Η Activision μένοντας πιστή στο ετήσιο ραντεβού της, χαρίζει – με το αζημίωτο – ακόμα μια συνέχεια της σειράς Call of Duty. Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, ακόμα και αν έχουμε χάσει στο μέτρημα του πόσα χρόνια τώρα, το Call of Duty έχει γίνει η απόλυτη κυνική κυκλοφορία που στοχεύει στο γρήγορο κέρδος. Τρείς developers (Treyarch, Infinity Ward, Sledgehammer Games) κρατούν την χρυσή αγελάδα ζωντανή με νύχια και με δόντια στην υποστήριξη ζωής, ασχέτους κόστους – το Modern Warfare 3 μπορεί να στήθηκε στον μισό από το αναμενόμενο χρόνο ανάπτυξης και οι συντελεστές που εργάστηκαν σε αυτό να έμειναν μέχρι την τελευταία σχεδόν στιγμή, με την πεποίθηση ότι δούλευαν σε ένα expansion/update του MW2, αλλά ο φόρος «αίματος» πληρώθηκε στο τέλος. Το τρίτο μέρος του “reimagined” Modern Warfare βρίσκεται μαζί μας και χωρίς καμία έκπληξη, δεν δρέπει δάφνες πρωτοτυπίας.
Το Campaign δεν θα απασχολήσει παραπάνω από 4-5 ώρες τον μέσο χρήστη και είναι ακριβώς όπως το φαντάζεστε – η μόνη ουσιαστική διαφοροποίηση είναι η πιο τρόπο τινά ανοικτή σχεδίαση των κεφαλαίων που θυμίζουν την σχεδίαση του WarZone. Οι περισσότερες αποστολές πατάνε σε χάρτες με οριοθετημένα μεν objectives, χωρίς όμως να υπάρχει γραμμική πορεία στην μετάβαση προς αυτά. Θεωρητικά προσφέρεται μια άλφα ελευθερία για την χάραξη ενός εξατομικευμένου πλάνου δράσης, με αρκετά unlockables σε όπλα και εξοπλισμό για όσους εξερευνήσουν τους χάρτες αυτούς στην πλήρη έκταση τους και τσιμπήσουν με το ‘τυράκι’ ανταμοιβών. Αυτό, επίσης κατά το «φαίνεσθαι», μεταφράζεται σε κίνητρο για επανάληψη των εν λόγω missions με διαφορετικά weapon setups και εναλλακτική προσέγγισή (π.χ. stealth).
Πρακτικά το όλο στήσιμο δεν κάθεται πολύ καλά, κυρίως λόγω του παιδαριώδους A.I. που δεν αντιδρά απαραίτητα αλλιώς σε διαφορετικές τακτικές. Η φασαριόζικη αλλά πάντα χρήσιμη, έφοδος με προταγμένα τα όπλα θα κάνει την δουλειά εξίσου αποτελεσματικά και το κυριότερο γρήγορα, χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Δεδομένου ότι αυτού του είδους οι αποστολές δεν έχουν πάνω από 2-3 διαφορετικά objectives, μπορείτε να κυριολεκτικά να τις ξεπετάξετε το πολύ σε 10-15 λεπτά αν είστε ο τύπος που ισοπεδώνει τα πάντα στο διάβα του.
Οι υπόλοιπες αποστολές ακολουθούν την γνωστή scripted συνταγή που μετά από τέτοια επανάληψη δεν μπορεί να εντυπωσιάσει ούτε και τους πιο καλόπιστους. Θα χορτάσατε στα πρώτα 5 λεπτά από ήρωες- καρικατούρες που έχουν ξεπηδήσει από b-movies της δεκαετίας του 80’. H δράση είναι μεν ξέφρενη αλλά στερείται ουσίας αφού απουσιάζει το ενδιαφέρον εντελώς σε αυτήν την άσπρη-μαύρη χαρτογράφηση των προσωπικοτήτων.
