Οι γεωλόγοι έχουν προβλέψει, εδώ και καιρό, ότι η Βόρεια και η Νότια Αμερική θα ενωθούν τελικά με την Ασία, σχηματίζοντας μία νέα υπερήπειρο, κατά μήκος των γραμμών της αρχαίας υπερηπείρου “Παγγαίας” – προδρόμου των σημερινών ηπείρων που δημιουργήθηκαν μετά το διαχωρισμό της, πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια. Δεν πρόκειται, βέβαια, για κάτι που θα συμβεί άμεσα, καθώς οι επιστήμονες το τοποθετούν στα επόμενα 50-200 εκατομμύρια χρόνια.
Στο παρελθόν, διάφοροι ερευνητές εξέφραζαν θεωρίες που ήθελαν τη νέα υπερήπειρο -που συχνά αποτελείται ως “Amasia”– να σχηματίζεται στην ίδια τοποθεσία με την Παγγαία και να ενώνεται είτε στον Ατλαντικό Ωκεανό δίπλα στη σημερινή Αφρική είτε 180 μοίρες μακριά στην άλλη πλευρά του πλανήτη. Μία νέα έρευνα, ωστόσο, προβλέπει ότι η “Amasia” θα σχηματιστεί πάνω από τον Αρκτικό Ωκεανό…
“Η συγχώνευση της Βορείου και της Νοτίου Αμερικής θα πραγματοποιηθεί στο σημείο της Καραϊβικής και αυτό το ενιαίο κομμάτι θα συναντήσει την Ευρασία στο σημερινό Βόρειο Πόλο” αναφέρει ο Ross Nelson Mitchell, ένας γεωλόγος στο Yale University, ο οποίος ασχολήθηκε με τη μελέτη αυτή στα πλαίσια της διδακτορικής του έρευνας. “Επιπλέον, και η Αυστραλία αναμένεται να μετακινηθεί βόρεια, οπότε θα μπορούσε πιθανότατα να ενωθεί με την Ασία κάπου μεταξύ της Ινδίας και της Ιαπωνίας” προσέθεσε…
Ο κ. Mitchell και οι συνεργάτες του από το Yale, οι οποίοι αναπτύσσουν τις θεωρίες τους στο νέο τεύχος του περιοδικού Nature, διαμόρφωσαν την άποψη περί μετακίνησης των “υπερηπείρων” στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας παλαιομαγνητικές μετρήσεις σε ιζηματογενή πετρώματα της γης. Εκείνο που είναι κοινό στις υπερηπείρους που έχουν “συντεθεί” σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ιστορίας είναι ότι μετά τη δημιουργία τους πραγματοποιούν κινήσεις εμπρός και πίσω, με σταθερό άξονα τον Ισημερινό, δήλωσε ο κ. Mitchell. Αυτή η κίνησή τους ονομάζεται “αληθινή πολική περιπλάνηση” (“true polar wander”). Χρησιμοποιώντας αυτή τη θεωρία, οι ερευνητές καθόρισαν το κέντρο καθεμιάς από τις υπερηπείρους που υπήρχαν στο παρελθόν (όπως της Παγγαίας, της Ροδινίας και της Κολούμπια) και διαπίστωσαν ότι υπήρχε ένα σαφές “μοτίβο” που επαναλαμβανόταν σε κάθε περίπτωση κατά το σχηματισμό τους. Υπήρχε, βέβαια, και “συμφωνία” στο γεγονός ότι το κέντρο της κάθε υπερηπείρου από την επόμενη που σχηματιζόταν είχε διαφορά 90 μοίρες.
Με βάση αυτή τη θεωρία, οι επιστήμονες του Yale τεκμηριώνουν την άποψή τους για το πού θα “ενωθούν” οι υπάρχουσες ήπειροι, ώστε να σχηματιστεί η “Αμασία”, η οποία διαφέρει από όσα ξέραμε μέχρι τώρα, “κλείνοντας” το λεγόμενο “δακτυλίδι της φωτιάς” στον Ειρηνικό Ωκεανό. Έτσι, φαίνεται ότι η νέα υπερήπειρος θα διαθέτει αρχικά ένα “παχύ” στρώμα πάγου στο κέντρο της σύμφωνα με τους ίδιους ερευνητές, αλλά δε θα παραμείνει παγωμένη. Σύμφωνα με το γνωστό “μοτίβο”, η υπερήπειρος αυτή θα μετακινηθεί σταδιακά, ώστε να φέρει το μεγαλύτερο μέρος της μάζας της πιο κοντά στον Ισημερινό. Για όλα αυτά βέβαια έχουμε εκατομμύρια χρόνια μπροστά μας…
Πηγή: New York Times, Cosmic Log, Alaska Dispatch