Φέτος, στην high-end αγορά των Android smartphones μονοπώλησαν το ενδιαφέρον των χρηστών επί της ουσίας τρία κινητά, τα Sony Xperia Z, HTC One και Samsung Galaxy S 4. Το πρώτο διαθέτει ένα ασυναγώνιστο προσόν, είναι αδιάβροχο – πέρα από dust-proof – και έχει διακριθεί για την αισθητική του με τον εξωσκελετό και την εκτεταμένη χρήση γυαλιού ενώ ενσωματώνει κάμερα 13 Megapixels. Το δεύτερο επιδεικνύει εξολοκλήρου μεταλλική κατασκευή, στερεοφωνικό ήχο, μία νέας τεχνολογίας κάμερα που η κατασκευάστρια του ονομάζει Ultrapixel και νέο λογισμικό ενώ το τρίτο επιδεικνύει ωμή ισχύ, 13 Megapixels κάμερα ενώ εισάγει νέους τρόπους χειρισμού και πολλές νέες μοναδικές λειτουργίες.
Στο συγκεκριμένο άρθρο είχα την δυνατότητα να ασχοληθώ με τα δύο τελευταία, αν και για ελάχιστο χρόνο. Δυστυχώς, είχα για ελάχιστο χρονικό διάστημα τα δύο κινητά, και για αυτό παρακαλώ να με συγχωρήσετε για τυχόν παραλείψεις ή αστοχίες. Έκανα ότι ήταν χρονικά δυνατόν.
Λογικά, θα έχετε ρίξει έστω μία ματιά στις αξιολογήσεις των δύο συσκευών που έχω αναρτήσει στο digitallife.gr οπότε και δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρεια στα τεχνικά τους χαρακτηριστικά και στις προδιαγραφές ή στο hardware. Έχουν άλλωστε πολλά κοινά σημεία, και τις αρκετές επίσης διαφορές τους τις έχουμε επισημάνει στα δύο σχετικά review, εδώ και εδώ. Πάμε ωστόσο να δούμε παρακάτω τους τομείς που είχα την δυνατότητα και πρόλαβα να ασχοληθώ μαζί τους. Στο τέλος, κάθε τομέα αξιολόγησης εκφράζω την άποψη μου για το κινητό που τα καταφέρνει καλύτερα από το άλλο, είτε χρησιμοποιώντας αντικειμενικά κριτήρια (π.χ benchmarks, αρχεία φωτογραφιών και video), είτε υποκειμενικά (π.χ στον τομέα της αισθητικής ή της ποιότητας κατασκευής). Στο συγκεκριμένο σημείο θα ήθελα επίσης να επισημάνω, ότι συνάντησα αρκετά προβλήματα κατά την διάρκεια του review, οπότε είναι πιθανόν να δείτε και μερικά… παράδοξα αποτελέσματα (στα benchmarks ) – που δεν είχα τον χρόνο να επανεξετάσω, αν και η αιτία εξηγείται ή τουλάχιστον ερμηνεύεται κατά κάποιο τρόπο.
Στους φίλους επίσης με… οπαδικά αισθήματα και θερμό αίμα, έχω να πω ότι ο στόχος της συγκεκριμένης δοκιμής, δεν ήταν να πείσει τον χρήστη για το καλύτερο κινητό εκ’ των δύο, αλλά να βοηθήσει, όσο είναι δυνατόν να σταθμιστούν οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν σε κάποιο επίπεδο κάποιον κατά την επιλογή του. Και τα δύο, είναι εξαιρετικά κινητά και όποιο και αν αποκτήσετε θα μείνετε ιδιαίτερα ικανοποιημένοι. Για παράδειγμα ένας χρήστης μπορεί να θεωρεί την ποιότητα της απεικόνισης πολύ σπουδαιότερη από την ποιότητα της φωτογραφίας ή του video και το αντίθετο. Για τους χρήστες που επιθυμούν ένα αρκετά στιβαρό, ανθεκτικό και αδιάβροχο smartphone νομίζω πως η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Δεν κάνει κανένα από τα δύο. H μοναδική high-end επιλογή που έχει και που πωλείται στην χώρα μας, είναι το Sony Xperia Z.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο οφείλω να σταθώ είναι ότι εκφράζω την προσωπική μου άποψη και μόνο, η οποία άλλες φορές βασίζεται σε αντικειμενικά αδιαμφισβήτητα κριτήρια, και άλλες φορές σε υποκειμενικά, με ότι συνεπάγεται το τελευταίο. Αν κάποιοι θεωρήσουν επίσης, ότι έθιξα το αγαπημένο τους κινητό, ή την πολυαγαπημένη τους μάρκα, that’s life και get over it που λένε. Οπότε πάμε παρακάτω…
Αισθητική και ποιότητα κατασκευής
Η αισθητική είναι ένα υποκειμενικό ζήτημα, ωστόσο θα προσπαθήσω να τεκμηριώσω όσο μπορώ καλύτερα, και με τις λιγότερες… λέξεις την άποψη μου. Το HTC One στον συγκεκριμένο τομέα θα το ξεχώριζε και ένας τυφλός. Το σχέδιο είναι αντισυμβατικό – διακρίνω έντονες ομοιότητες με το BlackBerry Z10 πάντως που παρουσιάστηκε νωρίτερα – και πολύ όμορφο, συνδυάζοντας αυστηρές γραμμές στον πρόσοψη με τις καμπύλες στο πίσω μέρος. Η εκτεταμένη χρήση μετάλλου στο πίσω μέρος, οι «πλαστικές» γραμμές για τις κεραίες και τις διάφορες τεχνολογίες συνθέτουν ένα σχεδόν άριστο για το μάτι σύνολο, το οποίο συμπληρώνεται από την μεγάλη γυάλινη επιφάνεια στον εμπρός τμήμα και την ακρίβεια των οπών για τα ηχεία.
