυτονομία της Ε.Ε. στον τομέα της κυβερνοασφάλειας και την ικανότητά της να προστατεύεται έναντι των συνεχώς αυξανόμενων κυβερνοαπειλών. Το νέο Κέντρο, σύμφωνα με την Επιτροπή, θα λειτουργεί συμπληρωματικά με τον ENISA, που θα αναβαθμιστεί σε μόνιμο οργανισμό της Ε.Ε. για την κυβερνοασφάλεια, όταν το σχέδιο της Πράξης για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο εγκριθεί επισήμως, φέτος την Άνοιξη.
Η δεύτερη σημαντική κίνηση της Ε.Ε. στον τομέα της ψηφιακής ασφάλειας είναι το προωθούμενο πανευρωπαϊκό σύστημα πιστοποίησης της κυβερνοασφάλειας, το οποίο υιοθέτησε σε ψηφοφορία του το Κοινοβούλιο. Τα μέλη του ενέκριναν την πράξη για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο με 586 ψήφους, έναντι 44 και 36 αποχών. Η ευρωπαϊκή πράξη για την κυβερνοασφάλεια, η οποία έχει ήδη ανεπίσημα συμφωνηθεί μεταξύ των κρατών-μελών, υπογραμμίζει την αξία της πιστοποίησης των υποδομών ζωτικής σημασίας, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειακών δικτύων, του νερού, της ενέργειας και των τραπεζικών συστημάτων, πέραν των προϊόντων, των διαδικασιών και των υπηρεσιών. Μέχρι το 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να έχει αξιολογήσει, εάν κάποιο από αυτά τα νέα συστήματα εθελοντικής συμμετοχής θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτικό.
