Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες στις αρχές του 20 αιώνα που ασχολήθηκαν με κάτι διαφορετικό από την ανατροφή των παιδιών τους και την ικανοποίηση των κοινωνικών επιταγών. Αλίμονο, την εποχή εκείνη ακόμα, μόλις αποκτούσαν τη δυνατότητα να μορφωθούν στο πανεπιστήμιο, ή να έχουν δικαίωμα ψήφου. Μία από τις γυναίκες που κατόρθωσαν να κάνουν το όνομά τους γνωστό, ασχολούμενη με έναν καθαρά «ανδρικό» τομέα, αυτόν της αεροπορίας, είναι η Amelia Mary Earhart: Η πρώτη γυναίκα που διέσχισε τον Ατλαντικό με το αεροπλάνο της!
Έμεινε μόνο γι αυτό στην ιστορία; Ο κόσμος εξακολουθεί να ασχολείται μαζί της γιατί 75 χρόνια μετά την τελευταία της πτήση, το πτώμα και το σκάφος της Amelia Mary Earhart, δεν έχει βρεθεί ακόμα. Έτσι, με το όνομά της, συνδέεται ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια του 20 αιώνα.
Ποια ήταν η κα Earhart;
Συγγραφέας και αεροπόρος, η νεαρή Amelia ήρθε πρώτη φορά σε επαφή με τον κόσμο των ουρανών, στην ηλικία των 23ων, όταν θα έκανε την πρώτη της πτήση που της άλλαξε τη ζωή. Όσο κι αν προσπάθησε να σπουδάσει ιατρική, όσο κι αν ήταν το κορίτσι που διάβαζε ποίηση και ασχολούταν με την οικογένειά της και την περιουσία της, όταν ανέβηκε στο αεροπλάνο για την πρώτη βόλτα των 10 λεπτών, η ζωή της άλλαξε. Ήταν αποφασισμένη να αρχίσει μαθήματα. Έτσι, έκανε διάφορες δουλειές, από φωτογράφος μέχρι οδηγός φορτηγών και στενογράφος για να μαζέψει 1000 δολάρια που χρειαζόταν για να ξεκινήσει μαθήματα αεροπλοΐας. Καθηγήτριά της, μία άλλη μεγάλη γυναίκα της αεροπλοΐας, η Anita Snook.
Αμέσως μετά τα πρώτα μαθήματα αγόρασε το πρώτο της σκάφος και στις 15 Μαϊου 1923 έγινε η 16η γυναίκα που είχε γίνει διπλωματούχος πιλότος της IFA, τότε FAI (Federation Aeronautique Internationale).
H υπερατλαντική πτήση του 1932
Την εποχή εκείνη, αδιαμφισβήτητος «Βασιλιάς των Ουρανών» ήταν ο Charles Lindberg, ο πιλότος που διέσχισε τον Ατλαντικό για πρώτη φορά το 1927. Με τόση δημοσιότητα γύρω από το όνομά του και το τόλμημά του, οτιδήποτε αφορούσε τη νέα δραστηριότητα των πτήσεων, σε ένα κόσμο που κανονικά κινούταν με πολύ πιο αργούς ρυθμούς, ήταν είδηση. Η Amelia Earhart συμμετείχε στην πρώτη της υπερατλαντική πτήση το 1928, ως συνοδός, καθώς δεν είχε ακόμη την εμπειρία να για να ολοκληρώσει μία τέτοια πτήση με την ίδια στο πηδάλιο. Η διαδικασία αυτή, της έδωσε τεράστια δημοσιότητα και της επέτρεψε να αποκτήσει ένα πολύ σεβαστό εισόδημα από διαλέξεις που έδινε, αλλά και από τις πωλήσεις των βιβλίων της. Η δημοσιότητα γύρω από το όνομά της, της επέτρεψε να βρει και χορηγούς για το δικό της ταξίδι, διασχίζοντας τον Ατλαντικό. Το 1932.
Το πρωί της 20 Μαΐου 1932, η Earhart ξεκίνησε από το Harbour Grace του Newfoundland, με ένα κόκκινο Lockheed Vega 5B. Η πρόθεσή της ήταν να πετάξει μέχρι το Παρίσι, αναπαριστώντας την πτήση του Charles Lindberg. 14 ώρες και 56 λεπτά αργότερα, μετά από δυνατούς αντίθετους ανέμους και μηχανικά προβλήματα, η Earhart προσγειώνεται στο Culmore της Βορείου Ιρλανδίας. Ήταν η πτήση που διέσχισε χωρίς στάση τον Ατλαντικό και το πηδάλιο του αεροπλάνου ήταν στα χέρια μίας γυναίκας. Για το επίτευγμά της αυτό, έλαβε αρκετά παράσημα: από το Κογκρέσο των ΗΠΑ, από τη Γαλλική κυβέρνηση, αλλά και το χρυσό μετάλλιο της National Geographic Society, μπαίνοντας στο πάνθεον των πρωτοπόρων.