Η Samsung στο Galaxy S 4 βελτίωσε σε πολλούς τομείς το σχέδιο του ιδιαίτερα επιτυχημένου Galaxy S III, χωρίς ωστόσο να θέλει να επέμβει σε πιο εκτεταμένο βαθμό. Έτσι, έχουμε παρόμοια αίσθηση υλικών στο μάτι – καλύτερη βεβαίως – με λιγότερες καμπύλες, που συνθέτουν ένα πιο σύγχρονο όσο αφορά στην αισθητική αποτέλεσμα. Η ατολμία της πάντως να επέμβει δραστικά, είναι εν’ μέρη δικαιολογημένη. Πώς να αλλάξεις σε μεγάλο βαθμό ένα ιδιαίτερα επιτυχημένο σχέδιο που έχει πουλήσει εκατομμύρια τεμάχια; Από την άλλη, η εταιρεία πήρε ένα ρίσκο, γνωρίζοντας ότι ο ανταγωνισμός έχει παρουσιάσει εξαιρετικές κατασκευές και έχω την εντύπωση ότι δεν της… βγήκε. Ακόμα και αν οι πωλήσεις δείξουν το αντίθετο, και το Samsung Galaxy S 4 πουλήσει εκατομμύρια τεμάχια, πάλι, νομίζω ότι έπρεπε να τολμήσει να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό για την ναυαρχίδα της, προετοιμάζοντας την αγορά για το μέλλον.
Ας αναφερθώ και στην ποιότητα κατασκευής. Μπορεί να τύχει, μία εταιρεία να έχει παρουσιάσει ένα σύνολο από… γρανίτη, δηλαδή να είναι ιδιαίτερα στιβαρό και καλοφταιγμένο, και να είναι από… πλαστικό (π.χ το Nokia Lumia 920 με εξαίρεση το υπερβολικό βάρος και πάχος, είναι ένα άριστο για μένα από άποψη ποιότητα κατασκευής smartphone) και από την άλλη, να έχεις παρουσιάσει ένα μεταλλικό κινητό, αλλά να είναι από τσίγκο ή… λαμαρίνα, με προβλήματα στην συναρμολόγηση. Η χρήση μετάλλου δηλαδή, δεν ισοδυναμεί με καλή ποιότητα κατασκευής. Δεν μπορώ να κρίνω την ποιότητα κατασκευής με αντικειμενικά κριτήρια – άλλωστε δεν υπάρχουν… benchmarks για κάτι τέτοιο – και έτσι αναγκαστικά θα περιοριστώ στην αίσθηση που μου αφήνουν τα υλικά κατασκευής ή στις λεπτομέρειες που αφορούν στο “δέσιμο”των τμημάτων που απαρτίζουν το σασί του κινητού για παράδειγμα. Και τα δύο, από άποψη συναρμολόγησης είναι αρκετά καλά φτιαγμένα κινητά. Στην περίπτωση του Galaxy S 4, η εταιρεία έχει προσπαθήσει να μιμηθεί το μέταλλο περιφερειακά και αυτό μου δημιουργεί ανάμικτα… συναισθήματα. Από την μία, τα έχουν καταφέρει εξαιρετικά, σε σημείο που να νομίζεις ότι όντως πρόκειται για ένα μεταλλικό πλαίσιο και από την άλλη να σε κάνει να αναρωτιέσαι γιατί δεν χρησιμοποίησαν το… “the real thing”. Γιατί άραγε; Πιθανότατα αυτό να αφορά τεχνικά θέματα, ωστόσο δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, και δεν μπορώ τώρα να ανακαλύπτω δικαιολογίες από το πουθενά. Αυτή η προσέγγιση πάντως, μου έκανε περισσότερο άσχημη εντύπωση από καλή. Επίσης, το ότι αποτελείται από τέσσερα τμήματα, και στις γωνίες του κινητού ο χρήστης μπορεί να παρατηρήσει τους «αρμούς» ή τα σημεία που επαφίονται τα τμήματα μεταξύ τους δεν βελτιώνει την εικόνα.
Ένα ακόμη σημείο που οφείλω να σταθώ, είναι ότι το τμήμα της «πλάτης» που αποσπάται είναι ιδιαίτερα λεπτό. Τόσο λεπτό, που στα «κουμπώματα» με το πλαίσιο του κινητού δημιουργούνται…. νερά, από μικρά βαθουλωματάκια και μικρά υψώματα, σαν να «τσαλακώνει». Βεβαίως αυτό είναι ορατό υπό ορισμένη γωνία στο φως, και δεν προκαλεί τον χρήστη, ωστόσο για μένα από την άλλη δείχνει ότι η… ακρίβεια, δεν είναι το δυνατό σημείο της Samsung ή δεν την απασχολεί τόσο.
Στην περίπτωση του HTC One, είχα στα χέρια μου ένα «phase 2» δείγμα από την αλυσίδα γραμμής παραγωγής. Οι περισσότεροι reviewers στην χώρα μας, είχαν στα χέρια τους κινητά «phase 1» και ως εκ’ τούτου διαπίστωσαν ορισμένες αστοχίες στην συναρμολόγηση αν και στο δικό μου «phase 1» δεν είχα παρατηρήσει κάτι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο –π.χ είχα παρατηρήσει ότι η υποδοχή για την κάρτα SIM έμπαινε λίγο πιο μέσα από την υπόλοιπη επιφάνεια του πλαστικού ωστόσο γνώριζα ότι το κινητό που είχα στα χέρια μου ήταν «phase 1» και έκρινα ότι δεν χρειαζόταν να το μοιραστώ μαζί σας. Το κάνω τώρα παρόλα αυτά. Στο «phase 2» που είχα στα χέρια μου, το πλαστικό έκανε τέλεια επαφή με το μέταλλο, τόσο στο πίσω μέρος της κατασκευής, όσο και περιφερειακά. Και πάλι δεν έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από την προσαρμογή της υποδοχής της SIM ωστόσο έχω την εντύπωση ότι θα έχει εντοπιστεί το θέμα, και θα έχει διορθωθεί στην γραμμή παραγωγής. Οι χρήστες που θα αποκτήσουν το HTC One, θα έχουν στα χέρια τους άλλωστε κινητό «phase 3» αν δεν απατώμαι. Οπότε η εκτεταμένη χρήση μετάλλου, κερδίζει την εκτεταμένη χρήση πλαστικού στην συγκεκριμένη περίπτωση; Ναι. Το HTC One σου δίνει την αίσθηση μίας ποιοτικότερης και ακριβότερης κατασκευής.