Καλώς ή κακώς βέβαια, αυτή είναι η κατάσταση και το γνωρίζουμε – άλλωστε το Call of Duty είναι συνώνυμο του competitive gaming επομένως εκεί κρίνεται και η ποιότητα του τίτλου σε τελική ανάλυση. Εδώ τα πράγματα είναι πιο στρωτά και η εμπειρία είναι ιδιαίτερα οικεία σε οποιοδήποτε έχει πιάσει στα χέρια του τα τελευταία 10 χρόνια κάποιον τίτλο της σειράς. Ίσως όμως να έχει παραγίνει το κακό, αφού όλοι οι διαθέσιμοι με το launch χάρτες, αποτελούν revamped εκδόσεις των αντίστοιχων του Modern Warfare 2. Δεν είναι ασυνήθιστο βέβαια για τα completive FPS να επαναχρησιμοποιούν ανά τα χρόνια παλαιοτέρα design περιοχών αλλά σίγουρα η Sledgehammer θα μπορούσε να προσθέσει 2-3 καινούργιους χάρτες για ποικιλία.
Τα όπλα φυσικά είναι πάρα πολλά σε αριθμό (ιδιαίτερα αν βάλουμε και στην εξίσωση τα mods/skins κτλ) αλλά το αργό, βασανιστικό progression σε συνδυασμό με τα battle passes και τα microtransactions που απειλούν να αρμέξουν το πορτοφόλι, αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση. Το καλό είναι ότι τα unlocks από το MW2 μεταφέρονται και στο MW3, δημιουργώντας μια ενιαία πλατφόρμα και για τους δύο τίτλους, με τον ίδιο περίπου τρόπο που επιχείρησε και η IO Interactive στα τελευταία Hitman.
Τα Zombies είναι μάλλον το highlight του τίτλου, ειδικά για τους λιγότερο ανταγωνιστικούς παίκτες – οι συμμετέχοντες πέφτουν στον χάρτη και διαπεραιώνουν προαιρετικά objectives για να αναβαθμίσουν τον εξοπλισμό τους με απώτερο σκοπό να εξερευνήσουν περιοχές υψηλότερου επιπέδου. Όταν η λεία φτάσει να ικανοποιήσει την ομάδα, έρχεται η ώρα του extraction και η επέλαση του τελικού wave όπου θα κριθεί αν το όλο session ήταν κερδοφόρο ή κατέληξε σε αποτυχία. Η όλη εμπειρία βέβαια είναι εκθετικά πιο διασκεδαστική αν γνωρίζεται η παρέα μεταξύ της. Ευελπιστούμε το Zombies mode να ανανεώνεται βέβαια σε τακτική βάση γιατί αλλιώς γρήγορα θα χαθεί το ενδιαφέρον.
Και κάπως έτσι, άτσαλα και αμήχανα, το Modern Warfare 3 παίζει χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο (ελλείψει Battlefield ή παρόμοιου ανταγωνιστή). Οι όποιες – ελάχιστες – προσθήκες και το μικρό διάρκεια campaign δεν δικαιολογούν την πλήρη τιμή διάθεσης σε καμία περίπτωση. Ταυτόχρονα όμως, δεν θα βρει κάποιος εύκολα πιο μεστά controls και τόσο χορταστικό gameplay σε FPS, τουλάχιστον αν δεν υπολογίσουμε τα boomer shooters που βρίσκονται σε άνθηση. Θεωρούμε ότι θα το απολαύσουν πολύ καλύτερα όσοι έκαναν αποχή τα τελευταία χρόνια από την σειρά.
Ανάπτυξη: Sledgehammer Games Έκδοση: Activision Blizzard Διάθεση: AVE
ΓΡΑΦΙΚΑ: 88%
ΗΧΟΣ: 80%
GAMEPLAY: 75%
ΑΝΤΟΧΗ: 70%
ΓΕΝΙΚΑ: 78%