Η αποστολή του 1937 και η εξαφάνιση
Από το 1936 η Earhart ξεκίνησε να οργανώνει μία πτήση για το γύρο του κόσμου την οποία θα ξεκινήσει, μετά από αρκετές δοκιμές, στις 1 Ιουνίου 1937 με ένα σκάφος Electra. Η πιλότος, με τον μηχανικό της Fred Noonan απογειώθηκαν από το Miami των ΗΠΑ, για να κάνουν διάφορες στάσεις στη Νότιο Αμερική, Αφρική, Ινδία και ΝοτιοΑνατολική Ασία, φτάνοντας εν τέλει στο Λάε της Νέας Γουινέας στις 29 Ιουνίου 1937. Έχοντας καλύψει 35000 χιλιόμετρα, απέμενε το τελευταίο στάδιο του ταξιδιού, μία απόσταση 11,000 χιλιομέτρων πάνω από τον Ειρηνικό. Στις 2 Ιουλίου 1937, η Earhart με τον Noonan απογειώνονται με σκοπό να φτάσουν στο Howland Island, 1700 ναυτικά μίλια, Νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας της Χαβάη.
Εκεί θα την περίμενε το σκάφος της Ακτοφυλακής Itasca αλλά το ραντεβού δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Κάποια προβλήματα στην επικοινωνία του Lockheed Electra με το Itasca και κάποια προφανή προβλήματα στον εντοπισμό της θέσης, θα οδηγούσαν στην εξαφάνιση του σκάφους της Αμερικανίδας πιλότου.
Από τότε, από τις 2 Ιουλίου 1937, άπειρες ομάδες διάσωσης, αλλά και ερευνητές από όλο τον κόσμο, θα ψάχνουν τα απομεινάρια του σκάφους της Amelia Earhart, χωρίς καμία τύχη. Πολλοί ήταν εκείνοι που ισχυρίστηκαν ότι έχουν στοιχεία και άπειρα βιβλία έχουν γραφτεί για την τύχη της θαρραλέας πιλότου.
Τελευταία αποστολή, από το TIGHAR, τη Διεθνή ομάδα Ανάσυρσης Ιστορικών Αεροσκαφών, (οργανισμός που έχει οργανώσει περισσότερες από 12 αποστολές για την ανεύρεση του Electra της Earhart) βρίσκεται αυτές τις μέρες στη Χονολουλού και εχθές, ανακοίνωσε πως απέτυχε να εντοπίσει το σκάφος. Οι ερευνητές του TIGHAR δηλώνουν, παρά την αποτυχία της τελευταίας αποστολής που στοίχησε 2,2 εκατομμύρια δολάρια, πως εξακολουθούν να πιστεύουν πως το σκάφος της Earhart βρίσκεται σε ένα ύφαλο κοντά στο Kribati. Παλαιότερες επισκέψεις στο νησί, είχαν αποφέρει διάφορα αντικείμενα που θα μπορούσαν να ανήκουν στην Earhart και τον Noonan, ενώ το πρώτο στοιχείο που τους καθοδηγεί είναι η ανάλυση μίας φωτογραφίας του υφάλου, που μπορεί να απεικονίζει μέρος από το σύστημα προσγείωσης του αεροσκάφους. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ στηρίζει την αποστολή αυτή, με την κα Χίλαρι Κλίντον πριν περίπου ένα μήνα να εύχεται στους ερευνητές, «καλή επιτυχία στην επίλυση ενός από τα μεγαλύτερα μυστήρια του 20ου αιώνα».
H Amelia Earhart, επισήμως δηλωθείσα ως εξαφανισμένη, παραμένει μία από τις ιστορικές γυναικείες φιγούρες και γεννήθηκε, σαν σήμερα, πριν από 115 χρόνια.
Ακολουθεί ένα σπάνιο βίντεο από την τελευταία απογείωση της Αμερικανίδας πιλότου που δημοσιεύει το Ινστιτούτο Smithsonian:
Πηγές: Wikipedia, Huffington Post, Smithsonian, Discovery, MSNBC