Looks & Build Quality | HTC One
Hardware
Στο hardware, δεν θα αναφερθώ εκτενώς επειδή τα περισσότερα πράγματα είναι γνωστά. Θα ήθελα ωστόσο να θίξω ορισμένους τομείς. Και τα δύο κινητά βασίζονται στο Qualcomm Snapdragon 600 SoC με ότι αυτό συμπεριλαμβάνει στο μοναδικό κομμάτι πυριτίου που το αποτελεί (τέσσερις πυρήνες Krait 300, Adreno 320 γραφικά, 4G LTE modem, WiFi 802.11a/b/g/n/ac κ.α). Στο Galaxy S 4, οι τέσσερις πυρήνες Krait έχουν συχνότητα 1,9GHz, ενώ στην περίπτωση του HTC One, η συχνότητα λειτουργίας είναι 1,7GHz. Αν και στην εμπειρία χρήσης, δεν παρατήρησα κάποια διαφορά, εντούτοις δεν μπορώ να παραβλέψω, ότι τα 200MHz επιπλέον, μπορούν να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμα την κατάλληλη στιγμή, όπως για παράδειγμα να συντελέσουν ώστε το framerate σε ένα απαιτητικό παιχνίδι μελλοντικά να διατηρηθεί πάνω από το όριο.
Στην περίπτωση του Galaxy S4 έχουμε 2GB μνήμης DDR3 ενώ στην περίπτωση του HTC One, έχουμε τον παλαιότερο τύπο DDR2. Αν και το latency παίζει σημαντικό ρόλο – δηλαδή μπορεί μία μνήμη DDR3 να είναι πιο αργή, επειδή το latency είναι μεγαλύτερο – προτιμώ την ύπαρξη της μνήμης DDR3 SDRAM, και επειδή είναι πιο γρήγορη κατά γενική ομολογία, και επειδή καταναλώνει λιγότερη ενέργεια.
Πάμε να πούμε τώρα κάτι, που για μένα είναι πιο σημαντικό από το παραπάνω. Στην περίπτωση του HTC One, ο χρήστης έχει στην διάθεση του 32GB NAND flash μνήμης για δεδομένα, εφαρμογές, φωτογραφίες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε, χωρίς όμως δυνατότητα επέκτασης. Στην περίπτωση του Samsung Galaxy S 4, έχουμε με 16GB μνήμης NAND flash, ωστόσο προσφέρεται δυνατότητα επέκτασης μέσω κάρτας μνήμης microSDHC (έως και κατά 64GB) αφού προσφέρεται κατάλληλη υποδοχή. Αυτό που δεν διευκρινίζεται, είναι ότι ο χώρος που προσφέρεται μέσω κάρτας μνήμης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για έγγραφα, φωτογραφίες ή video, και όχι για την εγκατάσταση εφαρμογών. Οπότε στην συγκεκριμένη περίπτωση, σταθμίστε ποιο είναι αυτό, που είναι σημαντικότερο για εσάς. Προσωπικά, προτιμάω την προσέγγιση της HTC στο One, αλλά αν είχα 32GB ROM και δυνατότητα επέκτασης – που μπορώ να το έχω με ένα Galaxy S4 32GB που όμως δεν θα έρθει επίσημα στην χώρα μας ή με ένα “κινέζικο” dual-SIM HTC One – θα ήμουν ακόμα περισσότερο ευχαριστημένος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, με το 32άρι One και το 16άρι Galaxy S4, προτιμάω το πρώτο.
To HTC One έχει… ραδιόφωνο! Το Galaxy S4 όχι, και αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό που αναμφισβήτητα δεν θα αρέσει στους Έλληνες χρήστες. Το Galaxy S4 είναι εξοπλισμένο με περισσότερους αισθητήρες από το One. Έχετε στην διάθεση σας επιπλέον αισθητήρα θερμοκρασίας, αισθητήρα πίεσης ή αισθητήρα που μετράει την υγρασία στο περιβάλλον. Λογικά, θα δημιουργηθούν πολλές εφαρμογές που θα τους εκμεταλλεύονται και αυτό είναι θαυμάσιο. Προσωπικά, οι συγκεκριμένοι αισθητήρες δεν μου φαίνονται ιδιαίτερα χρήσιμοι, αλλά είμαι σίγουρος ότι σε άλλους θα έχουν απήχηση. Ένα σημαντικό στοιχείο που επίσης μπορεί να παίξει ρόλο στην επιλογή ενός χρήστη, είναι ότι το Galaxy S4 διαθέτει αποσπώμενη μπαταρία, η οποία μπορεί να αντικατασταθεί. Το HTC One, λόγω της unibody κατασκευής, δεν μπορεί να προσφέρει αυτή την δυνατότητα. Οπότε που καταλήγουμε;
Τα 32GB αποθηκευτικού χώρου, για εμένα προσωπικά καταφέρνουν να “ισοφαρίσουν” τις όποιες ελλείψεις του One σε άλλους τομείς σε σχέση με το Galaxy S4. Ξέρω, ότι με βάση τα παραπάνω, το S4 θα έπρεπε να είχε επικρατήσει, αλλά με εξαίρεση την αποσπώμενη μπαταρία (αλήθεια, το ξέρετε ότι πωλούνται εξωτερικές μπαταρίες που συνδέονται στην USB υποδοχή και είναι ιδιαίτερα κομψές για να τις μεταφέρετε;), η σκέψη αυτή δεν είναι καθόλου, μα καθόλου πρακτική.…
Hardware | Ισοπαλία
Λογισμικό
Και οι δύο εταιρείες έχουν επέμβει στο λειτουργικό σύστημα Android επιβάλλοντας το δικό τους User Interface και εφαρμογές. Η Samsung έχει προτιμήσει την πιο σύγχρονη έκδοση του Android v.4.2.2 ενώ η HTC έχει προτιμήσει την έκδοση Android v.4.1.2. Και οι δύο προσεγγίσεις έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Η πιο σύγχρονη έκδοση του Android στο Galaxy S 4 συνεπάγεται επιπλέον λειτουργίες και χαρακτηριστικά ή τρόπους χειρισμού και τις τελευταίες ενημερώσεις που αφορούν σε θέματα ασφάλειας, και αυτά είναι πολύ καλά στοιχεία. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως αντιμετώπισα θέματα… νεότητας, που απλές εφαρμογές όπως για παράδειγμα ο VLC player ή ο Mobo Player “κράσαραν” ανεξήγητα χωρίς να έχω την δυνατότητα να τις χρησιμοποιήσω. Στην περίπτωση του HTC One, δεν αντιμετώπισα το παραμικρό πρόβλημα, και όλα πήγαν ρολόι, επειδή η συγκεκριμένη έκδοση του Android όπως και να το κάνουμε είναι «πιο δοκιμασμένη». Τα παραπάνω, τα αναφέρω σαν διαπιστώσεις κατά την διάρκεια του review και δεν τα λαμβάνω υπόψη μου για το τελικό συμπέρασμα.
