Μέσα από το DigitalLife.gr σου μιλάμε για πάσης φύσεως gadgetιές: ακουστικά, κάμερες, φωτογραφικές μηχανές, coolers ποτηριών, Χριστουγεννιάτικα δεντράκια, παιχνίδια, γενικώς τα πάντα. Κοινός παρονομαστής όλων, είναι πως αν ξετρελαθείς με κάποιο από δαύτα, μπορείς να το παραγγείλεις με ένα-δυο κλικ και μέσα σε λίγες μέρες να το χαρείς όσο το χαρήκαμε εμείς.
Ε, αυτά σήμερα αλλάζουν…
Back to the future
Το gadgetόνι για το οποίο θα σου μιλήσω δεν είναι καινούριο. Υποψιάζομαι πως το κειμενάκι που είχε ανέβει στο site το μακρινό 2011 (πολλοί από ‘σας δεν είχατε καν γεννηθεί τότε) ήταν γραμμένο από τα λεπταίσθητα και ονειρώδη δάχτυλα της Χριστίνας Κιτσάτη, η οποία μάλλον δεν εκτίμησε τον «θησαυρό» που είχε πέσει στα χέρια της. Για καλή μου τύχη…
Τόση ώρα σου μιλάω για το Phone Station (PhoneStation το γράφει το κουτί αλλά να πα’ να απαυτωθεί το stylisation) της Logic3. Τι είναι αυτό; Κάποιος πεζός πρεσβευτής της αμερικάνικης υλιστικής υποκουλτούρας ενδεχομένως να το χαρακτηρίσει ως μία βάση με hands-free λειτουργία για το κινητό σου τηλέφωνο. Τόσα ξέρει, τόσα λέει, ο τεντιμπόης.
Πες μας ποιος είσαι
Το Phone Station για ‘μένα (και άρα και για ‘σένα) είναι απ’ αυτά τα λίγα πράγματα που πρέπει να βρίσκονται στο πάνω γραφείο σου (οθόνη, πληκτρολόγιο, ποντίκι, mousepad, σουβέρ, ακουστικά/ηχεία τα υπόλοιπα). Μόλις το κινητό σου τηλέφωνο αποχωριστεί την παλάμη σου, θα βολευτεί στην αγκαλιά του και εσύ θα πρέπει απλά να συνδέσεις το καλωδιάκι που το συνοδεύει στη θύρα των 3,5 χιλ. της συσκευής σου. Αυτό ήταν μεγάλε. Δεν έτυχε, πέτυχε.
btw, σημείωσε ότι τα κινητά με τις οθόνες-ελικοδρόμια που είναι στη μόδα, θα δυσκολευτούν να χωρέσουν στην υποδοχή του Phone Station. Το iPhone δεν θα ‘χει κανένα πρόβλημα ενώ π.χ. το HTC 8X μου ίσα που ταίριαξε.
Τι γίνεται από τούδε και στο εξής; Κάθε φορά που κάποιος σε καλεί στο κινητό, αυτό χτυπάει κανονικά. Εσύ μπορείς είτε να σηκώσεις το ακουστικό πατώντας το κουμπί του και να μιλήσεις όπως θα μιλούσες στο σταθερό σου τηλέφωνο με αυτόν που σε καλεί, είτε να πατήσεις απλώς το κουμπί και να ενεργοποιήσεις την ανοιχτή ακρόαση (είτε να «κλάσεις» τελείως αυτόν που θέλει να σε ζαλίσει για κάτι πρωινιάτικα). Οι κλήσεις τερματίζονται με το ίδιο –μοναδικό- κουμπί. Από ποιότητα ήχου στις συνομιλίες; Μπόμπα, μην το ψάχνεις. Κι από στυλ; ‘Ντάξει, θεός.
Το θες; Ε… θέλε το!
Κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα… Εν έτει 2011 το Phone Station έφερνε στη χώρα μας το NetPhone. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, δεν το βλέπω κάπου διαθέσιμο. Πιθανότατα να θες να τους κάνεις ένα τηλέφωνο πάντως, ειδάλλως, ξεκίνα το –online- ψάξιμο και προετοιμάσου να πληρώσεις σε άλλο νόμισμα.
Θα με ρωτήσεις κάπου εδώ βέβαια γιατί κάθομαι και γράφω για ένα πράγμα διετίας (και βάλε) που μάλιστα δεν μπορείς να βρεις εύκολα για να το αγοράσεις. Ε, έτσι. Γιατί το είδα και μου ‘φυγε το μπρικολέτο. «Την άκουσα» με την πάρτη του, πώς το λένε;
Να πω, τώρα, ότι συναισθάνομαι το δράμα σου; Ψέματα θα ‘ναι. Το δικό μου Phone Station μεγάλε, βρίσκεται ήδη στη γραφειάρα μου. Μπορείς αν θες να με πάρεις τηλεφωνάκι. Από ‘κει θα σου μιλήσω. Αν με πετύχεις στο γραφείο (α, χα, καλό ε;)…
Υ.Γ.: Θα έβαζα καμιά φωτογραφία με την αφεντιά μου να μιλάει χρησιμοποιώντας το Phone Station, όμως έχω ομορφύνει πολύ τώρα τελευταία και δεν ξέρω αν θα αντέξεις τόση τελειότητα σε 640×360 pixels…
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.