Η Samsung στο Galaxy S 4 έχει προσαρμόσει το νέο UX (πρώην TouchWiz) εκμεταλλευόμενη και τις δυνατότητες της έκδοσης του Android v.4.2.2 (π.χ στην lock screen ή στην περιοχή με τα notifications κ.ά). Είναι μία πρόταση που σίγουρα διευκολύνει τους χρήστες που θέλουν απλοποιημένα τα πράγματα και εύκολα προσβάσιμα, ωστόσο είναι μία πολύ συντηρητική – και… «παπουδέ» να μου επιτραπεί η έκφραση – προσέγγιση, σχεδόν βαρετή. Η Samsung το έχει φορτώσει με πολλά, πολλά καλούδια και είναι ένα από τα πλουσιότερα – αν δεν είναι το πλουσιότερο – σε εφαρμογές και δυνατότητες UI που έχω συναντήσει. Τρομερή διευκόλυνση αλλά από την άλλη είναι… too much! Είναι τόσο… «too much» που από τα 16GB αποθηκευτικού χώρου είχα στην διάθεση μου περίπου 9,25GB για την εγκατάσταση εφαρμογών αν μετακινήσω όλες τις φωτογραφίες ή τα video στα microSD κάρτα μου. Και αυτό είναι θαρρώ κακό. Στο HTC One από την άλλη, δεν έχω δυνατότητα επέκτασης μέσω microSD κάρτας αλλά έχω πάνω από 25GB ελεύθερα να τα κάνω ότι θέλω. Για μένα αυτή η προσέγγιση πλεονεκτεί, ωστόσο δεν μπορώ παρά να λάβω υπόψη μου πως η έλλειψη υποδοχής microSD είναι αρνητική για το HTC One.
Κάθε προσέγγιση έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Δεν θα αναφερθώ ξανά στις εφαρμογές και τις λειτουργίες των δύο κινητών με λεπτομέρεια αφού το έχω κάνει στις ξεχωριστές αξιολογήσεις των κινητών και έχω μεμονωμένα εκφράσει την άποψη μου. Από την μία έχουμε τις φαντεζί λειτουργίες του Samsung Galaxy S 4 – που πραγματοποιούνται σε συνδυασμό με νέους αισθητήρες όπως ο αισθητήρας υγρασίας, το βηματόμετρο ή τον αισθητήρα πίεσης ) όπως είναι οι Smart Scroll, Smart Stay, Air Gesture και προβολή χωρίς επαφή αλλά και κάποιες ωραίες εφαρμογές όπως το Story Album ή τον Σύντροφο Άσκησης (Βοηθό περπατήματος κ.ά), το Trip Advisor ή την τροποποιημένη εφαρμογή του Flipboard και από την άλλη έχουμε επί της ουσίας το BlinkFeed, τον ωραίο aggregator του HTC One, που σας κρατάει ενήμερους σχετικά με όσα συμβαίνουν στα social media αλλά και σε διάφορες ιστοσελίδες που μπορεί να σας ενδιαφέρουν. Επιμέρους λογισμικό – το οποίο λαμβάνω υπόψη μου – έχουμε βεβαίως στους τομείς της κάμερας (Galaxy Camera δυνατότητες στο S 4, HTC Zoe και άλλες λειτουργίες που αφορούν στην Ultrapixel κάμερα στο One) αλλά δεν θα επεκταθώ. Λεπτομέρειες μπορείτε να διαβάσετε εδώ και εδώ. Να πω επίσης ότι στο Galaxy S 4 παρατηρούμε τα τρία κλασσικά πλήκτρα χειρισμού του Android, τα οποία είναι εφοδιασμένα με επιπλέον λειτουργίες [ένα σημείο που υπερτερεί, είναι ότι μπορείτε να χειριστείτε δύο εφαρμογές παράλληλα (Πολλαπλά Παράθυρα)] ενώ στο HTC One, έχουμε δύο – και αυτά με επιπλέον λειτουργίες. Αυτό μπορεί να ξενίσει αρχικά κάποιους, ωστόσο νομίζω πως συνηθίζεται σχετικά εύκολα.
Για να καταλήξω στον συγκεκριμένο τομέα, επειδή υπάρχουν και αρκετοί ακόμη που πρέπει να δούμε, νικητής είναι το Galaxy S4 αν και για ελάχιστα. Σταθμίστε τις ανάγκες σας για το τι σας ενδιαφέρει πιο πολύ, και θα βρείτε το κινητό που σας ταιριάζει περισσότερο. Αν αθλείστε, το Galaxy S 4 λόγω των εφαρμογών και των αισθητήρων που διαθέτει θα σας διευκολύνει. Αν από την άλλη περνάτε πολλές ώρες στα… social media, τότε το Blinkfeed είναι πιο ελκυστικό. Στον τομέα της ποσότητας – που έχει αρνητική επίπτωση στον αποθηκευτικό χώρο όμως – υπερτερεί το Galaxy S 4 ωστόσο προσωπικά, βρήκα την λειτουργία Blinkfeed πιο χρήσιμη από τα… μπλιμπλίκια του S 4 καλύπτοντας καλύτερα τις δικές μου ανάγκες. Και όχι, δεν… γυμνάζομαι, δυστυχώς. Παρόλα αυτά, δεν μπορώ να αρνηθώ, ότι η Samsung προσφέρει ένα πιο πλήρες “πακέτο”.
Software | Samsung Galaxy S4
Επιδόσεις
Εδώ λίγο πολύ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα οπότε και δεν θα χρειαστεί παρά να γράψω μερικές σειρές. Και τα δύο κινητά, βασίζονται στο ίδιο chipset (quad-core Qualcomm Snapdragon 600) και έχουν την ίδια ποσότητα μνήμης (2GB RAM) και υποσύστημα γραφικών (Adreno 320). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα benchmarks το smartphone της Samsung να υπερτερεί αφού είναι χρονισμένο στo 1,9GHz σε σχέση με εκείνο της HTC, που είναι χρονισμένο στο 1,7GHz. Μιλώντας με συνάδερφους, κάποιοι μου είπαν ότι παρατήρησαν ότι και τα δύο κινητά θερμαίνονται αρκετά σε ακραίες συνθήκες benchmarking και πως παρατήρησαν… throttling (ο επεξεργαστής «έριχνε» την συχνότητα λειτουργίας του εις βάρος της υψηλής απόδοσης για να «πέσει» η θερμοκρασία, και να μην παρατηρηθούν, κολλήματα, επανεκκινήσεις ή ακόμα και σε κάποια ακραία περίπτωση, αστοχία στο υλικό). Στην δική μου περίπτωση συνέβη το εξής: σε δύο benchmarks, το HTC One απέδωσε μεγαλύτερο σκορ από το Galaxy S 4 κάτι που επί φυσιολογικές συνθήκες, μόνο παράδοξο μπορεί να χαρακτηριστεί. Η μόνη ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ότι στο Galaxy S 4 το SoC αναγκάστηκε σε «throttling». Δεν είχα τον χρόνο για να επαναλάβω το benchmarking και απλώς το επισημαίνω. To πιθανότερο είναι να υπήρξε κάποιο θέμα με την δική μου συσκευή, δεν είμαι όμως σίγουρος ότι αυτό δεν συμβαίνει και με άλλες συσκευές.
Ένα σημείο επίσης που για μένα ήταν κάπως απογοητευτικό, ήταν ότι στο Galaxy S 4 παρατήρησα «lag» κατά την περιήγηση στο λειτουργικό σύστημα και στις οθόνες. Βεβαίως αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό, που σπάνια δεν συναντάς σε συσκευές με Android. Έλα όμως που μία από τις σπάνιες αυτές περιπτώσεις έτυχε να είναι με το… HTC One. Δεν παρατήρησα να «λαγκάρει», και με τις δύο συσκευές (phase 1 και phase 2) που δοκίμασα!
Έχω την εντύπωση ότι κάποιες λειτουργίες και κάποια χαρακτηριστικά του UX ή ο συνδυασμός, δεν είναι βελτιστοποιημένα σε αυτή την φάση, οπότε δεν λαμβάνω υπόψη μου την συμπεριφορά του σε αυτό το σημείο. Λογικά, σε κάποια από τις επόμενες αναβαθμίσεις, θα εξαλειφθούν όλα τα προβλήματα «νεότητας». Οπότε ποιες είναι οι σκέψεις μου; Με βάση την εμπειρία χρήσης ή την εμπειρία στο gaming, δεν παρατήρησα κάποια αισθητή διαφορά όσο αφορά στον τομέα των επιδόσεων ανάμεσα στα δύο κινητά. Με βάση τους… αριθμούς, που είναι και αμείλικτοι, το Galaxy S 4 έχει το πάνω χέρι οπότε…
Performance | Samsung Galaxy S4
Κάμερα – Φωτογραφία
Αυτός είναι ένας πολύ δύσκολος τομέας σύγκρισης μεταξύ των δύο κινητών όπως και ο τομέας της οθόνης. Με την πρώτη ματιά, κοιτάζοντας τις προδιαγραφές, μοιάζει σαν το Galaxy S 4 να έχει την νίκη στο… τσεπάκι. Δεν είμαι όμως τόσο απλά τα πράγματα.
Βλέπετε, παρόλο που η Ultrapixel κάμερα του HTC One διαθέτει αισθητήρα 4.0 Megapixels, έχει αξιολογηθεί ότι η απόδοση της ξεπερνάει λύσεις που επιδεικνύουν αισθητήρα 8.0 Megapixels και αυτό είναι πέρα, για πέρα αληθινό. Ο αισθητήρας στο HTC One διαθέτει μεγαλύτερου μεγέθους pixels από αυτά που συνήθως συναντούμε σε αισθητήρες άλλων κινητών, με αποτέλεσμα να συλλαμβάνουν πολύ περισσότερο φως και άρα οι φωτογραφίες να παρουσιάζονται πιο φωτεινές και με λιγότερο θόρυβο, ειδικά σε συνθήκες με περιορισμένο επίπεδο φωτισμού, είτε είναι φυσικός, είτε τεχνητός.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στο επίπεδο λεπτομέρειας αν έχετε απαιτήσεις στον συγκεκριμένο τομέα. Αυτό είναι το σημείο που η κάμερα Ultrapixel υστερεί σε σχέση με την κάμερα του Galaxy S 4, αλλά κυρίως την ημέρα, όπου βεβαίως θα χρησιμοποιήσετε περισσότερο το κινητό. Αρκεί να μεταφέρετε ένα αρχείο φωτογραφίας από το HTC One στην 1080p οθόνη του υπολογιστή σας για να διαπιστώσετε από το πρώτο…ζουμ, ότι η λεπτομέρεια δεν είναι το δυνατό σημείο της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής του HTC One. Θα μείνετε απολύτως ευχαριστημένοι αν δεν έχετε στόχο να εκτυπώσετε σε εξαιρετικής ποιότητας χαρτί και να φτιάξετε… κάδρα ή δεν έχετε οθόνη στον υπολογιστή σας με μεγαλύτερη ανάλυση από 1920×1080 pixels.
Μέρα. Έντονη ηλιοφάνεια (Auto mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Το αποτέλεσμα, νομίζω ότι συνολικά ευνοεί το Galaxy S 4, κατά μέρος επειδή προσφέρει περισσότερη λεπτομέρεια και υπάρχει μεγαλύτερη ευκρίνεια. Τα χρώματα πλησιάζουν περισσότερο την πραγματικότητα επίσης.
Μέρα. Έντονη ηλιοφάνεια (Auto mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Και οι δύο φωτογραφίες είναι πολύ καλές, ωστόσο το επίπεδο λεπτομέρειας που προσφέρει η κάμερα του Galaxy S 4 είναι ανώτερο. Υπάρχει ένα θέμα υπερέκθεσης, ωστόσο τίποτα το τραγικό για να σας απασχολεί. Και οι δύο κάμερες αποδίδουν πολύ καλά στο συγκεκριμένο σημείο, ωστόσο προτιμώ το αρχείο που μου έδωσε η κάμερα του Galaxy S 4, που τα χρώματα αναδεικνύονται καλύτερα και είναι πιο “ζωντανά”.
Εσωτερικός χώρος – φυσικό φως (Auto mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Δεν είναι δύσκολο εδώ να καταλάβει κάποιος, ακόμα και από τα… thumbnails, τον έντονο θόρυβο που είναι εμφανής στο αρχείο του Galaxy S 4. Αντίθετα, στο αρχείο του HTC One το πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο και τα χρώματα είναι πιο πειστικά. Η λεπτομέρεια επίσης, χάνεται από το Galaxy S4. Μου φαίνεται ότι το αρχείο του HTC One είναι ανώτερο.
Εσωτερικός χώρος – φυσικό φως (Night mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, παρόλο που ήταν μέρα – ο φωτισμός στο δωμάτιο ήταν λίγος σχετικά – χρησιμοποίησα την λειτουργία “Night” για να λάβω καλύτερα αποτελέσματα αν είναι δυνατόν, χωρίς να πειράξω λεπτομέρειες όπως το ISO ή την ισορροπία λευκού κ.α. Τα αποτελέσματα δείχνουν σε αυτή την περίπτωση, ότι ο θόρυβος είναι πιο έντονος στο HTC One. Νομίζω ότι κανένα από τα δύο αποτελέσματα δεν με ικανοποιεί.
Εσωτερικός χώρος – φυσικό φως (HDR mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Μετά το “Night mode” αποφάσισα να δοκιμάσω το HDR (Rich Tone στην περίπτωση του Galaxy S 4). Και στην συγκεκριμένη περίπτωση δυσκολεύεσαι να πάρεις τελική απόφαση. Η εικόνα του One είναι over-sharped ενώ το χρώμα της εργαλειοθήκης στο αρχείο του Galaxy S4 πλησιάζει περισσότερο την πραγματικότητα.
Νύχτα (Auto mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Αν και ο θόρυβος είναι έντονος και στα δύο αρχεία, στο αρχείο του Galaxy S 4 είναι… ανυπόφορος, καθιστώντας το αρχείο σχεδόν… άχρηστο.
Νύχτα (Night mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, με το Night mode ενεργοποιημένο το αρχείο του Galaxy S 4 είναι ανώτερο κατά την προσωπική μου άποψη. Και τα δύο αρχεία δεν ικανοποιούν στον μέγιστο βαθμό, ενώ στο Galaxy S4 τα χρώματα στα φώτα είναι περισσότερο έντονα, αλλά συνολικά, προτιμάω το αρχείο του Galaxy S 4.
Νύχτα (HDR mode)
HTC One (αριστερά) και Samsung Galaxy S 4 (δεξιά)
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η Ultrapixel υπερτερεί με λιγότερο θόρυβο ενώ επιπλέον είναι ελαφρώς πιο “sharp”. Από την άλλη, ο ουρανός είναι πιο σωστά αποτυπωμένος στο Galaxy S4.
Αν συνήθως αποθηκεύετε τις φωτογραφίες σας στον υπολογιστή και δεν τις εκτυπώνετε σε υψηλής ποιότητας χαρτί και δεν θέλετε να τις κάνετε… αφίσες, αλλά αντίθετα συνηθίζετε να τις μοιράζεστε στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα (Facebook, Twitter κ.λ.π) τότε στην πλειονότητα των περιπτώσεων θα μείνετε ευχαριστημένοι από την κάμερα Ultrapixel του HTC One. Περισσότερο ευχαριστημένοι πάντως θα μείνετε με την απόδοση της κάμερας του Galaxy S 4 στο φως της ημέρας. Σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, η κάμερα του Galaxy S 4 αν και για λίγο, δεν αποδίδει για εμένα το ίδιο καλά με την Ultrapixel.
Οπότε για να καταλήξω. Το πιο πιθανό, είναι να χρησιμοποιήσετε την κάμερα του κινητού στο φως της ημέρας, και όχι την νύχτα ή σε εσωτερικούς χώρους και αυτό δίνει ένα προβάδισμα στο Galaxy S4. Θεωρώ, και ελπίζω να μην αδικώ το HTC One, ότι με την κάμερα του Galaxy S4 θα μείνετε συνολικά περισσότερο ευχαριστημένοι, αλλά η νίκη αυτή είναι… πύρρειος. Την κρίσιμη στιγμή, αν είναι νύχτα, θα θέλατε περισσότερο την βοήθεια της Ultrapixel, που προσφέρει καλύτερη συνολικά εμπειρία από την άλλη κατά το video recording, οπότε δυσκολεύουν τα πράγματα…
Photo | Samsung Galaxy S4
Κάμερα – Video
Δεν ξέρω αν σε κάποιους φαίνεται παράδοξο, αλλά στον τομέα της σύλληψης video, το HTC One καταφέρνει κατά την άποψη μου να αποδώσει καλύτερα, με περισσότερο ρεαλιστικά χρώματα. Στην λεπτομέρεια υστερεί πάντως στο φως της ημέρας. Ο οπτικός σταθεροποιητής εικόνας επίσης είναι ικανότερος του ψηφιακού σταθεροποιητή που υπάρχει στο Galaxy S 4 και αυτό εξασφαλίζει καλύτερο αποτέλεσμα όταν δεν έχετε σταθερό χέρι ή όταν κινείστε και τραβάτε video. Το HDR λειτουργεί πολύ καλά στο HTC One ενώ και γενικώς, το video είναι πιο πειστικό σε συνθήκες με περιορισμένο φως αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν απουσιάζουν τα προβλήματα.
Μέρα (Auto mode) – Ενεργοποιημένος ο σταθεροποιητής εικόνας
HTC One
Samsung Galaxy S 4
Νύχτα (Auto mode) – Ενεργοποιημένος ο σταθεροποιητής εικόνας
HTC One
Samsung Galaxy S 4
Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο που παίζει καθοριστικό ρόλο είναι το οπτικό πεδίο ή αλλιώς “field of view”, που στο Galaxy S 4 είναι πιο περιορισμένο από το Galaxy S 3 και ακόμα πιο πολύ περιορισμένο από το HTC One. Αυτό σημαίνει, ότι στην εικόνα του video, με το HTC One μπορείτε να συμπεριλάβετε περισσότερη πληροφορία, αρκετά περισσότερη μπορώ να πω. Το ίδιο θα παρατηρήσατε ότι συμβαίνει και στις φωτογραφίες, σωστά;
Ο ήχος επίσης, από τα εκπληκτικής απόδοσης μικρόφωνα του HTC One είναι ανώτερος από εκείνον του Samsung Galaxy S4. Σημαντικό στοιχείο που πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη σας είναι ότι το encoding στο HTC One πραγματοποιείται κατά μέσο όρο στα 20Mbps ενώ στο Samsung Galaxy S 4 στα 17Mbps. Αυτό έχει ως συνέπεια, η κίνηση στο video που παράγει το HTC One να είναι ομαλότερη, πιο πειστική.
Video | HTC One
Ήχος
Αν και η Samsung κατέβαλε φιλότιμη προσπάθεια να εφαρμόσει ένα αρκετά καλό ηχείο – και το κατάφερε – στο Galaxy S 4, έπεσε πάνω στο… BoomSound του HTC One, ένα σύστημα με δύο ηχεία υψηλής απόδοσης στην πρόσοψη του, που σε συνδυασμό με τον ψηφιακό ενισχυτή Beats Audio καταφέρνει να αποδώσει λεπτομέρεια, αλλά και υψηλή ένταση. Το ηχείο στο Galaxy S 4 είναι αρκετά δυνατό, ωστόσο το σύστημα ηχείων του HTC One συνολικά ήταν ανώτερο, με καλύτερη απόδοση, υψηλότερη ένταση, περισσότερη λεπτομέρεια και δυνατότερα μπάσα. Νομίζω πως εδώ η νίκη του HTC One ήταν η περισσότερο ξεκάθαρη και απτή.
Sound | HTC One
Οθόνη
Ένας τομέας που επίσης δείχνει… αμφίρροπος είναι ο τομέας της οθόνης. Και εδώ, όπως συμβαίνει και με τον τομέα αξιολόγησης της κάμερας, υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια, αλλά εισέρχεται και η υποκειμενικότητα. Στην συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε δύο διαφορετικές τεχνολογίες. Στην περίπτωση του Galaxy S 4 έχουμε να κάνουμε με AMOLED (Super AMOLED για την Samsung) και στην περίπτωση του HTC One, έχουμε να κάνουμε με IPS-LCD (Super LCD3 για την HTC). Το Galaxy S 4 υπερτερεί ξεκάθαρα στην περίπτωση της απεικόνισης του μαύρου χρώματος, ωστόσο δεν τα καταφέρνει τόσο καλά στην απεικόνιση του λευκού χρώματος. Επίσης, η οθόνη του HTC One είναι πιο φωτεινή, τουλάχιστον αυτό διαπίστωσα με τα δικά μου μάτια, και αυτό του δίνει ένα μικρό προβάδισμα κάτω από το ηλιακό φως. Μην φανταστείτε κάποια τρελή διαφορά, μιλάμε για ένα… «τσικ», που όμως είναι αντιληπτό και κάνει δουλειά.
Η οθόνη του Galaxy S 4 επιδεικνύει διαγώνιο 5 ιντσών με ανάλυση 1080×1920 pixels (441ppi) ενώ του HTC One, επιδεικνύει διαγώνιο 4,7 ιντσών όμοιας ανάλυσης (468ppi). Στην πρώτη περίπτωση έχετε μεγαλύτερο και πιο άνετο περιβάλλον εργασίας, ενώ στην δεύτερη περίπτωση έχετε μία ελαφρώς πιο ευκρινή οθόνη.
Στην περίπτωση της AMOLED οθόνης του Galaxy S 4 παρατηρούμε τα χρώματα να είναι πιο ζωντανά, πιο «κορεσμένα» και σε κάποιο βαθμό να χάνουν την πειστικότητα τους ωστόσο κατά γενική ομολογία αυτό δεν το βρήκα κακό. Οι φωτογραφίες και το video στην οθόνη του δείχνουν πολύ όμορφα και αυτό είναι ελκυστικό. Βεβαίως, όταν θα μεταφέρετε τις φωτογραφίες και το video στον υπολογιστή σας, μην περιμένετε να έχετε την ίδια… αντίδραση, αλλά λέμε τώρα. Το κόκκινο, το μπλε ή το μωβ δείχνουν πιο κορεσμένα, πιο «γεμάτα» από εκείνα που απεικονίζει η οθόνη του HTC One, ωστόσο δεν συμβαίνει και με το κίτρινο (στο Galaxy S 4 πρασινίζει κάπως ) και τις αποχρώσεις του πορτοκαλί, που στην οθόνη του One είναι πιο σωστές και ευδιάκριτες. Η Samsung δίνει την δυνατότητα στους χρήστες να επέμβουν στην θερμοκρασία οθόνης ή στην αντίθεση της και αυτό είναι εξαιρετικό κατά την άποψη μου, ωστόσο όποιο mode και αν χρησιμοποίησα από τα τέσσερα, δεν είχε σημαντική επίδραση στην απεικόνιση του λευκού χρώματος για παράδειγμα. Σε κάποιους αρέσει περισσότερο από όλα η επιλογή «Ταινία».
Και εδώ εισέρχεται ο υποκειμενικός παράγοντας λοιπόν, και η οθόνη του HTC One, παρόλο που μου λείπουν οι 0,3 παραπάνω ίντσες της οθόνης του Galaxy S 4 θεωρώ ότι κάνει καλύτερα, συνολικά, την δουλειά της. Η εξέλιξη του pentile matrix panel δεν είναι αυτή που θα έπρεπε και η Samsung θα πρέπει να κάνει κάτι για αυτό. Μην με παρεξηγήσετε. Η οθόνη του Galaxy S 4 είναι από τις καλύτερες, ωστόσο εκείνη του HTC One μου άφησε περισσότερες θετικές εντυπώσεις.
Screen | HTC One
Συμπέρασμα
Είχα στην διάθεση μου για λίγο χρόνο τα δύο κορυφαία smartphones παράλληλα, και η αλήθεια είναι ότι ήθελα να τα έχω περισσότερο… Βεβαίως, από τότε που είχα δοκιμάσει μεμονωμένα τις δύο συσκευές , γνώριζα σχεδόν το παραμικρό για αυτές, οπότε θα έλεγα ότι η μία περίπου μέρα που είχα στην διάθεση μου ήταν επαρκής για να βγάλω μερικά ασφαλή συμπεράσματα. Θα ήθελα να τα έχω δοκιμάσει σε περισσότερους τομείς και να λέγαμε ακόμα περισσότερα πράγματα, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατόν…
Με δυσκόλεψαν πολύ, για να καταλήξω στον νικητή σε κάθε περίπτωση, και ελπίζω να μην αδίκησα κανένα. Το Samsung Galaxy S 4 σε κάποιους μοιάζει επαναστατικό, ωστόσο έχω την εντύπωση ότι ελάχιστοι θα χρησιμοποιήσουν κάποιες από τις λειτουργίες που επιδεικνύει σαν προσόντα. Έχει πολλές αρετές, ωστόσο αυτές δεν απλώνονται και στον τομέα της κατασκευής και των υλικών και αυτό έχει ως συνέπεια η πρώτη εντύπωση, εφόσον γνωρίζεις την τιμή του, να μην είναι και η καλύτερη.
Το HTC One από την άλλη, είναι και αυτό ακριβό, αλλά τουλάχιστον… δείχνει και έχει την αίσθηση ενός premium προϊόντος, και αυτό αναμφισβήτητα του δίνει πλεονέκτημα στην πρώτη επαφή. Δεν διαθέτει τους αισθητήρες και τις λειτουργίες του Galaxy S 4, αλλά φαίνεται πως η κατασκευάστρια εταιρεία ήθελε πρώτα από όλα να καινοτομήσει σε περισσότερο ουσιαστικούς τομείς. Θέλω να πω, πόσο νομίζετε ότι μπορεί να προχωρήσει η τεχνολογία αισθητήρα (λέτε να καταφέρουν να προσαρμόσουν… Full Frame;) και πόσα εκατομμύρια εικονοστοιχεία θα είναι επιτέλους αρκετά; Η λογική της HTC, όσο αφορά στην κάμερα, αν και δεν είμαι σίγουρος ότι έπρεπε να την ακολουθήσει στο HTC One, ειδικά σε αυτό, δείχνει τον δρόμο και έχω την εντύπωση ότι θα υιοθετηθεί και από άλλους. Τουλάχιστον τους έχει βάλει όλους σε σκέψεις. Σίγουρα δεν είναι ο αριθμός των Megapixels αυτό που μετράει ή παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο, αλλά από την άλλη, χρειαζόμαστε καλύτερα οπτικά στοιχεία για καλύτερους φακούς, βελτιστοποιημένους αλγόριθμους συμπίεσης και όχι απλώς ένα πόλεμο… Megapixels.
Στον αντίποδα, η Samsung, ήθελε να δείξει ότι η διαδραστικότητα, δεν σταματάει στην… οθόνη αφής, και πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι, πέρα από την φωνή, για να κάνεις πράγματα, όμως όπως και να το κάνουμε, ο πιο σύντομος δρόμος για να κάνεις κάτι, είναι να αγγίξεις την οθόνη. Είναι πιο… natural, πως να το κάνουμε. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι τεχνολογίες αυτές είναι ξεχωριστές και σίγουρα, όλοι οι υπόλοιποι κατασκευαστές τις έχουν λάβει υπόψη τους.
Κανένα από τα δύο κινητά δεν διαθέτει πάντως το ασύγκριτο πλεονέκτημα του Xperia Z της Sony. Αδιαβροχοποίηση. Αυτός είναι ένας άλλος τομέας που έχει βάλει όλους τους κατασκευαστές σε σκέψεις και είναι σίγουρο, πως θα δούμε πολλά περισσότερα μοντέλα να πληρούν τέτοιες προδιαγραφές. Μπορεί το συγκεκριμένο κινητό, να μην έλαβε μέρος στην συγκριτική δοκιμή μας, ωστόσο αξίζει να το λάβετε σοβαρά υπόψη σας, ειδικά σήμερα, που μπορείτε να το βρείτε και σε αρκετά ελκυστική τιμή.
Στον τομέα της οθόνης, κάθε προσέγγιση έχει τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα της, τα οποία λίγο πολύ είναι γνωστά. Νομίζω όμως ότι η τεχνολογία “PenTile matrix” χρειάζεται να πάει ένα βήμα παραπέρα, σε διαφορετική περίπτωση η Samsung θα πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Δεν φτάνει μόνο το μαύρο, αλλά απαιτείται υψηλότερη φωτεινότητα, σωστότερο λευκό, περισσότερο “life-like” χρώματα. Στην περίπτωση των IPS-LCD, έχουν γίνει βήματα προόδου, αλλά επίσης απαιτείται καλύτερο μαύρο, σωστότερη ομοιομορφία φωτεινότητας κ.ά. Στον ήχο, η HTC έκανε ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός με την τεχνολογία BoomSound και σε σχέση με το S 4 είναι ένα βήμα τουλάχιστον μπροστά.
Από άποψη απόδοσης, δεν έχω παράπονο και από τις δύο συσκευές. Τα 200MHz παραπάνω στο Galaxy S 4 -αν και δεν είδα να το οφελούν, πέρα από τα benchmarks- δεν είναι λίγα, και την κρίσιμη στιγμή, μπορεί να βοηθήσουν. Παρόλα αυτά, τέτοιες υψηλές συχνότητες λειτουργίας, χρειάζονται και κατάλληλα συστήματα ψύξης…
Δεν ξέρω αν βγαίνει ξεκάθαρος νικητής από τα παραπάνω για εσάς, και μπορεί στα σημεία να φαίνεται πως διακρίνεται κάποιο εκ’ των δύο αλλά δεν με ενδιαφέρει και δεν ήταν αυτός ο στόχος. Βρήκα συναρπαστικές τις ώρες που τα είχα στην διάθεση μου, αλλά και τις πολλές ώρες επεξεργαζόμενος τα αποτελέσματα των φωτογραφιών, των video ή των βιντεοπαρουσιάσεων. Η εμπειρία μου, και με τα δύο κινητά ήταν το λιγότερο θαυμάσια. Δεν υπάρχει πραγματικός νικητής, ο μεγάλος κερδισμένος θα είμαστε όλοι εμείς οι χρήστες και καταναλωτές χάρη στον τρομερό ανταγωνισμό. Είναι θέμα χρόνου ;-)
τα σχόλια είναι κλειδωμένα.